Alle inzendingen over draaischijf

Hij werpt zich in de baan en moet onmiddellijk handelen, als hij van rijbaan wil veranderen. Iedereen holt, niemand staat stil. De tijd om uit te kijken, krijgt hij niet, laat staan zich te bedenken. Hij richt zich op de borden, die wijzen in de juiste richting en zwaaien als bezorgde ouders. Hij ziet ze enkel in een flits en slaat…

Een vrouw staat op haar draaischijf bloot te wezen. De mannen zitten, elk in hun cabine, te kijken naar een echte pantomime. Die volgen ze intens door lip te lezen. Mannen weten, als ze staan te hijgen, dat ze hier belastingaftrek krijgen.…

mijn hoofd los van de romp het schedeldak scharniert open; hersenen krijgen de adem die ze verdienen uiterst voorzichtig worden ze gelicht en in een pot met formaldehyde geplaatst op de draaischijf, als bij Tussen Kunst & Kitsch, worden ze bekeken minuscule dunne repen geschaafd onder de microscoop daar, ja daar wordt het godsdeeltje…

Ik kon die avond pas héél laat naar bed, Want één ding moest ik absoluut nog weten, Voordat ik op een snelsonnet ging zweten: Heeft ‘Burning Daylight’ het alsnog gered? Zo bleef ik turen op de scoreborden, Tot ik er draaierig van ben geworden.…

adresloze bestemmingen ongeschonden komen ze zelden aan voor nabestellingen heeft hij lucht genoeg warrige wolken glijden tegendraads over het dun bevolkte strand waar pandjesjassen in waggelgang ronddolen - aan hun rekken ontsnapt - de scherven van de ijskristallen wind hebben het land geboetseerd drenkelingen staan duizelig op de draaischijf…

terug tot voor wat je schatplichtig was het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg, je dacht het aardse licht te vinden uit de hitte van een tsunami van zand om een andere oase te stichten op dat stipje door de mens gemaakte horizon, De hemelboog is gemaakt van klei, op ieders draaischijf…

Wat wij in de bosjes doen kijk maar, als je hier voorbijkomt we ontkennen alles wat je denkt We ontsteken een laaiend vuur voet voor voet, hand voor hand wat de draaischijf aangeeft een stap op mijn blauwe broek een hand op het gele zand het uitstel is spannend als de eerste keer, nu de andere hand op het groene gras een been op de…

Achter glas verdeelt de tijd zijn stralende rust, dekt met stilte het landschap toe en draait de aarde door in de handpalmen van de dolende landen gemodelleerd op de draaischijf van hun strijd en achter de kraag van een diep gewortelde weerbaarheid.…

die binnen drijven zijn het onbedoelde souvenirs van emoties van mijn openbaringen, door de tegengestelde draaiing van de zon dringen verwachtingen in de kristallen bol waarin ieder een eigen klimaat zal vinden, z’n plek bepaald misschien in een andere rol gemodelleerd op de draaischijf van haar beeld en spraakzaamheid, waaraan hij…

mooiste wensen ontkiemt in het Noorder – en het Zuiderlicht gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats onder de wortels van de altijd groene kunstboom achter glas verdeelt de tijd zijn stralende rust en dekt met stilte het landschap toe en draait de aarde door in de handpalmen van dolende zielen gemodelleerd op de draaischijf…

Hij zet zijn handen in de klei zijn voeten op de draaischijf zijn oog richt hij op mij Aandachtig kijk ik wat hij doet zijn handen kneden vaardig hij roept me dichterbij Hij bepaalt de vormen al volmaakt volgens zijn plannen en glimlacht tegen mij Hij legt zijn kunstwerk naast de zon want het moet rustig drogen en knipoogt dan naar…

Ik stond in zo'n kijkdoos op de Wallen, munt na munt in een automaat gooiend, mijn broek op mijn knieën en mijn ogen met een roofvogelblik naar de ontblote dame op de draaischijf gericht, alsof het een ronddraaiende taart betrof bij een exclusieve bakkerij. Ze had een prachtige, lange gleuf, omringd door glanzende, donkere schaamharen.…

in het kleine dat ik raak, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen uit te drukken in een neerslachtigheid, de leegte als gewelf, de stilte van gedachten ze zijn ervan doordrongen, het bloed ijlt door de longen om de allerlaatste vezel te verleiden tot de levenshonger, uit de ongeslepen uurwerk van de ziel en op de draaischijf…

ik voor mijn venster zit en werk, En, in de lijst van 't raam mij veld en zwerk Verrukken door hun machtig schilderij, - De madelieven flikkren in de wei, Zwaluwen slieren arabesken snel Van wolk naar wolk, uiteen vouwt de kapel 't Mystiek wonder van zijn tekenschrift, Met diamant, op saffier gegrift, - Dan beeft mijn vinger, wijl de draaischijf…

sigaret voor hem een sigaar voor mij van zestigers nu zijn wij jongetjes weer van zes en zeven als het angeren van toen ons ter tafel komt stromen de verhalen rijker nog dan alcohol over de tijd van toen die even nu weer is op kolenhok gezeten happen wij ze de brokken brood met reuzel of kaan lachen wij met moeke die bakeliet met draaischijf…