Het ouderwetse circus lijkt passé
Terwijl we toch naar Renz en Krone gingen
Om tijgers door een hoepel te zien springen
Dan brulde de dompteur hen toe: 'Allez!'
De politiek blaast met haar lange snuit
De volgende traditie onderuit.…
Hij is dompteur en zwemt hun bek in, speurt
naar etensresten, al wat hen besmeurt.
In trance keert het beest hem de andere wang.
Ik ben zo’n poetsvis. Ieder nieuw gedicht
waarin ik steeds mijn innerlijke stem toon,
wordt eindeloos gepoetst en doorgelicht.…
er is veel
hooggeëerd publiek maar
het circus speelt voor ons alleen
warmbloedig
dansen paarden met
hun ranke benen een figuur
acrobaten voltigeren
en aan de trapeze lijken
salto’s moeiteloos te leren
het wildebeestenspul
laat alle tanden zien in
de dressuur van de dompteur
toch heeft
een kleine clown
op het eind de show gestolen…
(In Memoriam Gilbert)
gesneden uit goed hout
het moet een berk geweest zijn
slordig gevlekt weliswaar
doch aan bast herkenbaar wit
het gebladerte ook in grijze lucht
lichtvoetig, te kwetsbaar
om de zon niet door te laten
de man die vocht met taal
totdat het speelgoed werd
dompteur van cijfers en wetten
als waren het zijn geliefde…