Zo blauw en zacht
netgedicht
Wij lagen na het middagmaal
hoorden bonken tegen het raam
Ben opgestaan en trof een pimpelmees
op het binnenkozijn, in mijn hand gedaan
Ik riep je naam en je kwam kijken
was net als ik geroerd door kleurenpracht
door onvermoede tederheid zo dichtbij
Voorzichtig de vogel op het balkon
beschut tegen mogelijk gevaar
er een vetbol bijgezet…