Alle inzendingen over de laatste eer

Jos is niet meer en we bewijzen hem allen zoals het hoort de laatste eer. Hij was de enige die ‘t waagde, de Koningin te zoenen, had lak aan ‘t protocol hij was de enige die homo’s kon benoemen hij was ook de enige die onverbloemd de waarheid zeggen kon maar, hij is niet meer, wat rest zijn de beelden op t.v. en de laatste eer.…

Voor de held en misdaadjournalist Een mars als gold het een avondvierdaagse En uren in hun bubbel, ik beklaag ze De laatste eer bewezen bij zijn kist Golven van verdriet trekken voorbij En verontwaardiging in lange rij…

het was stil vannacht te samen met hem er hing een sfeer van veelzeggend niets alsof leegte verzacht wat was er nog meer dan wachten op de horizon voor hem op zijn weg naar de laatste eer starend en zwijgend in onzichtbaar vertrouwen gaat hij zijn laatste gang hoe ervaart hij zijn rouwen waarom is hij niet bang…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

de lippen spannen zich nog een keer samen trachten achter mijn gesloten deur de aftocht te blazen ik wilde nog nog een laatste eer beramen maar de diepe klank, tergend langzaam klimmend, blijkt al zwart van kleur in de verte hoor ik jou op zijn echo azen met amen in zijn geur…

er is geen laatste eer maar zoveel meer kan geen afscheid nemen omdat jij niet uit mijn blikveld bent verdwenen zie je ogen hoor je stem voel je handen raken we ademen samen nog de lucht genieten stilte en de rust ik ben niet echt alleen wij delen wat het leven ons te geven heeft…

de dodenakker ligt er zinderend in zonlicht verlaten bij het voelt vreemd dat alle neuzen hier dezelfde kant op wijzen ik groet mijn ouders bewijs hen voor de zoveelste keer de laatste eer straks klinkt een lied voor mij, ben ik een arme stakker kom ik op mijn dode akker geen weg terug…

kennelijk had hij de boot gemist gelijk een achtergebleven spermadruppel die ietwat kleverig uitgerekt hangt of wellicht, als laatste eer, zich wat opgeblazen manifesteert en de uitgestoken fallus als enige dankt misschien is men hem al tijdens de laatste stroom door de leiding gaan haten maar kan ook door een mensenhand slordig…

Een gril van een van onze zuiderburen: Als laatste eer had hij zijn hondenbeestje Geroosterd naast zijn favoriete vleesje, Maar deze uitvaart moest hij flink bezuren.…

vol emoties bracht jij de overledene de laatste eer hartezeer deze vriendin en mevrouw A beiden slachtoffertjes van het gebeurde in het verleden heden worden zij eindelijk serieus genomen en gaat het misschien richting gefaalde overheid feit intens kinderleed strafrechtelijk tien jaar nonnen toch raar…

Ik zat nog even na, ongemakkelijk Op een Berlage-bankje, gevat In bijhorend gebouw Passanten passeerden mij Met gieters, bloemen en planten, heen Met gieters en lege handen, weer Voor de zoveelste keer De laatste eer, bewezen Terugkerend naar huis Meegenomen verdriet Dag pap, dag mam Het voelt goed, omdat ik kwam…

warme omhelzing Dat zou zoveel verdriet in mij stillen Maar het blijft bij praten Tegen een hoop zand en aarde Toch de gedachte dat je daar ligt Geeft dat zand een onschatbare waarde Mijn laatste eer aan jou Is het mooi houden van je graf Zolang ik blijf houden van jou Is mijn taak daarin nooit af…

uren bleken slopend de dag ervoor legde ze nog onverwacht haar laatste en grootste ei het waren de mieren die hun laatste eer betoonden en aan de afbraak begonnen in groten getale, zij aan zij…

eer een ijsbeer legt de palmtak neer.…

Een groot stiltefeest zo lijkt het, de dappere daden van laatste gewilde uren van allerlaatste gekwelde muren, de hoge laatste eer, het Zwartemeer een persoonlijke overwinning zo omsloten en toch beschermd ter ere van wat ook maar kon zijn.…

wij scheiden U vrolijk toe te roepen: ‘RIP’”* (* Laatste twee regels komen uit zijn gedicht De laatste eer)…

waarin in menig oog diens geschiedenis nogmaals wordt beschreven in een taal die iedereen op dat moment begrijpt Deze enkele reis vormt een moment van bezinning en angst Een voorschouw naar het voor allen ogenschijnlijk onverzoenbare Voor ieder die achtergebleven hun laatste eer bewijzen klinkt nog de hoop op het volgende: “…

eer laat hij echter aan de nieuwste generatie hij is op rust gesteld…

de laatste eer voetbalstadion doodskist op middenstip eigen orkest zangfestijn legio béste vrienden bloemen leggen met elkaar vuurpotten, aanstekers bierfestijn valt wat te beleven!…

eer betoon respect…

eer aan de zeese ziel het is niet altijd nemen en geven soms hapert de natuur na het eerste slotakkoord…

eer aan de zeese ziel het is niet altijd nemen en geven soms hapert de natuur na het eerste slotakkoord…

eer komen bewijzen de dood is niet eenvoudig, temeer dat het een onbegrepen middel is om je geest naar daar te verplaatsen waar behoefte de noodzaak vervult om de weg naar een volledige verlichting te voeden met inzicht en wijsheid…

Want wat rest is de laatste eer…..…

eer.…

Met op iedere hoek een minaret Werd op een plateau een mausoleum Neergezet; kreeg de laatste eer van Een man aan zijn vrouw symbolische waarde, Bij zijn afscheid van hem aan haar op aarde.…

zwevend op ijle tonen van mijn lievelingsmuziek zie ik publiek de laatste eer bewijzen aan mij en haar verdriet familie vrienden en bekenden delen samen nog mijn sfeer nog even en ik ben herinnering als iemand die er echt voor ging ik zag je kijken toen je langs mij liep een nieuwe vrijheid in je ogen tikje schuldig omdat ik je zo verliet…

dag mevrouw, dag meneer heeft u het al gehoord er is hier een vrouw overleden wellicht is ze uitgegleden nee, ze is zeker niet vermoord dag mevrouw, dag meneer weet u toevallig haar naam hoe bijzonder zij was waar ze van hield, welke boeken zij las had zij vrienden of was ze eenzaam dag mevrouw, dag meneer heeft u het al vernomen een…

Twee keer per jaar reden wij naar het kerkhof, op het 4e graf, 3e rij links van de ingang mocht ik bloemen zetten in een groene zinken vaas terwijl mijn vader knielde op een bankje waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd de wandeling tussen de graven duurde vaak meer dan een uur, mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen en besprak…

stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het duister en zijn sfeer o ja de heer of godin uiteindelijk is het een eer…