9 resultaten.
Het dundoek in de top
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 het bootje drijft
nog stuurloos
in verwachten
wordt het de oceaan
of blijft het zwalken
op lokale plassen
het dundoek in de top
zal nationaal of
europees gaan vlaggen
de bemanning klaar
om het met eigen
middelen aan te pakken
ooit zal de koers zijn uitgezet
en weet de beste stuurlui
staan aan wal te lachen…
Hollands vlag
poëzie
2.0 met 2 stemmen 287 Heel de lucht schijnt op te fleuren,
Strijkt ze er op haar frisheid uit,
Heel de lucht schijnt op te fleuren,
Strijkt ze-er op haar frisheid uit,
En je Hollands hart wordt wee,
Wappert met haar dundoek mee,
En je Hollands hart wordt wee,
Wappert met haar dundoek mee.…
www.mijnpedicure.nl
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 206 Eeuwenoude gebinten,
Kromgetrokken door de tijd,
Dragen het dak dat
Mens en machine beschut
Tegen storm, water en sneeuw;
In alle eenvoud bieden zij
Bescherming tegen aanvallen
Van buitenaf -
En nu wappert aan de noordkant illegaal
Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl,
Binnen een paar weken al
Goor geworden nieuwigheid,
Duurzaamheid…
De kleur van morgen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 54 ze wappert fier
mijn vlag die al
vandaag de toekomst
in gedachten had
een stevige bries
uit onnaspeurlijke
richting gelukkig niet
met alle winden mee
in het schijnbaar
zinloos golven van
het dundoek vermoed ik
de basis van onze taal
de nieuwe communicatie
van het zijn waarin geluk
de belangrijkste letters van
ons bestaan zullen…
Afzien in de Afrikaanse hitte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 327 slechts een gekleurd dundoek verhult
haar lange slanke lijf
zonnestralen dringen door tot op haar huid
blote voeten laten sporen na op het hete zand
een huilend kindje sjokt moeizaam mee aan
haar linkerhand
op haar hoofd balanceert een waterkruik
ze valt me op door haar fraaie ranke figuur
donkerbruine ogen kijken me een secondelang aan…
De last van verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 764 Je ziet een voorland in je hoofd, een filmzilveren denkblad
in lichtringen, sierstof in stormzicht, vlamflarden, fluwelen
denkwee wat je handen niet kunnen vatten, dundoek over
je ogen om je nog blinder te stemmen, woorden, die, uitgesproken,
bruisend als natrium opgaan in het verlangen naar de heimwee
die je nog nooit gevoeld hebt, naar de chromatiek…
Het naaimeisje
poëzie
3.0 met 14 stemmen 6.449 'k Neeg; toen hield, om mij te hindren,
Nufje dundoeks mij voor mal.
'k Heb 't mijn moeder ook geklaagd.
Maar die wil geen klikken horen.
Wilt gij, zegt ze, u altoos storen
Aan een ieder die u plaagt?
Dan kunt gij geen wil, geen vreugd
Met u speelkornuitjes smaken:
Lach mee; dit zal haar vermaken.…
WELDADIGHEID
poëzie
3.0 met 11 stemmen 7.183 De Piramide, in ’t zweet der volken
Gesticht, pers’ vrij elks eerbied af;
Mijn oog ziet in haar slechts een graf,
Schoon zij haar kruin verheft door ’t dundoek van de wolken.
Maar zeegnend, dankend zie ik neer
Op ’t veld, waarop een zee van koren
Haar liefelijk geruis doet horen,
En ’k denk daar aan gene eerzuil meer.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.316 Hoe stil is 't overal; het groen dundoek
Dat om de boomen weeft, hangt roerloos, 'k wil
Nu gaan vertellen van mij zelf, wees stil:
Ik ben in 't midden van dit land geboren.…