Alle inzendingen over de dragers

Welkom bij de Bruine Brillen Club Voor dragers van een bruine bril. Want enkel dragers van zo’n ding Kunnen lid worden als men dat wil. Dragers van andere kleuren Hebben domweg pech gehad. Daar ze bij de keuze van hun brillen De kleur anders hebben ingeschat. Ook dragers van bruine glazen Vallen natuurlijk buiten de boot.…

Ik ben een kapstok één van de vele haken drager van jassen…

Drager van licht.…

Drager van de kruik, stel mijn bevindingen op schrift…

Opzij keek ik en zag een tas met boodschappen een vrouwenhand niets bijzonders tot ik las vijf letters, rood op wit: 'Be One' was het een oproep een bevel een loze kreet of een verzoek tot samensmelting van de blik van haar, de drager van de tas, met die der lezer, dat was ik, ze zag alleen de drager van de ogen -…

Ik ben een drager van het leven in en met mij gaan sterke krachten bestaan vele wegen en inzichten ben ik levend in dienst van veler lichten.…

Dragers van vuur en vlammen.…

zelfde momenten verschillende sferen dragen over blijven bestaan in een eeuwig komen en gaan wisselen de gemoeden enkel van drager..…

De dragers, de dragers treden zo hard. Hoe vaak droeg ik u in mijn sterke armen als een vogel verschrikt, in netten verward, met bang fluiten en schriklijk alarmen. Nu, vreemdige kerels, voor een slok en een munt sjorren, sjokken, en stappen hoogluid, als slagers versjouwen gespleten rund en dragen 't de slachtplaats uit. Wee!…

Voertuig van het woord Drager van inhoud Maar ook op een verkiezingsdag in Zimbabwe het verschil tussen leven met de inkt van het stemlokaal aan je vinger en dood door een vinger zonder inkt.…

De Goudse kaas door de dragers Naar de waagschalen gedragen. De kleuren van de vemen op de Kaasmarktdagen sieren stemmig de Dragers en geven meer gewicht aan Hun klompendans. De waagmeester's ogen in een strak Gezicht. Jong, belegen en meer gerijpt Op het juiste gewicht.…

Ik vind troost in het feit, dat alle wezens dragers van eeuwig leven zijn!…

Een oude uil droomde op zijn tak terwijl najaarswolken opdoemden Vier dragers met hun donker pak die zich enkel verdrietig noemden Een donkere kist, daarop ’t kleed en letters die van hemels spraken Uit niets bleek de wanhoopskreet waarom ‘t meisje af moest haken De stilte, die haast te snijden was beheerste volkomen de atmosfeer Weggegleden…

Een oude uil droomde op zijn tak terwijl najaarswolken opdoemden Vier dragers met het donkere pak die zich enkel verdrietig noemden Een donkere kist, daarop ’t kleed en letters die van hemels spraken Uit niets bleek die wanhoopskreet waarom ‘t meisje af moest haken De stilte, die haast te snijden was beheerste volkomen de atmosfeer Weggegleden…

Ademen zal ik heel puur in de bron van je ogen Zoeken zal ik in de stroom van helder geluk de gloed van je verlangen Verdrinken zal ik in je meren klare spiegels dragers van een kostbaar geheim…

Ademen zal ik heel puur in de bron van je ogen Zoeken zal ik in de stroom van helder geluk de gloed van je verlangen Verdrinken zal ik in je meren klare spiegels dragers van een kostbaar geheim…

Ik kreeg van mijn uitvaartverzekering Bericht dat ik nu elk jaar word gewogen En men mijn premie telkens zal verhogen Als blijkt dat mijn gewicht naar boven ging Maar niet dat men die premie zal verlagen Als straks de dragers minder hoeven dragen.…

Thuishaven van de geest Van oude pijn de archivaris Oogluikende streler Stil of spreekbuis van verlangen Drager van een hazenhart Witwasser van blinde vlekken In deze tempel zonder godheid Buig ik diep voor jouw wijsheid…

ongekend de warmte, explosief de dragers van vers zonlicht met armen die ontwaken in een open huis als groeiende ruimte waarin middaggezichten wandelen met zuivere stemmen naar het oor van liefhebben en elke adem uit het hart -in geboorte- geoogst…

hij maakt haar tot nacht achter de stilte van het raam en zij hoort niet te spreken of tegen zoals de hoer die zwijgt over haar erfdeel en hoger; het geheel van borsten omdat het zo hoort achter zijn woorden; de dragers van macht alsof ze slechts te keuren is met zijn jas, dagelijks aan…

ontoegeeflijk hart jij raast in mij als een driedelig pak waarvan de drager onthoofd mijn hoeden past hoe scherp is het zicht want in mijn believen is het donker niets meer dan de pracht van de nacht en hoe ontdaan ook van het bloed zijn jouw kameren gevuld met een ledigheid die ik nooit zou duchten…

Deze hartenkreet draag ik op aan alle dragers en draagsters van toepasselijke familienamen in relatie tot tot hun werkfunctie.…

Ik, samen met de drager van de kroon Een heel jaar lang ‘symmetrisch’ en synchroon.…

, te lopen onder die baar De meesten dragen nu een bolhoed Die hoge raakt zeker uit de tijd Strakke gezichten en met deemoed dragen ze hun verantwoordelijkheid Als je ze achter de schermen ziet krijg je een ander beeld Dan zijn het ineens weer echt studenten Maar hun opvoering hebben ze heel goed gespeeld Mijn complimenten voor De Drager…

Het gebeurde, hij overleed Ik zag hem opgebaard zijn huis verlaten, veel mensen liepen fluisterend mee Het was nog niet uitgezocht maar zijn verweer was zo gering het haalde niet eens de krant De dragers zeiden dat hij schuldig was jongens gooiden verf op zijn terras de klokken beierden, een hond begon te blaffen zo hard hij kon…

De mannen rok Ontdaan van onzedelijke trekken Zal de drager tot net iets boven De knie bedekken. Vanuit de Schotse Hooglanden tot Ver daar buiten identificeert de Kilt drager zich met zijn ruiten. De stof die de doedelzakspeler Draagt, kenmerkt een culturele Waarde die om bewondering vraagt.…

Jij bent de drager van de sleutel van mijn hart in de donkerste der dagen denk ik aan jou jij was de zondvloed die mij een uitweg bood door jou verdween het zwarte gevoel jij gaf mij rijkdom inzicht en een geweten en mijn grootste kunst is dat ik zélfs nu kan spreken met het hart van eens mijn grootste vijand…

Elke dag weer opnieuw naast God beginnen aan Zijn Hand voort gaan zich met Hem te ruste leggen onze Hemelse Vader uit heel je wezen liefhebben omringende mensen beminnen als het eigen ik deze uitspraak vol eenvoud moge altijd de sterke zuil tot drager van het geloof zijn.…

de nacht valt uit het landschap van donkere stemmen dof waaiend en vergrijsd wanneer ongevederde vuurvogels zich op mijn keel storten en het laatste uur in mijn lichaam wekken, meedogenloos over huid verloren ik zal eeuwig leven, van alles afgesloten, de dragers en de dag er is niemand meer die de regen en mijn spreken in…

epifanisch vermogen is niet meer dan wat de kijker aan inbreng van vertoon hebben kan maskers op uit eerbied voor het spel in schone rollen brengen wij dragers van epifanie met onze handen en gezichten zoveel buiten categoriaal aandacht vangend in beeld dat beoogde betekenissen verloren gaan is een vraag die onbewijsbaar rechtop…