Alle inzendingen over druk

In de kamer van mijn leven werk en denk ik voortdurend buiten klinken voetstappen er wordt aan de deur geklopt Jezus de sterke Heiland staat buiten wil mijn gast zijn met diep ontzag kom ik nader druk langzaam op de klink met vragende schuldgevoelens mijn hand voelt zwaar aan door de kier schijnt stralend licht omgeeft de Redder de…

witte strepen krijten in het blauw hun verre reizen schrijven adem in de kou op weg naar tropische verblijven ze laten alles achter zich de zorgen en hun zaken het huis en met de buren thuis voorlopig niets te maken zie kiezen voor comfort lucht om hen te dragen geen boot of druk verkeer treinen die vertragen ik aard in somber…

. __________________________________ Voor hoofdarbeiders, vroeg op, vief en kwik Een parmezaanse potpourrisalade Of bouillabaisse à la marmelade Als diepvriesdoehetzelfmaaltijd in blik Uw maal besteld met één druk op de knop Het kost u wel uw maag, maar niet uw kop!…

Om ‘s nachts weer terug te komen in mijn slaap Ga ik op zoek naar bruikbaar rijm op ‘Rutte’ Ik kies toch voor ‘ten algemenen nutte’ Maar pas na naslag in de pil van Jaap Die heeft recent zijn rijmbijbel herzien Een goede tip voor Sinterklaas mitsdien…

In Suriname deed ik dat ook altijd, naast mijn man als hij zat te knikkenbollen naast mij op het bankje aan de drukke wandelweg, dat vindt u toch niet erg toch meneer?…

Altijd honderd procent gegeven Alles laten staan voor die drukke baan Voorgoed en voor altijd afgeschreven Zijn hart kon het niet langer meer aan.…

En dan nog al dat wriemelend gespuis dat zich stort op mijn zwetende huid, mijn uitwerpselen van spuug, slijm en stront en halfverteerde etensresten Ben dan zo druk bezig met het vege lijf, dat ik iedereen vergeet, maar u Weet niet goed wat of ik met u aan moet raak verslaafd aan u Doe dat pijn, neen heel zacht…

maar ook wachten voor drukke loketten, of kaartautomaten; er staan er maar twéé!! En wel vier voor frisdrank, snacks en sigaretten, voor als je de trein mist, ja een mens maakt wat mee als je iedere dag op een trein staat te wachten, die maar zelden vertrekt om vijf over vier.…

blauwe pretoogjes betasten alles, iedereen jij boetseert de dingen één voor één dekseltje open dekseltje weer dicht drukken op het knopje geeft licht voelende vingertjes op verkenning beheren en beheersen door gewenning al weet je niet waarom en nog minder hoe je logica is nog krom maar dat doet er niet toe zelfs je wartaal…

blonde haar Je bent zo mooi, met dat licht in je haar Dat je bij me bent Kan ik haast niet geloven Je liefde was voor mij vervlogen Nu zit je hier aan mijn zijde Ik kan wel dansen in de zon Het geluk, stroomt door mijn aderen heen Je pakt me hand, laat niet meer los Wil je nooit meer verliezen Samen wandelen langs het water Verliefd druk…

In elk deel van de dag Ik zoek je Maar kan je niet vinden En eigenlijk weet ik het maar al te goed Dat je voor mij niet meer te vinden bent Ik zoek je Ook in mijn hart En kom altijd hetzelfde uit Bij die mooie herinneringen samen Ik zoek je Wil je warmte terug Wil je lieve woorden weer voelen Wil me weer tegen je aan drukken…

jij hebt je altijd gekleed met jaren vol liefde modebewust van de kust tot de grote altijd drukke soirées ik mocht mee als een postiljon d’amour op retour natuurlijk smeedde ook ik de edelste metalen als zij heet waren besteedde mijn vrije tijd aan uiterst lichtvoetige kunstzinnige ontwerpen waarvan het hand- en afwerk dagen nam…

Zwart omrand en beeld versterkend Groen als de druk op de onhaalbare onaantastbare bodem van willekeurig welke oceaan Rood als een draad door de passie en de haat op de spotters, spuiers en ander kruipend addergebroed Bruin als een streep door het golvende leven van vervallen boerderijen en verdroogde oogsten onder een genadeloze zon…

een gewone groet of mag het ook een hoofse buiging zijn uit een flamboyant verleden het heden vindt dat vast en zeker overdreven eenvoud is al druk genoeg iets van jezelf laten zien met zwier in warme lichaamstaal lijkt vaak normaal maar de realiteit van dit gebaar krijgt zelden een verrast onthaal het is alleen het schermpje met…

Droom maar, lieve meid, droom maar Droom van landen overzee Van een door kaarsen verlicht diner Van zachtjes strelen door je haar Melodieus geluid van een gitaar Van salsa in een druk café En vul daar dan je dagen mee Droom Spaanse passie, gitzwart haar Maar als de zon ‘s ochtends verschijnt En je droom al snel in ‘t niets verdwijnt De…

