1928 resultaten.
Ontstemmende vondst
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 217 Ze mopte net de vloer en vond
drie droge drollen op de grond.
Ze bukte. Pa kwam vroeger thuis
en streelde haar tot in d'r kruis.
Ze zei, nog kijkend naar de drollen:
'Dag melkboer, zeven liter volle.'…
Spiegel
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 2.456 De lege blik in zijn ogen
De tranen die nauwelijks drogen
Het verdriet dat niet weggaat
Geen arm die om hem heen slaat
Geen schouder om op uit te huilen
Zijn ziel zit vol schrammen en builen
Hij heeft niets meer om te winnen
Dat weet hij ook, diep van binnen
In gedachten loopt hij door donkere mijnen
Hij wil van de aardbodem verdwijnen…
Jouw warme hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 regenfonteinen op het raam
dit ogenblik is slechts mijn leven
nu jouw hand zich droomt
in de warmte van mijn kruis
op het ritme van je adem
met op de achtergrond mijn eigen ruis
maar nu ik jouw je dromen laat spelen
wens ik mij op het strand, waar de zee
mij kaatst tegen het langzame
sterven van de duinen
waar ik jouw vingers droog…
Zandruïnes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 324 De ogen nat, de
haren droog, verruilden
ze het tij te vroeg, voor
wat eerst op een zandpaleis
leek en afgedreven was in een
afnemende jeugd, gedacht
daarop luchtkastelen te
bouwen, streek de tol op,
vergat hiernaar te streven,
om op de ruïnes te rouwen,
waren we maar in die
deugd gebleven.…
Voorjaar voorwaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 255 En daar is de lente
die ik niet meer had verwacht
een uitbundig dak in roze en wit
viert het afscheid van de nacht
vrolijke vogels fluiten me wakker
tillen me hoog in de blauwe boog
lachen schel om die zwarte gedachten
meizoete regen en de zon blaast me droog
de aarde barst open in duizend kleuren
en dieren werpen hun jongen rondom
ik…
Vloekende tranen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.357 Onze vloekende tranen
zullen ooit drogen.
Maar onuitwisbaar zijn de
dierbare herinneringen.…
Met huilende mond
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 541 Zij keek mij zonder ogen aan
en zag welhaast door mij heen
Haar ogenlicht leek uitgegaan
Inwendig dood, zo het scheen
Lege blikken zagen door mij,
als van een onbestaand mens
In hemdje met jeans, als kledij
uitte zij haar zwijgende wens
Stille woorden, zonder klank
zweefden uit haar droge keel
Dan week ze van de mistbank
haar blikken…
alleen wat lief is kan zo raken
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 457 en reutelt in de ziel
waar zekerheden splijten
alleen de raakbaren die wonen
in het aller-diepste diep
kunnen zo verloren drijven
en in volkomen weerloosheid
zich spiegelend - in leven blijven
alleen wat lief is kan de ziel
zo in verwarring brengen
dat in de oceaan van het nachtelijk dwalen
zij de handen niet ontwaart
die haar op 't droge…
Mijn kerstgroep
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 515 ik had een vredige
kerstnacht verwacht
dacht mijn schaapjes
op het droge maar
het zwarte dat ontbrak
we zijn gaan zoeken
op de velden waar
herders hun kudde telden
klopten aan bij stallen
het bleef spoorloos voor allen
heb mijn kerstgroep
toen eens goed bekeken
maria jozef en de beesten
ook daar geen taal of teken
van mijn vermiste…
Beschavingsvernis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 187 handen vol hebzucht
wit aangelicht op het zwarte doek
langzaam krijgen zij gezicht
in egoïstisch bewegen
alsof het in hun genen zit
het nette pak
de dassen onberispelijk gestrikt
met het laatste restje beschavingsvernis
zij lachen minzaam
als anderen van ellende stikken
door het geld dat zij in woeker pikken
hun schaapjes op het droge…
