hou me nog staande
in een kleurenstorm
met penselenpracht geschapen
een dans –droomrijk
mag ik me gelukkig prijzen-
maakt zweverig genot
ik schets de nacht
die sterren meer verdicht
maar ruimte laat me open
tot morgen
in een ander licht
ontwaakt…
Soms
lijkt het leven zo zinloos
verloren
doorheen maanverlichte
droomrijke nachten
lig ik te wachten
en in de sneeuwverwachte
winterse dagen
komen levensvragen
mijn lijf vouwt
zich in elke pose van bestaan
laat gedachten gaan…
korte dagen
lage zon
de uren licht
te snel voorbij
te vlug verdwaald
in winter-lange
schaduw
te vaak verloren
in schimmenspel
van nooit vervulde
dromen
en toch
wie durft te dromen
en daarvoor gaat
zal als vanzelf ontdekken
dat zo geluk ontstaat
een gezond, gelukkig
en droomrijk 2006 toegewenst…
een eindeloos bed
zonder illusies of dromen
ziet hij stilte
bewegen zonder emotie
een schaduw danst
ritmisch in leegte
hij telt zijn woorden
als hij alleen is
in de duisternis
vol liefde en vriendschap
hij betrekt zijn ziel
in het verleden
herinnerde vriend
in gedachten kunnen we overal zijn
voor altijd in de schaduw van het droomrijk…
De weg bereidt zich voor
waar mooie ogen kruisen
waar hemelbogen welven
naar zichzelf en naar elkaar
We waden stevig door
in de spiegel der gedachten
de hemel kan wel wachten
als menselijk metafoor
Jouw handen dansen sierlijk
de ruches rond mijn hals
en waar wij liefde zingen
droomrijk en geriefelijk
zal ik jouw adem flanken
jouw…
dit woord uit 't eeuwig droomrijk aan:
"verdrijf die schimmige demonen"
"die voor Gods lieflijk aanzicht staan!"
"Hard drukt de spijt om noodloos lijden,"
"Om glorie, door een waan gemist"...
De aard was zo licht, toen ik moest scheiden,
en zoveel schoner dan ik wist.-…