Hij had zo graag een dochtertje gewild en zijn zoon een zusje willen geven maar het is zo anders gelopen hij had het te druk met zijn eigen leven Zijn eigen zaak stond immers bovenaan aan kinderen dus eventjes niet denken ze werden ouder en zij kon hem op latere leeftijd geen kinderen meer schenken Maar al dat harde werken steeds het heeft…

uren van onbegrip warme tranen die zich dan nog wegen banen worden dagen weken jaren van op automaten stromen die tere insteken weg drukken om op de weg verder te gaan volwassen en bevangen de zekerheid blijft het moment zal weer komen dichtbij zullen we weer zijn voor we ooit verstommen dat we elkaar verstaan tot je op een dag verstijfd…

Vriendschap kun je niet uitleggen in woorden of zinnen het is een gevoel van warmte en verbondenheid van je thuisvoelen bij die ander mogen zijn die je bent met al je hebbelijk en onhebbelijkheden twee vrienden zijn er van me jarig plus een heerlijke vriendin als je dat in geld uit zou mogen drukken ben ik drie maal miljonair en schathemelrijk…

haar lach een beetje regen zag vallen geen moederdag voor haar terwijl haar hart de liefde voor haar kinderen in een eeuwigzijn bewaard het terras is bijna leeg de glazen van een vergezicht blinken verlaten door ’t laatste restje zonneschijn maar haar lach speelt weer op haar wang, ze zegt het geeft niet de kinderen hebben het te druk…

schat is zo groot in tonen en klanken verbinden het hart met wat vroeger bood rest steeds meer leegte van zielloze dingen mechanische frasen een levenloos zingen verstarren de lijnen gaat weelde verdwijnen in strakke vakken geen zacht vloeien meer gemist wordt nuance die aanzet tot kansen begrip als de vrucht men heeft het te druk…

maar dat beeld raak ik niet kwijt het is een herhaling in zichzelf een dubbeltelling altijd naast elkaar in volle harmonie van vlees en bloed mooi in hun pracht hard en toch zacht worden met liefde omkleed gestreeld. geaaid baby in verrukking zuigt, trekt en smult groei tot leven gevolg van oorzaak in tevredenheid denk ik terug druk…

Het zigeunergezin arbeidt vlijtig naast de woonwagen bereidt lustig de avondmaaltijd daarbij springt de hamer druk op en neer gaat een oude gebroken stoel te lijf geeft haar verjongde kracht en nieuw bestaan de hoge verlaten molen ziet gelaten op die mensen neer zijn gebroken wieken verlangen vergeefs naar ronddraaiend werk toch is hij blij…

Is liefde een grote oceaan met huizenhoge golven of die niet te beklimmen berg door sneeuw en ijs bedolven Is liefde die prachtige oase midden in een eindeloze woestijn of dat niet te bestrijden virus waar allang een pil voor moest zijn Is liefde een stralend blauwe hemel waarin plots een regenwolk hangt of is het een hele drukke stad…

Ik heb soms geen woorden voor gevoel Heb geen manier mezelf uit te drukken Probeer het wel maar bereik nooit mijn doel met het niet kunnen valt vervolgens alles in stukken Ik heb zoveel gedachten in mijn kop, het schiet van het een naar het ander en verwart me compleet Geen moment dat ik kan zeggen oké nu stop heb het idee dat het me van binnen…

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

op zondagmorgen hoor ik kerkklokken luiden en duifjes koeren het zonnetje schijnt flets door de gordijnen heen het voelt zo vertrouwd dat gevoel van toen herinnering uit mijn jeugd is weer heel dichtbij jij bent al onder en hoor je druk bezig zijn roepend: kom je ook?…

Het water dat langs haar lichaam gleed was aangenaam koel de dag was druk en heet geweest en ook nu in de avond was het nog zwoel Hij vroeg met zachte stem of hij haar haren mocht wassen … Ze probeerde niet om haar lijf te bedekken zonder schroom bewonderde ze ook zijn naakt zijn…en dat hij naar haar keek vond ze fijn Wat een heerlijke…

uw druk Veranderde in geluk; Gij werd bij d' Englenkring Een welkom Hemelling.…

Vergeef me heel die drukte, 't onbezonnen draven en het drukke bezig zijn. Schenk me opnieuw een hart dat vindt.…

Westerbork, mei ‘43 dag lieve, ik stuur dit even snel bericht je, dat het goed gaat dat de bel nabij jouw deur verlangend naar mijn vingers reikt als ik terugkeer uit dit oord nog even snel een enkel woord, ik zie je dra mijn lief en kus je dan ik druk mijn hart aan die van jou mijn schat ik zie je gauw breng mijn groeten aan…