inloggen

Alle inzendingen over drukte

832 resultaten.

Sorteren op:

Onmacht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 302
Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

Ongeveer letterlijk vertaald

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 681
De volgende dag ging hij met haar naar boven hij ontkleedde ze drukte ze tegen de deur aan penetreerde ze rechtop zonder een woord…

Knar

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 74
De Hollandse bejaarde doet maar wat Fietst midden op het rijwielpad of scootert Maar kijkt niet op of om wanneer je toetert En gaat dan ook geregeld op zijn gat Dat houdt de boel maar op, we willen kárren Dus haal ze van de weg die krasse knarren!…

Ruimte en rust

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 186
Het lijkt wel alsof ruimte mijn drukte sust, ruimte keert drukte in vrede en rust.…

Kwatrijn

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 361
Een merel in 't struweel goud zingt in zijn keel een drukte heen en weer heesters botergeel…

ijsboeket

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 334
de winter drukt zijn neus tegen het raam en ademt koude bloemen in glas gegoten glinstert het boeket…

Royals

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 978
Er is een drukte van gekroonde hoofden op de rode loper tot haar grandiose sleep alle ogen feilloos steelt…
vancoillie21 oktober 2012Lees meer…

drukte-terugkom-toeslag

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 423
drukte-terugkom-toeslag nieuwe reiswereld-uitvinding senioren zijn melkkoe van de pot gerukt! idioterie…

Burn-out

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 66
ik heb je gevechten gezien waarin een donkere rand de overhand kreeg in je gezicht en het licht kwetsbare langzaam werd gewist de strijd tegen tijd is een natuurlijk proces en kent de ups en downs in de charme van de seizoenen als partners om mee te leven maar daar waar niet stralen in somberte verblijft en de lach geen enkel slot…
wil melker5 februari 2021Lees meer…

Beschreven leven

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 89
ik ben niet weg wel geestelijk vertrokken heb mijn hersens afgesloten voor de verlokkingen van deze maatschappij zij kunnen er niet meer bij hoop rust te vinden in een opnieuw beginnen door loslaten en verwerken fundamenten inspecteren duurzaamheid proberen een structurele opbouw van een filosofisch perspectief met bijhorende temporelen…

Verstrooiing en vertier

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 84
het was stilte die lachte als zij even geen behoefte aan woorden had het waarom van deze verstoring van rust ontging haar en toch werd zij dit bij zichzelf bewust het steeds sneller zoeken naar verstrooiing en vertier bleek de jagende motor hier in het botsen met tijd overspannen door emoties heeft zij eindelijk de knopen van…

Ruimte zonder haast

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 58
ik heb de momenten van stilte omarmd in hectiek en drukte van de grote stad woordloos etaleren zij rust op een serene plaats in ruimte zonder haast in het stilstaan van tijd krijgen wij respijt tot overdenken eindelijk weer aandacht aan elkaar te schenken toch kleeft ook hier patina van teveel handen met emoties en banden…
wil melker13 augustus 2019Lees meer…

Ik moet weg

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 140
ik ben het spelen verleerd vingers en handen doen alles verkeerd waar vroeger fantasie snel gestalte kreeg blijft de vloer nu akelig leeg ik filosofeer denk en probeer maar de spirit vonkt helaas niet meer mijn geest is bezet met tal van structuren zonder ruimte om bij te sturen ik moet weg de ballast overboord naar zand…
wil melker5 augustus 2017Lees meer…

Hectisch

gedicht
3.0 met 74 stemmen aantal keer bekeken 1.777
Een vogel vliegt waar ik wil gaan Kijkend naar bezige steden Zoals een broedkamer van de mieren die ik vroeger als kind graag opende: Paniek Geregel Geschrokken sloot ik dan het domein Rende naar huis om over mieren te vertellen ----------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 1999.…

Even een pauze

netgedicht
4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 1.209
Even een pauze en weten dat je leeft, want doorheen alle drukte zou je dat vergeten: wat zijn we dwazen en maar goed dat we kunnen ademhalen zonder dat we daaraan moeten denken.…
Adeleyd21 maart 2007Lees meer…

De gretigheid waarmee we leven

netgedicht
4.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 525
De gretigheid waarmee we leven doet vaak de ogen sluiten voor verdriet dat we helaas niet kunnen minderen maar dat ons hart ook vaak niet ziet. We zijn zo druk benomen door de zorgen die elke dag weer op ons neergestreken zijn dat we onszelf en anderen niet laten leven en niet gevoelig zijn soms voor de pijn die ieder mensenhart moet dragen…
Adeleyd13 april 2007Lees meer…

Laat me even rusten...

netgedicht
4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 685
Laat me even stil worden, even alles op een rij, niet nog een telefoontje, een map, een vraag, een klop op de deur, een verhaaltje, gemopper of gezeur... Laat me even bij mezelf komen! Hoe kan dit toch, en telkens weer: zoveel bedenkingen, taken, verzoeken, verdrinken tussen al die boeken, die schema's en plannen. Kan niemand ze dan bannen…

