Alle inzendingen over dwalingen

doodlopende wegen blijven onaangeroerd zonder ommekeer het geheugenlandschap vergeet een schip in de verte zodat je soms een sterrenbeeld ziet dat als vliegtuig ontvouwt, als tegenlicht zonder zon, ons plamuureiland misschien en een schitterend gebrek ter afsluiting onderwijl vang ik bot; dit bleek toch geen goed idee…

Melodieuze Dwalingen door bladeren De herfstsonate…

Tussen dwaling En dwaling ’t mag zo zijn; maar geldt dit voor bepaling Van ’t Juiste middelpunt der Waarheid? Die dit zeit, Geeft haar een lucht-bestaan van loutre onzekerheid, Van ’t aantal, van de maat der dwalingen afhanklijk, En niet bestaande, niet erkenbaar dan door haar, De Wijze vrage dan niet langer: Wat is waar?…

Onverwachts verbeeld een geestelijke dwaling het warme gevolg.…

Vertrouwde dwaling Maakt mij opeens zeer verward Roken kan niet meer…

Verdwaald in donkere spelonken Van herinneringen en emoties In oeverloos verdriet verzonken Zoekend naar gelukgaranties Waar gevoelens ooit verdronken Veel leed om te verwerken Pijnen bijna niet te verdragen Verschuil het onder grafzerken Wil voor alle komende dagen Mijn welzijn versterken Gevoelens naar boven halen Die pijnlijk en beschadigd…

Wat begrijpt de mens ten diepste van de puurheid van de ander wanneer het om oprechte liefde gaat waarbij met diep respect de reinheid wordt bewaakt, wie kent de wreedheid van de pijn waarmee de scherpe tong meedogenloos verwondt, het scheuren van het heilige dat zo eerbiedig werd gemeden? Waarom zo velen onbeschaamd over één kam…

Opeens, tussen het hier en nu Begon zij te zwerven Ze merkte het zelf niet eens Het was al even na elven In deze zelfverzonnen tijd Raakte ze haar zinnen even kwijt En dat allemaal plotseling en tegelijkertijd…

Doch filosoof Diogenes, op zijn beurt, Verviel in dwaling tot het andere uiterst', En loochende de rust: wat groter dwaling! Zo hij nog leefde, mij de rust ontkende, Ook ik zou zwijgend zijn systeem weerleggen: Ik zou alleenlijk voor zijne ogen slapen.…

'We zijn in dit hol door een dwaling. Ze nemen ons hier in de maling! Ik ben echt niet blij, want gerookt worden wij, dus we zijn de sigaar,' zei de paling.…

Sterke bepaling Door een moderne uitstraling, De wereld is in dwaling. Maar de moderne post Is in de e-mail opgelost.…

Wat weten we toch veel Elke dag een beetje meer Elke dag een beetje slimmer Dan de vorige, vierentwintig-zeven Werken aan de grenzen van het weten Voor jou maakt dat jammer genoeg Niet veel meer uit als je inmiddels Twaalf jaar onschuldig hebt vastgezeten…

ik bewaar je tussen dwalingen bewaar ik je contouren, dieptes waar je mijn schaduw verlengt vertrekkende kleuren je omarmen het natuurgezang behangt je en de ogen van de nacht bewaken de verte waar ik je bewaar…

in de geur van een stoffig boek blijven altijd achterstallige foto’s over van wie, waar, wanneer, tot dwaling en terugkeer naar hervonden wegen met de vaagheid van vergeeld papier vergelijkenderwijs in de verte van de beslotenheid van het boek een verlate gedachte…

Dat als jij je niet bewust bent wat je doet Voor ‘geestelijke dwaling’ wordt beboet…

schaduwminnend gesteente, koud van huid ontworteld van gebeente, kalm van gebladerte gebroken door steenbreek en klimop er keren dwalingen, ingegraven, ontluisterd mijn flonker is loom van windstilte ik ontbreek en keer mijn lawaai binnenstebuiten…

