door de donkere steeg
met grauw gruis
ga ik
omhuld door een nevel
van herinneringen
aan mijn vroeger thuis
als vanzelf vind ik
de weg naar
la Place de Liberté
toen liep ik hier ook
gedwongen mee
unter befehlen
berooid met z'n twee
met nog meer, velen,
wij, schaduwen van schrik
als opgejaagd onteerd vee
ik nader de hel…
De strengste vrouw van onze mooie natie
Werd laatst op een bezoek van Pronk vergast
Daar zat ze dan vlak voor haar boekenkast
Ze luisterde met volle concentratie
Toen ging ze zes miljoen keer heftig stampen
En deelde hen daarmee zo in twee kampen…
De kloppende harten van hen
die onnodig en meedogenloos werden gestopt
bij deportatie en vernietiging:
ze lieten met hun laatste tik horen dat zou sterven
uiteindelijk uw woede, ongegrond geklopt!…
Toen de bomen zich met bloesems tooiden
kwam met grof geweld in 't prilste ochtendlicht,
kwade machten Nederland bezetten, ontnamen
burgers geldend recht en hun bescherming
kweekten zelf de moed om in verzet te gaan
tegen onrecht, deportatie en geplande dood
dit omdat zij anders leefden, goed vertrouwen
vrijwel niet te vinden door verraad…
1.121
Bezig met laden