Alle inzendingen over droom-wens

'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen, met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen .... April 1888…

hotel door het uitzicht op culturele verzadiging Ondertussen borrelen uit de steegjes groepjes geïnteresseerde drukte op even later verwachten ze machtige en magistrale stemmen Terwijl 't concert Europa met traditie bombardeert hinkt de vrouw nog een laatste keer op de rand van de schokgolf Uiteindelijk overwonnen gaat ze net als Wenen…

Dat je de juiste persoon op de goede plek zult zijn En dat je paracetamol niet net op is bij acute hoofdpijn Dat treinen vaker op tijd rijden, of dat je ze minder mist Of dat je tijdens de file maar de juiste dingen beslist En ik wens je...…

Hij stond voor haar gebogen, Zich zelve nauw bewust; Hij stond haar aan te staren: Daar lag zij in eeuwige rust. Het waslicht beeft en wemelt Op 't levenloos gezicht, De zaal is groot en somber, 'Is zij het, die daar ligt?' Wat denkt die diepbedroefde, Daar bij het dodenbed? - Hij denkt aan kleine vreugden, Die hij haar heeft belet…

Jij verheft jezelf onbemerkt over me heen. Het duister – onze bescherming. Voorzichtig, spreid jij je benen, jouw lichaam leunt met het hoofd zinkend naar achter. Jouw gesloten ogen – een teken van genot. De stilte was onze taal. En ons beider ademhalen. Zij sprak de opgekropte verlangens en nuttigt onze wensen dolend in de lucht.…

En na een wijl sprak hij: - ‘Ja, ik ween Om wat ge in MIJN naam lijden moest weleer, En wéér moet lijden. Zie, hier blijft ge alleen.’ En in een woud liet hij met mij zich neer, Sloot met een kus mijn ogen en… vloog heen. En 'k zeeg ter aarde en hoorde en zag niet meer.…

de oprechtheid van de groene plastic beker met witte stippen de baldadigheid van de tandenborstel met wijd uitstaande haren de eerlijke ouderdom van de half op- gerolde tube zo zou ik iedere morgen willen denken even duidelijk mijn woorden als de beweging waarmee ik poets en poets tot het tandvlees bloedt ---------------…

Maar niet mijn wens.…

De paus weet het gevoel van kerst te raken De makke schapen eten uit zijn hand Uw hart is leeg, zo preekt de man pedant Het is nu tijd voor geestelijk ontwaken Ik hoop dat hij het licht ziet en dan voelt Dat hij uitsluitend hier zichzelf bedoelt…

Hoe het zal worden weet ik niet, maar dat weet geen mens, "maar wel iets beter dan nu" dat is mijn bescheiden wens.…

gij zijt verschenen, Ik zie uw ogen in mijn ogen gaan; 'k Hoor in de wind, die langs mijn ruiten henen En door de schouwe klaagt, uw woorden aan, Zó vreeslijk droef en teer, dat 'k u zie staan, Met bukkend hoofd, om in mijn arm te wenen.…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen. Je hoort het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen beeft de grond. De stieren…

Ziet ge niet dat ik ween? DE ZOON ...Ziet ge niet dat ik ween?…

Denkend aan de vijand als een mens En de vijand ook zo aan mij Dat is mijn wens Sterren en medailles onder een schuine baret Hij heeft vrienden verloren vandaag blijft hij in bed Stoere mannen klein en broos Herdenken hun wonden verdrietig en boos Wie wil er nog horen van hoe jong ze waren Hun jeugd verloren, de grote gevaren Schaduwen…

Voel je vrij, en denk aan mij, wonden helen in de tijd, blijf bij mij, zij aan zij, ik wil je nog lang niet kwijt... Leef je leven, het duurt maar even, maar beleef het wel intens, probeer gewoon jezelf te geven, dat is mijn hartewens... Volg je hart, vergeet je smart, heb lief, voor dag en dauw, dit is voor ons, een nieuwe…

en open staan voor hem of haar We zijn tenslotte niet hetzelfde maar anders is niet altijd raar Probeer je eens te verplaatsen in die ene andere persoon Wellicht lijken "rare" zaken dan ineens toch heel gewoon Compassie verrijkt je leven en ook die van je medemens Dát is wat ik je vraag te proberen dat is voor vandaag mijn wens…

aan je gaat vreten Dus ik dacht, al ben ik niet zo'n prater kom jongen, het is tijd voor de psychiater Plots liet hij zijn tranen de vrije loop toe dokter, u bent mijn allerlaatste hoop alleen met u durf ik de zoektocht aan naar de oorzaken van mijn niet-bestaan Daar zat ie dan, een zielig bundeltje mens met die ene allesoverheersende wens…

ik liep eens in de stad zomaar voor de grap daar liep ik dan te zingen en wat op en neer te springen ik was zo blij want ik wist onbetwist hij geeft om mij hij was een knappe man die mij als zijn verloofde nam wij raakten met elkaar vertrouwd zijn een jaar later al getrouwd kleuters kwamen er geen bij geen voor hem en geen voor mij…

