24377 resultaten.
onder de knie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 de dode dichter leeft
hij boetseert
met zijn pen
gevaarlijk als het zwaard
alle beelden nieuw
hij schrijft niet
hij kneedt
de verbeelding
bij het puntje
van zijn pen
de dode dichter
spookt in
verlaten huizen
hij heeft de dood
onder de knie
hij leeft
binnen de ramen
van onze tijd…
Zolang de muze wil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Ik leg mijn potlood neer en ook
de oude dichter typt niet meer,
hij blaast uit, dooft de vlam,
rookt een sigaret.
Nog leeft de oude dichter -
als een vlinder dansen zinnen op papier.
Wanneer de zanggodin zwijgt,
hoeft het van hem niet meer.…
Lenteprikkels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet
loflied over zonnestralen te bazuinen
over vlakke land en vanaf blanke duinen
reeds des morgens door vogelkoren in gezet
liederen beschreven in poëtische woorden
zoals het in het brein des dichters leeft
hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft
dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…
Lenteprikkels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 78 Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet
loflied over zonnestralen te bazuinen
over vlakke land en vanaf blanke duinen
reeds des morgens door vogelkoren in gezet
liederen beschreven in poëtische woorden
zoals het in het brein des dichters leeft
hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft
dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…
Harttaal?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 34 als de dichter zijn waarheid niet herkent
als triviale duizendpoot, die al haar
nazaten overleeft, een eigen aarde schept
waar alle onevenwichtigheid aan kleeft
als zijn gedicht probeert de schepping te
bevatten om z’n schram-schap te bedwingen
van drift en tastbaar onvermogen, zolang de
dichter leeft, de lezer in twijfel achterlaat
maar…
Lugal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 663 is het leven
Een dichter is blauw noch rood
Een dichter is oneven
Een dichter is goud noch zilver
Een dichter geluid maar stiller
De dichter is een eenzaam hart
Een dichter leeft van de smart
Een dichter zoekt nooit
Een dichter huilt en lacht
Een dichter vevloekt de macht
Een dichter die ooit ontdooit…
GRONINGEN, het weide land
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 933 Huisjes op de dijk met wilde tuinen,
waar ik wel eens doorheen wil struinen
verfrissende wind door mijn haren
naar heldere vertes staren
Daar sta ik, blik op oneindig
Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil
Ik zie geen verschil
Verder is het stil
Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken
Geen massa, geen wind, slechts molenwieken
hier…
MET VLEUGELS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 425 Ze staat hier en kijkt om zich heen
en wiegt haar heupen op weelderige klanken
Ze neuriet wat en gaat zitten
met haar teddybeer op haar schoot
Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek
die alleen klinkt in haar hoofd
De wereld gaat aan haar voorbij
langzaam vanuit haar dromen
Ze heeft een heerlijk leven
maar vliegt weg naar vroeger
naar…
Roos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 401 Nog zachter dan een zedig streelgebaar
Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon
Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon
Dodijnend door een zoele zucht aldaar
De doornen deren niet haar zoete toon
Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar
Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar
Zulk woekerende weelde; ongewoon!
Deez’ schone schijn,…
Wie dan leeft...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 280 Geldt hier dan,
“wie dan leeft, die dan zorgt”?…
Wie dan leeft...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 513 Zorgen maken om een ander
Doen we niet meer
Je druk maken om een ander
Doen we niet meer
Wie dan leeft...
Lief zijn voor een ander
Zijn we niet meer
Een aai over een bol
Doen we niet meer
Wie dan leeft...…
Wonderwater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Water aan de kook brengen
is een opwindende gebeurtenis.
Elke avond beleef ik een wonder.
Mijn waterkoker wordt kokendheet.
Ik zie dolle belletjes ontstaan.
Water verdampt terwijl ik kijk.
Wat ijzig koud en stil was
is razernij geworden.
Zorgvuldig vul ik mijn kruik.
Ik poets mijn tanden.
Ik vul mijn glas.
Met wonder.
Met water.
Slaap…
Oudheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Er dwarrelde een kind mijn leven binnen,
één en al lente
en vrolijk jolijt.
Haar leven moest nog beginnen;
Het mijne was al bijna
uit de tijd.
De frisheid van heur haren
danste om mij heen,
bedwelmde mijn zinnen en bracht mij terug
naar tijden lang heen.
Vervluchtigd,
Verloren,
Vergaan in de tijd.
Haar lipjes, zo roze, weken vaneen…
COCOON
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 465 Een dichter
van indrukwekkend formaat
denkt niet
in een cocon...
