Alle inzendingen over decoratie

een enkeling slechts vermaakt zich is zichzelf de rest is entourage zaalvulling dienend ter decoratie niet onaardig niet bijzonder alleen maar aanwezig de eenzaamheid van dit samenzijn schuilt echter in het feit dat eenieder zich de enkeling waant…

“Wie sneuvelt als wij straks op missie gaan Mag blij zijn, want dan krijgt hij van de natie Als dank en troost een mooie decoratie En die bied ik hier nu alvast maar aan. Maar wie het onverhoopt mocht overleven Dient die medaille straks wel terug te geven.”…

en blijft mijn beste vriend al heb ik nooit geld aan jou verdiend en meer nog dan de waarde van 't goud is de genegenheid die ik van je overhoud toen je kwam was er altijd iets te doen je bracht een kleine attentie of een bloem ik zette koffie, zorgde voor taart en koek en tussenin bespraken we ons lievelingsboek we hielden beiden van decoratie…

Ik geniet als ik geheel onbewust van mijn wazige koers afwijk verbannen is de onzekere rust als ik een seconde vooruitkijk Meegezogen in een kolk van verlangen links en rechts wordt de druk opgevoerd als door levende decoratie gevangen terwijl de gewillige passie loert Vastgeklemd tussen het onzichtbare niet langer mijn vrijheid die telt…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst bleef…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

waarom zou ik nog naar woorden zoeken in deze kapotte woning mijn letters dragen anonieme gezichten, liefst ver weg analfabete minnaars die uit mijn mond vluchten en het glazen trapportaal vermijden bewegingsloze decoratie, mijn spiegelbeeld waarnaar honden blaffen waarom zou ik nog wind is wind en bomen praten niet…

elk wat wils zoals dat zuinig heet in de flauwe volkse mond nee, ik laat niet af te duur voor de gelovige maar breng tweespalt mee en af en toe verzoening in het trouwste hart ik min de mindere verminder de meerdere naargelang het verlangen naar vervulling van de leegte die elkeen zo graag ontkent de hoornen stigmata zijn slechts decoratie…

inwendige kou betreuren voel de afkeer voor het gebrek aan nuancen kerstliedjes klinken door de volle straten gejaagd lijkt men de gladheid niet te merken de drukte verschijnt opnieuw in de kerken en ik glijd mezelf naar mijn stil verlaten ik heb geen boom, geen timbre achter glas feestelijk door tientallen lampjes verlicht als verzilverd decoratie…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

een eigen thuis is de bron waaruit leven groeit zich vertakkend in relaties kinderen en herinneringen een eigen thuis wordt door muren geschraagd die geen andere decoratie vragen dan vertrouwen, liefde en toewijding een eigen thuis na een drukke dag van werken is iets om naar terug te gaan om er schuilend rust te vinden een eigen…

Door de Noormannen, Stalin en Hitler, maken bepaalde bromsnorren mij bang, maar niet deze decoratie, deze is bijzonder teddyberenhuidzachtaardig. Arabische mannen dragen vaak een snor, maar een hoogopspringend tapijt, dat is zelfs in Perzië uitzonderlijk, laat staan op de kale vlakten van Nederland.…