Lees Coen’s vertaling en besef uw dwaling.…

Wat weten wij nu toch ontzettend veel als je dat vergelijkt met vroeger tijden toen wetenschappers dwalingen verspreidden. Die klonken voor de mens van toen reëel. Wij slimmerds kunnen één ding zeker weten: straks wordt óns inzicht ook voor quatsch versleten –…

je sloeg haar om de oren met wat je zelf zo verafschuwde bleek controverse ongegrond stevende het af op een dwaling die kant noch wal raakte vertroebelde blikken vernauwde jouw waarheid gestaafd op drogbeelden is gepaste stilte een billijke prijs…

Verbazingwekkend hoe diep die sonde moet zijn gedaald of zou zij in al hun hybris uiteengespat zijn afgedwaald of onwrikbaar vastgeklonken in het eeuwoud roestig wrak waar de duivel hen kwam halen om hen te straffen voor hun dwaling en hun onpeilbaar goddeloze waanzin en hun overmoed?…

dat wat ik heb in de koester van mijn hart ik schrijf het op lees het, verlies het niet in de dwaling van de dag ik gun je mijn lach de diepste geheimen tel elk jaar de zonnige woorden pak ze met je handen warm je eraan want jij, jij zal op elke bladzij staan…

waren het zomaar woorden die ik uit sympathie schreef was het een dwaling van mijn eenvoud niets meer dan de gedachte van een gelijkgestemdheid was het de schreeuw van een eenzelvige pauw die in zijn pracht van veren enkel regen naar me riep ~ ik maak me geen illusie de juiste toon te treffen zeg me, raak ik de sterrenglans…

Een onbedoelde schrijfverwarring Is aan mijn aandacht ontsnapt Ik baarde het in mijn afwezigheid Op het onbewaakte ogenblik Toen mijn beladen woordenkraam De ziel van een dwaling verkocht En zij haar naakte vrijheid vond Tussen de tralies van het prul Lang na mijn verdwaast besef Dat zij zo niet had moeten zijn Maar ik verdedig haar bestaan…

Waar de schijnbare oneindigheid lijkt te gaan falen Sprenkelt vaag het barre licht door flarden Flarden zwarte vegen deelbaar in de diepste dwaling Filter om de geest te klaren van de zware Leidt het licht hetgeen wil dralen Of vindt men rust in duisternis…

Al stijgende in het genoten vooruitzicht Met passie voor gevleugelde geheimen In het schijnsel der maan Waar de toekomst ligt Verlichtende antwoorden staan Een bol van liefde Waar soms duister in boort Het verborgene Wat het verleden verstoort Diepe paden verlicht Het geweten sust Dat echoot in gedachten Een verlegen glimlach Het…

Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten op zoek naar degene die ik werkelijk ben maar verloor tijdens een reis door het leven In beslagen wanden van getemperde krachten kerf ik namen die ik als mijn koestering erken voordat ik van de mijmering wordt verdreven Tastend in de weke delen van duisternis die met vochtige vingers de lucht omsluiten…

jij zure appel een boom en een vader zoeken naar 1 wording van hetzelfde zijn. Beweging 1 parig rechtstandig en een schepping is.…

Een man die zijn buurman had doodgestoken. Werd door de rechter vrijgesproken. Die het vonnis als volgt motiveerde: "Omdat het die dag hevig onweerde, Is het zeker en gewis Dat hier sprake van noodweer is"…

In de schaduw van het heuvelland stopt jouw dwaling tussen 't beddengoed. Er is geen plek waar ik jouw adem liever heb, terwijl geen woord of taal wordt uitgesproken, alleen een langzaam, langzaam weer herhalen tot het slapen in zachte huivering tussen omgewoeld beddenlaken... !…

Ik begrijp niet goed hooggeplaatste personen die doof en blind zijn en bij veel wind trachten hun paraplu te openen!…