gedrongen in zijn licht
verder dan een eerdere ontmoeting
dichter bij herkenning dan getemde woorden
het landschap als naschrift van gedachten, verstomd
op papier, in stenen beelden, bijna achteloos
gelouterd door een bries uit onbestemd gewest
stammen, rank en recht, als bos doorregen met
limbische paden en lanen
uiterlijk verdwaalbaar, donkerminnend…
denk een soort halfzus
opgetrokken uit verkoold waterstof
en verstrengeld in ketenen
bij gebrek aan een dwangmatige
definitie noemen we haar 'leven'
elke fantasie wandelt de ruimte in
(gedachten laten zich niet vangen)
een steen kan niet denken, wel ouderdom
vergaren, zich ontredderen, een hemel-
lichaam sterft niet
-want in donkerminnende…