De lat kan volgens Dijkgraaf wel wat zakken
Studenten voelen een enorme druk
Maar ik geloof daarvan geen ene ruk
Over de sloot…ja zelfs niet met de hakken
Een onderzoeker moet niet in de politiek
Die dijkgraaf zet geen zoden aan de diek…
Hij tokkelt op de snaren van ´t heelal.
Hij ziet het kleine in het grote dansen.
Hij is een meester in het spel der kansen.
Hij flirt met quarks en kwantums op het bal.
Dan kromt de Haagse zwaartekracht zijn pad
en duikt hij dapper in een nieuw zwart gat.…
Wat is die Dijkgraaf goed, denkt iedereen
Didactisch hoogbegaafd en zeer geleerd
Taalvaardig, erudiet, gedecideerd
en óók nog sympathiek, een fenomeen
Had ik 1/100ste van ’t meesterbrein
Dan zou ik eindelijk verstandig zijn…
Bij Robbert Dijkgraaf – in de gasfabriek -
Wordt alles opgeslorpt door zwarte gaten
Zo’n gat daar kan hij uren over praten
Dat vind ik op zichzelf al zeer uniek
Van Nieuwkerk hoopt dat hij het bij kan benen
Want voor je ’t weet is hij straks ook verdwenen…
Ons water komt van Maas en Rijn en regen
De stoere dijken waken als soldaten
De dijkgraaf houdt elk gaatje in de gaten
Wat nooit gebeurt…ik kwam zo’n kerel tegen:
Hij zei: ‘Ik heb een goede vraag verzonnen.
Wie heeft er in uw waterschap gewonnen?’…
In ijle golven van de zwaartekracht
Vergeefs op zoek naar 't buitenaardse leven
Zijn Melkwegzoektocht
bijkans opgegeven
Komt hij in 't netwerk
van de Haagse macht
Door Kaagse maalstroom
moet hij zich gaan persen
Een glazen kaasstolp
wordt zijn universum...…
Vandaar dat er een dijkgraaf aan te pas moest komen om actie te ondernemen...dus zeg ik tegen de bedenker van dit alles in zijn snelsonnet:
Mooi gevonden Coenraedt! Alleen, welk geloof moeten we nu aanhangen?…
Och Frans, ik wil de sfeer daar niet verzieken
Maar als jouw Deal niet Green wordt onderhand
Dan bungelt de BV van
Rutteland
Nog lang tussen bananenrepublieken
De dijkgraaf graaft geen dijk doch hij bewaakt
De zilte kwel en hoge waterstanden
Hij doet bouwarchitecten watertanden
Een eiland wordt - wie weet -
tot wijk gemaakt
Een…
gestaag ontvallen ons de zekerheden
wat eeuwenlang is opgebouwd verdwijnt
het land is oud de haren grijs
wat zich spaarde kwijnt in bankmineur
toch dimt het dreinende gezeur
dat gonsde in de sterke jaren
er is iets aan de hand
kan het zijn dat juist de lege beursen
gesteunde ruggen rechten
in dit verwende jutterland
voelt de dikke dijkgraaf…
hospikken nooit zwijgen
Met vader tijd als gunfactor
voor engelen in Maerlants wereld
verschijnt een gloed in leliën
op heuvels in het tranendal
In hill street blues
op blue street hills
als strawberries eternal fields
daar bloeien dromen vol emoties
hoop die sprankelt door seizoenen
hemels toeval of geluk
Wil íemand dan als dijkgraaf…
111
Bezig met laden