Alle inzendingen over dwarsligger

dwarsligger belet het onschuldige geitje toegang tot herberg…

en dwarsliggers zo anoniem als treinreizigers Lejo van Kuijeren…

Respect, verleden tijd Dwarsliggers, relschoppers, irregulier Is het de opvoeding Coronapandemie, of gewelddadig zijn voor het plezier?…

Zo droog stonden mijn woorden nooit; de bladspiegel verlaten in zichzelf. Schijnbaar onzicht lijnt ook de vulling van het verhaal. Doordr oordr draai doordraai- en klinkt de mede-val uit het verband. Bleekneuzend mager geeft nu ook de spraak de geest terwijl letters nog een laatste druk pogen uit de greep…

nooit meer dwarsliggen ’t gewicht der treinen voorbij verticaal rond wei…

Hij was vertrokken met de noorderzon Zij verliet het eindstation En liet tussen de rails een spoor van tranen achter ...…

slaap een stuk uit de nacht reis een trein in vol ornaat zet een zomerwei in badend licht zoek een verdwaalde hond in de pot val een diepte zonder hoogtezucht leef een stukje tegen de draad…

Door dwarsliggers, uit wrok of kinnesinne Werd hier het scorebeeld soms wat ontwricht Dan moet het maar met registratieplicht! Iets beters schoot het webteam niet te binnen Dus meld u aan, aanvaard het ongerief Uw oordeel houdt ons scherp en creatief…

Er graasden zeven warm geklede schaapjes op de Peel een ruige herder hield hen met zijn stok in het gareel de schaapjes blaatten over sappig groen en witte wol van zeven schapen is dat al snel zeven zakken vol de harde herder knechtte gans de horde dag en nacht met opgeheven stok hield hij de dieren in zijn macht maar één opstandig…

de kudde graast gemoedelijkheid maar het zwarte schaap blaat onvoorspelbaar zijn het is geen discrimineren maar een simpel negeren dat het ook bestaat is het de dwarsligger aangedaan of heeft het zichzelf altijd zwart gemaakt wil melker 26/07/2015 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

bij aankomst vielen bevroren tranen uit de lucht het was een weerzien van dwarsliggers uit alle hoeken te midden van borden vol leuzen stond de kist erboven prijkte een mooie foto van Ferry met poes op schoot ik heb nog nooit zoveel fotografen gezien Fer op ’n crematie zij kwamen allemaal om Opa Water te groeten…

op ’t perron de blauwe de stenen boorden en als ik vertraag laat ik de spanning in de draden zingen en rillen zucht perslucht stop geschokt dan blaas ik alle deuren open en spuw ik mijn verleden uit op ’t perron de blauwe de stenen grenzen worden overschreden door massa’s mensen dan ga ik voort in rechte lijnen over dwarsliggers…

roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld schudden thuisblijvers het hoofd twee zielen in één gedicht de dwarsligger…

Normaal gesproken Lezen wij boeken Van links naar rechts Horizontaal _______> > Dwarsliggers lezen (van) Boven (naar) Beneden Dus zogezegd Letterlijk verticaal _______^ v Prachtig.…

Haar gloed heeft ons deugd gedaan ze moest nu eenmaal geen dwarsliggers verdrijven. Ze leefde zich uit over de zee en het strand Likte aan onze huid, tot de zweetdruppels begonnen te kriebelen.…

Een dwarsligger die verhaalt over vervlogen tijd. Een campingstoel, nat van Amstelwater. Een poging om aan iets anders te denken. Denk aan je veroveringen! (er was altijd iets mis; je zag jezelf in de weerspiegeling) Waar is die paardenfluisteraar die zich liefdevol een weg baant naar je oor en zachtjes ademzegt dat je veilig bent?…

de meester en de machinist met een prachtig perspectief we zwaaiden met het gras sneden dorpen in tweeën konden met elkaar overweg in de gestoomde cabine zagen door de ronde gaten twee verschillende werelden volgden ons eigen enkelspoor weg van het stotend blok we werden zwervend ijzer langs de wissels van de tijd versplinterde dwarsliggers…

De dag ijsbeert in kille regen, marcheer ik langs druilerige perrons gedachten boemelen in de mist, ik als passagier zowel verstekeling tot niets verplicht, iedereen een geldig plaatsbewijs tussen de dwarsliggers en stramme ijzers die samensmelten tot op een stip gefixeerd op de dunne lijn van de horizon als optisch bedrogen doel…

ploetert voort over geschonden rails op weg naar de overgang voor station mid-life op deze overgang vallen hele wagons af of laten zich zonder kracht van locomotief verder rollen van de moeizaam beklommen heuvel waarachter de gouden toekomst lag vertwijfeld vragen de passagiers zich af zit ik in de verkeerde wagon op deze rails of nam ik als dwarsligger…

Nog zonder brandblaren in de zomertrein, een ingeprent opstaan voor ouderen, rijden we aan op zee: alleen te benaderen over een trap van smalle houten dwarsliggers; het lopen van moeders in ontzaglijke matrozenpijpen krijgt er een hoffelijk knikken in de knieën.…