Toen Onze Mop Een Mopje Was
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 352 Ook kleine geintjes worden groot
de schaapjes op het droge
Is dat niet ieders wens
wat men ook zegge moge
Niet op een zondagmorgen
gedonderd in de goot
ons allen al ontvallen
vergeten, vroege dood
Daarom d'ouwe mop gekoesterd
als een lief en oud bruin paard
voor jongeren toch nieuw nog
een mopje met een baard
(The Knack - "Africa…
de dag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 430 de dagelijkse dingen
om te beginnen douchen
dan ontbijten
en op buienradar kijken
of ik droog zal blijven
trek meteen een regenpak aan
het beginnende licht
en de lanterenpalen die uitgaan
geen tijd voor weemoed of verlangen
want de dag is pas begonnen en meedogenloos
het zal weer gaan
zoals een dag nou eenmaal gaat…
terug naar de navel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 de zachtheid van het verre water
aangelengd met koppige, rode wijn
geplengd op harde, droge grond
geur van hars uit houten vaten
van Delphi naar beneden kijken
ertsschepen liggen roestig voor anker
aan de horizon springt een dolfijn
vangt het laatste licht van de dag
hier kan ik jong blijven met jou
zelfs vandaag met grotere pijn
dan verlangen…
Engelse dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Aangestoken start mijn
overbuur zijn machine
met vermanende vinger
de laatste droge dag.
Een mens moet daarvan
profiteren.
Zijn wijsheid doet me
binnen vluchten met
mijn bereide gin-tonic
ik nip nog even
zonder smaak…
Op dwars gelegde latten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 ik heb het huis gezien
met voeten in het water
maar de kelder droog
ramen die veel
uitzicht geven
een grote tuin vol leven
vloeren blinken
van generaties stappen
op dwars gelegde latten
in lichte plekken
op behang groeit de
familiestamboom al zo lang
de trap is sleets
kreunt en steunt
de tijd uit het verleden
op zolder galmt…
Tuinieren
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 142 geur
’t Is maagdelijker dan een non
Maar gister in de morgenstond
-Hij zou net aan het sproeien gaan
De tuinslang hing al aan de kraan-
Lag daar die hoop met zwarte grond
En dat werd niet getolereerd
Dus zette hij een mollentang
In ‘t midden van de mollengang
Toen ging er iets compleet verkeerd
De klapveer stond een flut te ruim
Een droge…
Nieuw begin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 442 vlindervleugels landen
op lentebloemenkopjes
speels en zacht ruisend
als wind onder ritselpapier
in de stilte zinnentuin
zoemen samenklanken
eerste hommellijfjes
vliegen in een lange zwier
-
opnieuw ademhalen
het laten van een zucht
de wind bolt zijn wangen
blaast regen uit de lucht
natte tegels drogen
voetstappen zoeken
het…
Anatomie van een sloot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Wonderlijk werktuig in het land
- de sloot -
in de schoot van de aarde gesleten
meanderend buigzaam met star
eenrichtingsverkeer
jaarringen vlinderen over haar
zanderige buik
de boorden groengesluierd
steenkoollagen in haar tooi
wierig fladderende vezels
met de rug naar de bron
een verdord seizoen legt haar
schijnbaar droog en dood…
Gemeente Cabrio
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 253 Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over"
maar per abuis, sloeg ie een winkel over,
was vergeten!
Och arme, nog een keer
door dat heerlijke natte regen- en wind weer.
Niet gedraald en alsnog het vergetene gehaald.
Allemaal in de gemeente cabrio met open dak,
maar ditmaal was ie dus wel nat!…
Woord voor woord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 99 En met zijn dagelijkse oost,
na wat drogen en vermalen,
kon hij weer kuchend ademhalen,
die tabak was zijn enige troost.
