Alle inzendingen over dressuur

Elke pirouette siert de dressuur op klassiek gedragen door wind.…

Een kamerlid dat min of meer ontgoocheld De handdoek tussentijds de ring in smijt Is blijkbaar onvoldoende voorbereid Dus Hans heeft een remedie uitgevogeld: Dressuur moet nieuwe kandidaten leren Zich braaf aan Diederik te conformeren…

mag ik je sprookjesprins voor even zijn je bestijgen en met mijn sporen zachte voren rijten in je warme vlees nee ik ben geen beest maar jij galopt geweldig als ik in je flanken aangeef dat de wegen klaar zijn voor ons samen leven ik teugel niet je mond is vrij de andere dressuur komt niet van mij…

je hogeschoolt nog in dressuur ik zie het vuur in volbloed en gespitste oren speelt met samen zijn in draf en tred de zweep knalt pret galop laat hinniken éénstemmig horen jij bent de meesteres in roskam en verzorgen alleen die blonde hengst houdt nog geheimen in zijn oogopslag voor jou verborgen…

wandelen en zwerven in bossen en parken gewoontes gaan sterven gezond voor dit varken mijn zinnen verzetten in de pure natuur jij zult niet beletten mijn eigen dressuur het gif moet verdwijnen uit botten en vlees de zon moet weer schijnen voor Jan Zonder Vrees ik zoek bloemen en kruiden vermengd met wat water het goud van deze tuinen…

er is veel hooggeëerd publiek maar het circus speelt voor ons alleen warmbloedig dansen paarden met hun ranke benen een figuur acrobaten voltigeren en aan de trapeze lijken salto’s moeiteloos te leren het wildebeestenspul laat alle tanden zien in de dressuur van de dompteur toch heeft een kleine clown op het eind de show gestolen…

Stuurkunst, eenvoud in gebaren ultiem contact tot stand gebracht zo breekbaar, toch zo nodig leiden zonder zichtbare macht dwingen geeft de zwakte prijs van uitoefenen in onwetendheid de vruchten die de dader plukt zijn vroegrijp en verbleken mettertijd voor wie het weet, alleen maar goed nieuws het paardenhart is zacht, integer en puur…

Ik ben maar gestopt met dat dagboekschrift van mij -- want het klopt toch nooit.…

lichtvoetigheid was een verademing om te zien tussen de structureel zware gang van passanten die ruimte maakten omdat zij eerbied hadden voor intrinsieke schoonheid ook door kleurige gelaagdheden die hun emoties in contrasten versterkten naar een uitgebalanceerde manier van verfijnd bewegen zonder de exact afgemeten tred van dressuur…

ik zie je lopen door de lanen van plezier de calypso draait vertier de feesttent is al open je lach is blonder dan je haar, heupen in nauwsluitend zwart je rode bloes accentueert apart de een blaast vuur de ander slikt zijn zwaarden het schieten op de vogelwei en kunstige dressuur met paarden als de kaarten zijn geschud en de…

het was allemaal voorbedacht de fanfare speelde de dichter schreeuwde de trompetters en de trommelaars vielen perfect in de dressuur allemaal tegelijk muisstil je kon voor een moment messcherp zijn verheven liefdeslied horen dat kwam er dan even boven uit hij stond zo te zweten dat je dacht man hou toch op je voelde hem door je huid je…

Golven zo hoog als huizen die alles deden vergruizen die golven bedolven met grote kracht de witte stranden van smaragd Geen mens was tegen hen bestand wie, oh wie had hierin toch de hand is dit de draaideur der natuur wars van enige menselijke dressuur Moeten wij mensen steeds weer leren de natuur als grootmacht te accepteren geen…