151 resultaten.
Als een herinnering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 147 Ze dwaalde door de gangen.
Op zoek naar iemand,
die er niet meer was.
Ze kon het niet bevatten.
Hij zat bij haar aan het ontbijt,
dronk samen met haar koffie.
Zo was hij er...
en dan ineens was ze hem kwijt.
Maar zingen, dat kon ze.
Alle liedjes uit haar kindertijd.
Zo lang, zo lang geleden.
Geen woordje was ze ervan kwijt.…
Onbekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 Zij dwaalde met haar ogen af
om niets te missen
van het onbekende
waar oplossingen liggen
verscholen in het antwoord.…
Vannacht dwaalde ik
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 198 vannacht dwaalde ik
door het bos van het stilzwijgen
waar de bomen
weemoedig aan de heimwee knaagden
de kruinen hoofdschuddend
zichzelf miskenden
en de bladeren
- veel te vroeg -
hun laatste greep verloren
ik zocht wat rust
nu de spanning met rasse schreden
als schokgolven mijn lichaam kwelde
er was een open plek
een bron van helder…
Dwaalde in herinnering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 ik dwaalde in herinnering
waar donker dreigend
en schaduw tastbaar was
weer hoorde ik de stap
en vage woorden alsof
er iemand naar beneden ging
het kraken van de trap
verraadde hoe ver hij
van mij verwijderd was
er viel een gat van ongewis
gevuld met beelden
waarvan ik het bestaan niet wist
zij raakten mij met
klamme vingers van…
dwaalde in gezichten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 652 dwaalde in gezichten
ogen die me misten
zag strakke monden
die woorden sisten
omdat ze alles wisten
een hand die streelde
ik vond de aandacht fijn
zij had dat in de gaten
wilde me verlaten
alleen kon ik niet zijn
ik zag haar vlinder in
een gouden vlucht
de walging is gebleven
ik poetste vuil en
rook de rotte lucht…
verbinding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 ik reisde dagen om
met jou te praten
je wilde niets zeggen
je dwaalde met me
langs de oever van
de meanderende rivier
toen het duister daalde
hoefde ik niet meer
om woorden te vragen…
draadloos
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 748 zaten wij met onszelf
in de knoop
dwaalden
langs koorden
met kronkels
strekten
nu twijnen wij
draaien
om elkaar heen
wordt het geheel
meer dan de som
der draden…
Dageraad
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 615 Zij dwaalde
Ruimteloos
Als een mystieke vlinder
Verloor schaduw
Won licht
En zij lachte,
klaar water,
pure vreugde,
baarde zij
in mijn hart
En ze zei mij
Laat hem nooit sterven,
de dageraad…
wendingen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 ze draalde
op het kruispunt
in haar hand
de vogelkooi voor
de vergeten vogel
het was bijna ochtend
in de donkere vijver
dreef een rozenknop
ze dwaalde af
met open ogen
verdween ze
acher de pieken
van het gebergte…
Oude koeien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 Hij dwaalde door de weiden
Liep in zeven sloten tegelijk
Haalde er oude koeien uit
Waar niemand op zat te wachten
De boeren zwegen en
Schudden hun verweerde koppen
Het vee zweeg ook
En zwaaide met zijn staart.…
Dwaallicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 162 Zij dwaalde op onbetreden paden
en hoopte op betere tijden
Tijden die ooit waren
een tijd die nog moest komen
een tijd die is
Iets in haar ogen
zegt me
dat ze niet meer gelooft
dat er noch een begin is
noch een einde
Wat het precies is
durf ik niet te zeggen
Het is zoiets als: wanhoop…
Belofte?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 ik heb het je
niet beloofd
Wel de liefde
die niet leek
te verwelken
Werkelijk elke dag
werd ik
van m'n zinnen ontroofd
Dwaalde en doolde
rond
als 'n kip zonder kop
Maar die tuin
jou...
beloven?
Je zou
het zelf
niet geloven, liefste.…
Vergeef me
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.532 Ik zag jouw ogen
in zijn gezicht
Maar vreemde handen
dwaalden over mijn lichaam
en zochten naar wat jij
allang gevonden had
Een vreemd lichaam
drong zich in het mijne
en vernietigde al het mooie
dat van jou is geweest
Ik voel me zo rot
misschien nét als jij nu?