Zo is hij de oorlog doorgekomen,
om daarna in de bevrijde tijd,
te trouwen met een christelijke meid,
die teveel van Gods woord deed dromen.…
Bezonken rood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 Met rode ogen van het tranen
drogen om het bedrog na het
bezonken rood, breekt de ketting
zich in losse kralen van bloedrood,
bloedeloos tot lijkbleek dood.…
moeders
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 256 in schoot beginnend
kozen moeders
strelend troetelend
moeders drogen
als tranen sijpelen
alle kinderlijk verdriet
grenzeloos verduldig
luisteren moeders
naar liefdes en smarten
moeders hartstochten
met warme omhelzing
hun bakermat van leven
wereldwijd voelbaar
koesteren moeders
met altijddurende liefde
moeders antwoorden…
Laat schone maagden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 393 nog ben ik een jonge god
kan veel genade geven
maar kleine stukjes breken
me al op in het ondermaanse leven
laat schone maagden
warm mijn voeten wassen
drogen met hun lange haren helaas
het paren in de hemel is geweest
nog dondersteen ik
op vergane glorie laat
haantje steeds victorie kraaien
in mijn laagaardse herinnering
nu sta…
ik slotgracht mijn kasteel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 564 ik slotgracht mijn kasteel
haal de bruggen op
en leg het droog
het laatste bier staat
te verschralen omdat
niemand het komt halen
ik zoek de torenkamer
want mijn gram zoekt snel
een hamer zonder roze blik
de trap verwentelt
langs het klokkentouw
en wint zo hoogte
ik wankel als mijn
laatste uurtje luidt, kijk
wat aarzelend…
mijn bevalling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 daarom ben ik verslonden
door de nawee die haar
bekken samentrok, terug-
geslokt door de vertering
van haar ziel
het had een vertaling
van de bijbel kunnen zijn, dan wel
testament loos en zonder
nachtelijk geschreeuw
het water reeds gelost, de
sloep stond droog op de
bodem van het hiernamaals,
de klei gekneed in de vouwen
van het gezicht…
Wolk vriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 met mij kunt delen
in dit laag, zo dicht bij de grond
waar mist van verlangen blijft hangen
waar ik je hart zou willen stelen
maar ze drijven voorbij
die wolken en die droom
en je maakt me gelukkig
met de wolven bij die boom
van de verboden vrucht
treur niet wolk vriend
je krijgt de vriendschap
die je echt verdient
na elke droge…
Oogsttijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 Van harte welkom favoriet seizoen
Bereid ben ik om bladeren te drogen
Je wind maakt me geestdriftig en bevlogen
Ik zou je eeuwig over willen doen
Je vliegenzwam, je web en je pompoen
De dood van groen met opstanding voor ogen
Je spreeuwen naar elkander toegezogen
Je winterslaap, je bosdier op rantsoen
Alleen voor jou zou ik reïncarneren…
Dat weerbarstige
netgedicht
4.0 met 160 stemmen 59 soms kraakt
de lucht in
droge dorre tikken
niet het vitale
geluid van een groep
horzels die zitten te bikken
het kraakt
onverwacht zonder dat
er een sprankje leven lacht
voelt alsof de
dood ook af en toe
nog even bewegen mag
maar alles is
dan al kapot hangt
vele jaren in de strop
en toch is er soms
dat weerbarstige van…
KRINGLOOPECONOMIE
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 124 we pompen aardgas
en of olie op uit zee
doen er op het droge
allerlei smerige dingen mee
vangen straks af de CO2
en pompen het waar
de olie weg kwam weer
diep weg onder de zee
en dan zie ik wat u en ik niet zie
een oplossing van niks potjandorie
gemakshalve maar te benoemen
tot een moderne vorm van
kringloopeconomie *…
je glimlach in mijn handen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 434 mijn vingers
op je wangen
ik houd je glimlach
in mijn handen
je ogen
glinsteren van koorts
je ademt snel, je stem
heb ik nog niet gehoord
ik bet je voorhoofd
en je slapen
je blikken zeggen dat
je eigenlijk wilt slapen
maar je handen
roepen mij
ze vragen om te blijven
houden me zo aan je zij
als ik je
droge lippen kus
keert…