Helder van heel ver op indigokleurige hemel ziet zij een vallende ster de wens dat vriendschap blijft bestaan vanuit stil gewaarzijn voelt zij tastbaar intens het dauwnatte gras haar ogen sluiten bewogen zij weet zich oneindig geliefd zijn glinstersterren voor eeuwig op haar netvlies gegrift.…

Ik kan niet lachen, ik kan niet wenen, Ik ben zo vreemd te moe, De zomer-pracht gaat henen, - Ik doe mijn ogen toe. Daar-binnen is het donker, Daarbuiten is het kil… Wat of dat flauw geflonker Van vèr beduiden wil? Zou dát het doods-uur wezen, Waar alles op zijn best, Verheerlijkt opgerezen Verschemert voor het lest?…

Vanochtend was de wereld weer erg goed begonnen met blauwe lucht en hier en daar een wolk van zelfgesponnen suiker, en in haar schaduw op de grond een koe, maar als altijd hield ze het voor bekeken toen ik onder haar door reed, over haar heen, en hoorde dat er vandaag geen doden maar wel een paar gewonden waren, en dat we mochten hopen dat…

Geen griepje, nee liever steriele slangen door de neus, haperende symbolen op een schermpje, op de walkman die doorschreeuwt als ik niet meer hoor, My Favourite Things. Zo wil ik dat het gaat: weloverwogen en onopgemerkt. Anonymous, particulier verzekerd. --------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt…

ik reis veel liever op de vleugels van de taal dan dat ik in de trein stap naar pakweg Nergenshuizen in deze onmogelijke wens schuilt een verlangen naar tedere woorden die gedragen door het timbre in mijn stem zullen stijgen tot grote hoogte...tenminste dat hoop ik dan maar want vooralsnog sta ik met beide benen op aarde en stap…

Als mijn ledematen vrij konden zijn als mijn verstarde lichaam ontspannen was als een vlinder zwevend in de lucht dan gingen mijn gedachten niet langer op de vlucht Dan was ik vrij om te gaan hoefde niet steeds stil te staan bij wat eens normaal is geweest Nu voel ik me gevangen in iets waar ik niet wil zijn In mijn hoofd droom ik dromen…

verdwaald grind en snoeiresten diep verborgen in de grond waar verbeelding plots ontstond raakt de modderpoel versteend als de hemel niet meer weent in de nevels vol tumult die in dagen zijn gehuld is de tijd oprecht gevangen heeft de ruimte lange gangen maar wanneer de nevels stijgen die tot grote hoogten neigen zal de hemel weer gaan wenen…

het woordloze gemis de totaal vreemde stilte die zich laat horen boven het gewoel van het alledaagse... er blijft veel te wensen maar het zijn toch onmogelijke wensen die nooit echt aan de verwachting zullen voldoen…

ik heb nagedacht over later als de ijspegels je gezicht bevriezen en niet meer ontdooien zal ik mijn vers voorlezen. als een warme kaars met een gele gloed zal ik één voor één de letters lezen. ik zal bij je zitten tot de lichten doven ik zal je verwarmen met mijn strelingen alles voor je doen om je tranen te stelpen en dan tevreden weten…

Ik vroeg je, Vlieg je met me mee Je lachte Ik volg je overal Och je wist toch niet Dat God je geen vleugels zou geven een angstig onbegonnen lied liefde met een ander gaat delen Dat ik je zoiets heb gevraagd Ik gun je echt geen pijn Maar het is toch zo oneerlijk Ik wil alleen maar bij je zijn Nu ween ik en denk ik aan je lach, Dat…

eeuwen van stilte in de schemering van zware gewelven zacht kaarslicht voor de moeder en haar kind opvlammende hoop voor de vervulling van een vurige wens…

Brand een kaarsje met Kerst Schijn je licht in 't nieuwe jaar En voor al je wensen Staat een engel voor je klaar…