Balancerend op spitse dilemma’s
platgetreden paden belopen
waar stopt het uitzichtloze einde
waar begint het troostende begin.
Angstige tunnels vol donkere zorgen
grillige gedachten zonder herstel
slechts ontknoopt door de waarheid
die zich openbaart in de morgen.…
Maar wat later kwamen de dilemma’s
en barsten in de glazen bol van toen:
de dooi trad in. Het leek zo dwaas
dat ’t smelten kon. Niet weten wat te doen.
’t Ging over in een ondoorzichtig waas:
geen lente meer waar ik me mee verzoen.…
Het volk wordt voor dilemma’s gesteld en geteld
de machthebbers voeren een decreet uit
iedereen moet zich laten vaccineren, laten prikken
zodoende zich te laten inschrijven in het Corona-Register
En God zag, dat dat niet goed was, de dwang, de drang,
die verdomde daadkracht van wereldse machthebbers
En hij besloot vannacht in de Kerstnacht…
tussen de plek
waar je rekent
en die waar je
medelijden voelt
gaapt een kloof
is rekenen
slechts uitgekookt
doortrapt en
medelijden soms
berekenend?
rekent het hachje
zich niet alleen
rijk en slaat
Agape soms een
brug over het ravijn?
zet je rugzak vol
vergaarde spullen
even neer
neem de tijd en
pak hem uit
niet…
keuzes op kruispunten
wie kent ze niet
het ideaal zoekend
piekeren we eindeloos
met impasse tot gevolg
waarin ongewild
besluiteloosheid kiest
kiezen vraagt moed
zonder oordeel vooraf
eerlijk oprecht en open
van ideaal en haalbaar
het voor en het tegen
naast kosten en baten
alles goed te wegen
kiezen vraagt lef
onzeker te durven…
880
Bezig met laden