9 resultaten.
Dwaler?
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 126 Zonder aanstoot ‘des persoons’
vliegt al wat lief en toekomst heeft
met haar mee, het zout stolt de
sproeten op de wangen van die
kleine dwaler aan de kust, ze klapt
het kristallen gruis van jurk en handen,
de parels van een groot verlangen, zij gaat
verder in weer en wind, door menigeen
bemind, langs wegen waar ik haar niet
kan volgen…
Perfecte dwaler?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 57 Zonder aanstoot ‘des persoons’
vliegt al wat lief en toekomst heeft
met de branding mee, het zout stolt de
sproeten op haar wangen van die
kleine dwaler aan de kust, ze klapt
het kristallen gruis van jurk en handen,
de parels van een groot verlangen, zij gaat
verder in weer en wind, door menigeen
bemind, langs wegen waar ik haar…
Kleine dwaler?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 54 zout stolt op de sproeten van haar
wangen, die onbevangen dwaler
aan de kust, klapt ze het schelpengruis
van haar handen als paarlemoer snoer
waarmee ze mij om haar vinger windt,
fantasieën die ze met mij niet delen
kan en waarin geen mens haar vindt.…
Taak
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.463 Lang zal hem heugen, de dwaler,
die strooide zijn valse zaad.
Verteerd door onmacht en wraak.
Een deerniswekkend dwaallicht,
doof en blind voor spiritueel inzicht.
Zwevend in het donkere labyrint,
waar hij door haat, het licht niet vind,
de tunnel naar zuivere liefde.…
Schelpengruis
netgedicht
2.9 met 8 stemmen 187 korte haar, geschoren
door het jagend en golvend
wateroppervlak, waarvan de
meeuwen waren opgestegen,
zij zweefden met elkaar naar
een hogere vallei en naar de
verre uithoeken van de zee,
in geen kwaad berust, zonder
aanstoot van gevaar, vliegt al
al wat vliegt met haar mee,
zout ontbloot de tranen over
sproetenwangen van een kleine
dwaler…
het eentonig gebrom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 verdwenen
in de trage dimensie van mijn vlijt
hoe het boek ook schreeuwt
zich wil laat lezen dwars door het doffe kaft
is mijn vlucht langs dode vogels
iets wat ik nooit had bedacht
het hart, de pionier van mijn reis
de ingezetene van het verdorven vlees
blijkt te zijn gerooid
door toedoen van mijn eigen zeis
wie ben ik nu de waker als dwaler…
Gecultiveerde parels
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 176 De zonnewind deelt de zoetste
tatoeages met het zilt op de blossen
van wangen, klopt het kindergruis van
de schouders van die frêle dwaler
op het strand, een heerlijke ruis
verstopt in de parels van verlangen en
in de gecultiveerde verhalen van roze
schelpjes die zij ooit zelf heeft geteld.…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 29 Of komen uit dit warme duister
twee mensen zielsgelukkig blij
en blijf ik arme, dwaze dwaler
met slechts d'herinnering in mij ?
Herinnering... aan wat ik droomde.
Herinnering... aan wat nooit was
en die, wellicht door "t steeds verlangen
een wonde bleef die nooit genas.
GAST…
Nieuwjaar
gedicht
2.0 met 94 stemmen 36.113 Nieuwjaar, kom niet naar onze huizen, want wij zijn dwalers
uit een schimmenrijk, verloochend door de mens
De nacht ontvlucht ons, het lot heeft ons verlaten
We leven als dolende zielen
geen herinnering
geen dromen, geen verlangens, geen hoop
De horizon van onze ogen is asgrauw geworden
het grijs van een bewegingloos meer
zoals ons stille voorhoofd…