inloggen

Alle inzendingen over dodenboek

6 resultaten.

Sorteren op:

Ave Christus! praemortui te salutant*

poëzie
3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.654
Dit is ons laatst verlangen In onze laatste nood, Nu harten en gezangen Zijn volgestroomd met dood: O Christus, dood gebloed! Zie, hoe wij moeten Ons bloed boeten Om uw bloed! Nu bréékt het leven open, Een vrucht van rijpheid rot. Wij stellen onze hope In 't uiterst nòg op God! O Christus, opgestaan! Open uw paradijzen! Laat ons met…

O God, bewaar mij voor der zonde vloek

poëzie
3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.503
O God, bewaar mij voor der zonde vloek, En schrijf mij niet in 't somber dodenboek: Is in het blanke pergament des levens Niet ergens, achterin, een open hoek?…

Het dodenboek

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 618
In het boek der doden speelt weer die jongen die voor zijn sterven de zon toelachte in het dodenboek waar een vlinder droomt over levenloze nachten zonder bezoek van dagen die de dood verzachten met het blonde, lieve meisje dat na hem ging naar de wolken in een eenzaam dood vertolken in het boek tekent stilte het droevig einde…

zonneboot (voor Marina)

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 227
als ik de wereld wil zien sla ik een boek open nu val ik stil in jouw dodenboek je stem kan ik niet horen je kleine lijf niet van jezelf een eiland van pijn ingesloten als een insect in barnsteen vanuit de dood ontvouwt zich het broze alleen zijn dat je in een trage rit naar de dood voeren zal je…
J.Bakx4 maart 2017Lees meer…

Wasvoorschrift

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 46
Na maanden plompverloren zonder spoelen Zag ik voor 't eerst het wasvoorschriftrecept Der pantalon, dun doch geenszins bevlekt Geen enkel spoor heb ik er kunnen voelen... 011574 - 9990 6 Form Artikel Farbe BENNY-8 410301 068 LagoPaket LagoNr. 298986 001 3000 98% Baumwolle/cotton Coton/katoen…
JPA12 oktober 2021Lees meer…

bewogen

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 172
op het marmeren bed laten we de bewogen tijd bezweren laten we reizen reizen op papier we verlaten de aarde planten bomen in tuinen van traag tikkende stilte het tijdperk van het woord is voorbij leg je neer, liefste we bedekken je bed met geurige bloemen we sluiten de gordijnen als de grijze regen de aarde zoekt in het dodenboek…