Het zout der aarde

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 91
ik rook ziltige lucht proefde het zout der aarde zag in de duinen wat verlaten eieren van vogels op de vlucht zand knarste in losse gedachten die zich niet lieten ordenen tot een vriendelijk geheel alles werd me te veel maar zee spoelde de bitterheid weg door monologen van talloze golven kwam ik langzaam tot rust heb het strand…

Oogopslag

gedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 6.416
Barstensvol tijd dwingt het silhouet van deze bergen een enkele oogopslag. Want precies zo zagen holenmensen de Matterhorn hier als een reusachtig baken de hemel in wijzen. En precies ditzelfde landschap zal zich tonen wanneer mensheid als een dun maar koppig laagje overmoed van de eeuwigheid is afgeschraapt. Maar om door wie te worden bekeken…

Dagdroom

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 336
Ik schud de dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de…

Dood hout

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 87
het lijkt alsof ik te veel levens leid bomen splijt die eigenlijk moeten groeien voor meer ruimte heb ik het zand laten verstuiven maar de vennetjes zijn opgedroogd de fauna is gestroopt mijn bos is chaos in de greep der elementen mij rest dood hout in wanbeheer het loof dat ik lang koesterde is er helaas niet meer…
wil melker8 november 2015Lees meer…

Zeepbellen blazen

netgedicht
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.384
Drukke winkelstraat, ieder gehaast en verloren, een klein jochie op de stoep, zeepbellen blazend. Niets wordt gezien of gehoord door dat kleine joch op de stoep, zeepbellen blazend, dan het licht dat kleurt door de dunne wanden van de zeepbellen die juichen en springen, dansen en zingen, Niets wordt gezien of gehoord dan leven en dromen…

Gegronde reden

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 165
Als het rumoer mij tegenstaat, de beelden dansen voor mijn ogen, de bloementuin naar best vermogen geen plekje aarde open laat, maar mij te druk lijkt, overvol, dan keer ik naar het monotone, zie ik in kleurloosheid het schone, vat sympathie op voor de mol. Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken. De grootste…

Tuin

gedicht
3.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 6.688
Van aarde ben ik en de kleur van een seizoen. Omsloten door de hagen en het huis vorm ik een buffer tussen weg en thuis. Men graaft in mij en dekt me toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad is krappe oversteek naar wegen waar ik niet van weet; mijn rand is daar slechts mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen en het huis, voed ik de…

Het lawaai in het atelier van Rodin

gedicht
2.0 met 35 stemmen aantal keer bekeken 8.406
Zijn leerlingen maken uitsluitend handen en leggen die in kasten, naar soort gerangschikt, en hijzelf kneedt de restlichamen van klei waar hij de voorbereide handen aan bevestigt. Hij buigt openingen uiteen en bevochtigt de klei met speeksel uit zijn mond, om tijd te winnen. Hij loopt tussen de stapels klei en de op lakens knielende modellen…

Storm

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 111
Soms begint het dan te stormen in mijn hoofd word ik van mijn rust beroofd wil ik naar voren of naar achter naar omhoog of naar opzij steeds weer sneller dan weer zachter beetje depri beetje blij zo vreselijk onrustig weet totaal niet wat ik wil zo loop ik maar iets te schreeuwen volgend moment ben ik dan stil ik ga nu meteen…

Naamloze lezer

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 196
voor de donkerzwarte drukte van de diepgrauwe straat schuilt zachtjes de snikkende lezer tussen het lage plafond levensgrote ramen en wanden van papier waarop de naaste omgeving haar heiligste geheimen schaamteloos beschrijft in een droge stroom van angstig veel feitjes en vreemde gewoontes maar de naam de naam nooit de naam…
Jb7 mei 2010Lees meer…

STADS BELEVEN

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Verliefde katten; achteloos hupt een ekster langs dat drukke stel In het restaurant branden kaarsen; buiten trilt de nacht vol lichtjes. Carnavalsherrie naast de stadsvijver; eenden zwemmen ongestoord.…

Heel langzaam dooft de dag

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 206
Heel langzaam dooft de dag, er is nu nog wat licht, maar ’t wordt al wazig; de drukte van voorbije uren neemt nu af, al golft het dwaas gedraaf heel langzaam nog wat na. Er komt weer ruimte voor de ernst, de vragen die zich nooit helemaal laten wegdrukken, al proberen we nog zo hard. Maar soms is het ook goed van nergens aan te denken.…
Adeleyd5 augustus 2012Lees meer…

Ellebogenwerk

gedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 11.046
Hij ziet de toekomst voor zich als mals gras. Hoor hem zijn kaken roeren. Hij heeft trek. Omzien geeft voor een zakenman geen pas. Maar morgen is er altijd tijdgebrek. Agenda's heeft hij en zijn aktetas Zit vol prognoses, tot de jongste dag, Van opwinding beslaat zijn brillenglas Als hij naar nog een gaatje zoeken mag. Hij graast de toekomst…
Meer laden...