Ik heb uw kussen en hun overmoed
met mijn onnozel herte niet verstaan,
het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan,
dweepziek, in velden onder avondgloed.
O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan,
wat was het leven mild, de wereld goed!
Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed,
ik bad een droom, een aardeloosheid aan.…
In dit oude kruideniersland
Neemt men iedereen de maat
Ieders recht wordt afgewogen
Elke knik wordt rechtgebogen
We zijn ten slotte democraat
Dat geldt niet voor ons keuningshuis
(Ze doen het zo leuk op de buis)
Zie de refo vrouwtjes juichen
Dweepziek zwaaien, nederig buigen
Ja, we verheerlijken de troon
Ze zijn immers zo gewoon
Willem…
Zij deelden het bed;
De abt was ontzet:
Die wilde die frater voor later
Een dweepzieke jongen uit Dallas
Beschuldigde Maria Callas.
Hij zei dat haar stem
Een vloek wierp op hem.
(Wat uiteraard niet het geval was!)
Een jongen uit Mexico City
Dacht plots op een dag: "Hé, waar zit die?…
Aller aandacht op in ’t eenzaam liggende landhuis,
Rukkende zelfs de gelieven van uit hunne dweepzieke dromen,
En des gastheers slaap met geweld en ontzetting verkortend.
Deze rees verschrikt van zijn rustbed op, en voegde
IJlings thans zich weer in de zaal bij de sidderende gasten.…