Vergeef het me...…
Ansicht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 734 toen ik dwaalde en maalde door de gangen
van de bibliotheek en mijn geheugen
en tranen, wanen en dromen tezamen
zorgden voor onbeschreven blad
een perfect wit papier
bevond ik mij ineens in een keerpunt
toen ik de deur vasthield en een kaart
mij aanscheen:
Aan geluk kun je werken.…
Velden van isolement ~ Voor Ankie ~
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 145 verstoten van huis en haard
dwaalde ze onbegrepen
door de velden van isolement
waarin het rijk der schimmen
de hare werd, zich ontpoppend
tot 'n schaamteloze gebruiker
kropen stemmen uit pakken melk
overal afluister apparatuur
de wereld was krankjorum geworden
zij verdronk..…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
Zonder open deuren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 het was kilte
die zonder open deuren
tochtte door het huis
op trok
uit een vloer die
warm had moeten zijn
die woorden
verschraalden
in koude echo’s
wij dwaalden
langs een decor
van bevroren contacten
wisten dat wij
in dit zielloze huis
nooit zouden overnachten…
Stilzwijgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 ik dwaalde
door het januariwoud
al liet de winter zich
nog niet zien
het was er koud
de wind speelde er
met het mistkleed
een markant breiseltje
van spinnendraden
rustte er op het oude hout
wat spelende reeën
zo heel dichtbij
zielenrust van binnen
stil jaargetij
waarvan ik toch wel houd…
Terug naar de bron
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 ze dwaalde
over de velden
zocht
naar wat ze
verloren had
ze wilde terug
naar het begin
dat allereerste begin
toen ze
nog niet geboren
en veilig was
nog niets wist
van de pijn
en later toen ze
naïef naar
het leven keek
nog steeds
niets wist van
de pijn
tot het leven
als een mokerslag
binnen kwam
nu kent ze…
Weetje.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 977 Dwaalde af,
Dieper en dieper
Steeg omhoog,
Hoger en hoger
Verkende het Al,
In al zijn facetten
Hard als een steen
Mooi als een diamant
Zwevend door illusies
Verzwaard door het leven
Van de hemel naar de hel
En terug
Maar één ding weet ik zeker...
Jij, bestaat.…
Opkomende gedachte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.406 Dwaalde vanmorgen nog
Zorgeloos door de
Herinneringen van m'n
Jeugd - en zie ons
Samen met vader achter
Het paard naar het
Land toegaan - jij ment
Het paard - ik draag de
Koffie en het brood
Voor deze dag -
Dit is de gedachte die
Bij me opkomt nu ik je
Gisteren voorgoed naar
De hemel heb laten gaan…
Sterrenzang
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 675 Sneeuwkristallen
streken
langs haar slaap
naar beneden
in een droom
die droomde
tussen hoofd en kussen
Een nacht vol sterren
dwaalden
tussen handen
vingers stilden
de donkere trilling
het naarstig weerzien
De ochtendzon
ontwaakte
raakte betovering
tussen nu
en de lakens
van verleden…
50 jaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 237 hij dwaalde tussen de hiërogliefen
om de juiste letters te kiezen voor brieven
die hij nooit verzenden zou
hij ging op zoek naar de mooiste gewaden
met veel goud en zilverdraden
maar die hij nooit kopen zou
hij nam treinen, bus en autowegen
maar troost of geluk heeft hij er nooit gekregen
omdat hij te vlug reizen wou
hij plukte zaden…
Ik verdwaalde in je armen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.225 dacht net, ik hou van je
en toen liet je me los
we slenterden weg
keken niet meer achterom
maar met weemoed denk ik nu
ik dwaalde nimmer weer……
avond
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 449 Een lange weg vol kronkelpaden en
Bedekt met bladeren waar de maan
In verdween, baande zich
Door deze diepe dalen, waarin zij dwaalde
Totaal alleen.
Zij had geen engel die haar bewaakte
Zij vond slechts bescherming in het licht
dat zwak scheen, en al vroeg
wist zij dat niet veel later de wereld weer zijn zou
zoals voorheen.…
Langs de vloedlijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 609 Licht tipte zand, ogen bogen
en het strand raakte bedolven
onder een lange adem, de oceaan
een nachtsonate van geruis
en wij keerden op onze schreden
over gouden duinen, wuivende palmen
indrukken achterlatend
later dwaalden vingers
tussen schouder en blad
een levensloop van stiltewoorden.…
Verzonnen wereld
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.638 Ik zeilde naar het einde van de tijd
Ving vissen uit een opgedrooge zee
Dwaalde door bossen zonder bomen
Om tot nieuwe ideeën te komen
Ik rende toen mijn voeten bleven staan
Verdwaalde in een lege kamer
Zag de wereld zonder ogen
Voelde me door mezelf bedrogen
In een wereld zonder maan of zon
Een wereld die ik zelf verzon…
De smidse van emoties
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 zij dwaalde
in herkennen
koesterde de tijd
die was geweest
raakte aan
herinnering voor
een begin van
samen dieper voelen
in de lach en
warme hand lagen
harten nog te wachten
op oorzakelijk verband
die eenheid
werd gesmeed in de
smidse van emoties
maar het vuur was uit
nog is er de huid waar
jaren van verbondenheid
hun…
Die zonnestraalde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 ik heb je
ooit ontmoet
na een stille groet
een lach
die zonnestraalde
door het bos
verlichtte toen
jouw plekje
op het mos
we luisterden
naar het ruisen
van de wind
tot mijn hand
de eerste liefde
in de jouwe vond
wij dwaalden af
naar hogere sferen
zonder horizon
in het wederkeren
beseften wij terdege
dat dit het echte…
Van god los
netgedicht
4.0 met 143 stemmen 58 ik zag
je lach reiken
voorbij enige
gelijkenis
een blik die
nog intenser
het eindeloos
onbereikbaar zag
jouw lichaam
kende al stukjes
verrijzenis uit het
dagelijkse bestaan
jij dwaalde
in het bi- polaire
van het vagevuur
in zigzag gaan
jij zo hemels aards
in het streven
naar volmaaktheid
even van god los…