Alle inzendingen over doodslaan

geen vogel geeft er antwoord en de treurwilg prevelt tevergeefs: niet doodslaan naald na naald in ogen, ontredderd blauw nijptangen in bolle buiken trekken de dood naar lege handen; het geschreeuw waait door onbestaande ramen, vrouw na vrouw niet doodslaan trage messen sluipen door identieke lijfjes; harten op zwarte, naamloze…

Maar ze kunnen je elk moment doodslaan zoals ze afknappen met een knal op je eigen schedel. Waarom houden we dan toch van de bomen in de storm ? Misschien omdat alles in je oplet en niets in je slaapt.…

Voor doodslaan en gelukkig zijn en schromen en weifelen en in een afgrond vallen en ontkennen en schuldig zijn en koortsachtig zoeken naar waarheid, schoonheid maakt vrijheid geen verschil, of hooguit een verschil als tussen een bloeiende appelboom en geen bloeiende appelboom, of tussen een kus en geen kus, hoe vluchtig en verraderlijk ook.…

De haard beschermt het vuur, en mij tegen het vuur het huis beschermt tegen het vuur van buiten de mannen en de jongens die overal oplaaien in de flanken van de huizen ze willen binnen woeden en doodslaan en dan met droge ogen uitdoven in as en onmacht dat is het gevaar voor mijn binnenwereld van keuken en bed waar ik mijn saaie…

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat. Zo gingen jaren heen.…

gevallen in mijn binnentuin gevangen tussen ruiten gravend en vechtend naar vrijheid daar buiten vretend aan houtwerk springend tegen wanden zoekend naar een uitweg sissend met scherpe tanden opgerold slapen overdag wat een nachtdier mag de gemeente gebeld de marter lag uitgeteld opdracht luidde doodslaan dat heb ik helaas gedaan…

Moeten ze elkaar doodslaan of moeten ze elkaar kussen? Wat moeten ze doen? Jij mag het zeggen, fluisteren ze. Nee, jij. Nee, jij! Jij!! ----------------------------- uit: Gedichten 1977-1999.…

Ik ga je iets fraais vertellen, je mag me doodslaan als ik lieg. 'k Ben een vlieg en vlieg en vlieg maar soms moet 'k toch eens rusten, en dan liefst van al op dingen die jullie, mensen zo graag lusten. Ik land graag op een lapje vlees of een stukje vers gebak of op de rand van de honingpot met het allergrootst gemak.…

NIET DOODSLAAN. Ook niet, tot uw schâ In 't leven houden voor en na. 7. GEEN ECHTBREUK (foei!) GEEN OVERSPEL. 't Bekomt de minste mensen wèl.   8. NIET STELEN. 't Is een hals, die 't doet. Beetnemen werkt wel eens zo goed.   9. GEEN VALS GETUIGENIS. Laster vindt Zijn weg wel zonder u, mijn vrind.   10. BEGEREN?…

Van muggen- zo bekent de Dalai Lama- Wordt hij in zomernachten soms gestoord Toch mept hij ze niet dood, daar dat niet hoort En blijft hun hinderlijk gezoem een drama Dus innerlijke vredelievendheid Leidt met gemak tot innerlijke strijd…