Zelfs zijn meest
sublieme gedachten
worden tot op zekere hoogte bepaald
wat wel... en niet... bekend is
in de tijd
waarin Hij leeft...…
Vleselijk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 335 in de ruimte tussen woorden en gedachten
leeft de dichter zich uit
met vleselijk genot
sterfelijk
want de volgende dag
resten slechts de woorden,
de botten van de gedachten,
het vlees is al verrot
een gedicht gelijkt 'n geraamte
gereed voor forensisch onderzoek
door aspirant-gedachtenlezers
met een dichters-woordenboek…
Over dichterbij.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 Wie deze vragen heeft,
Moet zich wel bedenken
Er nauwelijks aandacht aan te schenken,
daar alles verder leeft.
Het einde lijkt misschien dichtbij,
Maar voor een dichter, immer dichterbij.…
Rutger Kopland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 564 Bedachtzaam vond hij steeds het juiste woord,
Hij leeft nog lang in zijn gedichten voort.…
Ik ben
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.266 Ik ben dichter
bij de waarheid,
nu ik dicht
en zo mijn tijd slijt
Ik ben vrijer
dan ooit,
nu ik vrij
en alles dooit
Ja, ik ben,
als jij er bent.…
Héél worden vandaag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 De dichter houdt het voor gezien.
Onze zon stijgt boven de horizon.
Vandaag.…
Verstrikt
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 131 Bedek de ogen met zijde,
de oneindigheid staat er
vol van, daarin verdrinken
beelden in stromen tranen,
die ons besprongen , verlaat
de kuise wil, waaraan je bent
ontkomen in een achteloos
gebaar, de choreografie van
een gefascineerde beweging,
beloften gevoerd met zachte
woorden, een dans die leeft
in mijn verstrikte handen.…
mijn overleden dierbaren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.165 wat geweest is,
is niet geweest,
maar leeft voort!…
Dat hij leeft
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 169 Maar de woorden zijn vervaagd
Al voordat hij er erg in heeft
Dus langzaam komt hij weer bij zinnen
Opent luiken, ramen, deuren
Verdrijft de eenzaamheid naar buiten
En vertelt, tot in den treure
Dat hij leeft…
Ze leeft in de geschiedenis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 ze kan het moeilijk begrijpen
ze wil alles bekijken
en het één met andere vergelijken
maar de wonden spreken boekdelen
haar stem is weg
ze probeert te praten met een uitweg
langzaam aan te herstellen
maar haar boze dromen die kwellen
door de zanderige, heuvelige wegen
en de modder onder haar voeten
zal zij meer weten dan ons
hoe het is om…
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 90 onbewogen,
“al zwevend de zon tegemoet, wolkenhoog,
in al de mooie kleuren van een regenboog,
voor al de mensen, zonder onderscheid,
van ras, kleur of gender, gelijk in vrijheid,
in eerlijk respect voor ieders mijn en dijn,
het eeuwenoud verhaal, in elk zijn welzijn,
de wijze les over wie liefde krijgt en geeft”:
“Heb eerbied voor al wat leeft…
Des dichters spiegeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 242 hemelgewelf
De levenskunst als basis
om de poëtische daad te heiligen
die langer leeft dan de dichter zelf
Bij deze wens ik eenieder een mooi en poëtisch 2013!…
De biologische vijver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Hij had warme, biologische soep,
waarin al wat leeft ontstond,
en droge kleren nodig!…
Magische woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 Terwijl magische woorden
van mijn hart via mijn hand
het papier oprollen speelt
mijn lach voor zon
het zoekt een uitweg
uit mijn getorste hersenpan
het blijft een bevrijding van
wat leeft in de dichter
het blijft een wereld
van mensen ontdekken
maar als je leert
te accepteren
dan is de helft
van het leed al geleden…
Wonderbaarlijk wonderlijk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Dichters dichten.
Wonderbaarlijk.
Wonderlijk.
Gewoon.…
Poëtisch leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Mensen die dichters zijn.…
Zeven generaties...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Mijn grootvader en ik,
waren jarenlang vrienden.
Ik sprak met hem zoals ik nu,
met mijn kleinkinderen praat.
Hij vertelde mij, zestig jaar geleden,
dat zijn opa ernstig bij zijn wiegje stond.
In het jaar achttienhonderdzesentachtig.
Hier, mijmerend op mijn zolder,
waar foto's in oude dozen rusten.
zie ik mijn goede, bloedeigen opa,
en…