Alle inzendingen over dynamiek

Met de snelheid van jouw licht en mijn kracht staan we samen sterk bestand tegen de geweldige storm die ons dreigend nadert voelen we de eerste spetters op ons gezicht en prijzen onszelf rijk…

dansen tot op de toppen van hun kunnen gelijk een tango waarbij haar hart tegen 't zijne bonst nog voor de eerste stap is gezet gelijk een moeder die haar kind zoogt na het negen lange manen binnenin te hebben gedragen gelijk die twee-eenheid van het voelen en het mogen zijn het weten dat omringd door pure zuiverheid die dynamiek…

Geen antieke, oude auto die je in de prak hebt gereden. Wel een tekst in goede staat met zelfgekozen lettergrepen. Geboren, afhankelijk gemaakt, zorgde opvoeding voor warmte. Aandacht kreeg vaak een ereplaats. Gevolg: jouw povere ruggengraat groeide... Onbekommerd verliep je jeugd. Op 'geeft niks hoor' kon je terugvallen. Waarna je vrienden…

Lezers vertikken het Dus zijn het cijfers Van inside-publiek Ik maak geen punt van een Score-ontregelneef Stemrecht voor allen Geeft meer dynamiek…

gisteren ik laat haar liggen bij de twijfel vandaag bepaalt de dynamiek mijn gang schoon als het vrijgevig daglicht zich vertoont zoek ik de bron dat wat het leven tot waarde kroont…

John Bercow staat in de complexiteit van internationale politiek paraat met een unieke dynamiek. Hij is het logo van eenduidigheid. Met “Ordeeer!” brengt hij onze wereld vlug tot een behapbare proportie terug.…

Had Wilders deze dynamiek bevroed? Misschien als laster, soms, geoorloofd wordt, hij dan zal afzien van de zwartmaak-sport……

De ondergaande zon veegt schaduwen weg penseelt in roze draperieën een luchtig aquarel Traag baant zij haar weg langs aardse curve duister verslaapt zich in rood koperen gloed Aan gene zijde ontsluit zij vurig Morpheus’ armen doorbreekt met zilverwit de barricades van illusie…

er viel een stilte we keken elkaar aan lachten flauw maar dachten wie heeft dat gedaan waar stopten harmonieuze gedachten met raakvlakken in een gedeeld interessegebied zonder het bekende vuurwerk was iets kortgesloten waardoor verbinden geen optie liet een nieuwe start volgde de flauwe lach maar sloeg niet aan in overlevingskracht…

Ik zag wel dat het tranenspel niet nep was ik huil ook als ik echt geraakt word door muziek maar ik word altijd blij van iets bijzonders dat een soort licht geeft in de dynamiek. Kon u maar ruilen met die lege flessen dan was u leeg, de flessen vol verdriet.…

Dus pleit ik voor een nieuwe dynamiek: voortaan alleen vriendinnenpolitiek!…

Maar ook het gaan en spetteren, het klinken en de lach, de dynamiek van alle worden in openheid en transparantie... De vrede en de rust die nergens zijn te vinden, maar die we scheppend toch vermoeden in kleur en beeld en woord, in tederheid van mededogen. Bij een kunstwerk in glas van Annemiek Punt.…

Door herinneringen klopt hoopvol mijn hart die haar dynamiek in een visioen bewaakt. Getailleerd belicht tegen de schaduw gekoesterd in toonhoogte wat ons leven heeft gemaakt.…

maar ook het gaan en spetteren, het klinken en de lach, de dynamiek van alle woorden in openheid en transparantie... De vrede en de rust die nergens zijn te vinden, maar die we scheppend toch vermoeden in kleur en beeld en woord, in tederheid van mededogen. Bij een kunstwerk in glas van Annemiek Punt…

Die dynamiek leeft door verenigd energie als individu smeltend naar haar silhouet dat het beeld kan bevriezen.…

Gisteravond keek ik naar Star Trek Voor de bewoners van een vreemde planeet liep de tijd zo veel sneller dan normaal dat de bemanning van Voyager voor hen bevroren leek Ze zagen - een voet, voor eeuwig zwevend - een verstilde wenk - een straal koffie, hangend tussen kan en kop Dynamiek, in een andere tijdsorde Opeens begreep ik wat een…

jouw ritme is het mijne niet je kleurt de tonen anders de dynamiek verschilt ik neem iets vaker rust contrasten voer jij anders in accenten leg je sterker legato is je ondertoon bij mij staccato scherper maar het moet zingen vinden wij, de melodie moet raken de woorden moeten dansen op de klare tekst…

je mijn leven binnen jij boetseerde mijn hart als een fundament tot het einde luisteren is meer dan horen het stormt niet meer van binnen jouw ogen weerspiegelen mijn ziel tot het jubelen van mijn hart het doet mij zingen in milde regen langs mals groene weiden maar wat ik bovenal bemin is jouw liefde met al haar dynamiek…

sommige gedichten zijn windstil ze ademen een sfeer van luie dagen van weinig dynamiek en niet veel speels ze missen in de eerste zin al dat wat wakker schudt, een frisse wind van reuring of vernieuwend vragen of, hoe toepasselijk, het dapper wapperen van vlaggen tijdens hoogtijdagen ze zijn er ook die zelfs de spanning vóór de storm…

keer op keer roep ik je op zolang de harteklop mijn handen stuurt met mijn muziek lukt het je uit de winterslaap te wekken te laten nestelen in ongesproken taal mijn adem, maar vooral ook het verhaal, waarvan de tekst voor eeuwen is geschreven je te verleiden met de klanken intonatie, passie, dynamiek voor luttele minuten even samen…

de kracht van het leven ik vind het toch hoopvol golft het in mij als een geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt…

gelijk twee manometers achter brandgevoelige ruiten zetten zich onze wijzers synchronisch in beweging vooralsnog in slowmotion balanceren zij binnen het groene vlak om accelererend door hitte geladen golven voorbij de grens naar het roodste rood te klimmen waar het glas bollend van doordringende dynamiek explodeert in één…

geruisloos sneeuwde stilte esoterisch in het gaan langs het dubbelglazen raam transparant vlokten hun voorbijgaan zonder stapeling de platte kant toch waren er nog luwteplekken waar een warrelend licht suizen wat dynamiek verried en tocht zijn energie langzaam loste als de avondkoud het licht liet vallen in de donkerte…

zij kende geen pose in de verstilling van het moment altijd waren haar ogen aan beweging en voortgang gewend souplesse en charme gaven haar zwier met een lach van plezier haar dynamiek piekte velen tot zaken die zij anders gewoon zouden laten zij ging hen voor zonder drempelvrees door de poort van een ongekunstelde wereld…

ach, ik omzeilde jouw muziek ik strakte de blik in mijn ogen liet de tere snaren niet zien meetrillen niet meer horen mijn rusteloos hart veilig gesloten voor vredige klanken die komen en diepe tonen met jouw dynamiek mijn ontroering merkte je niet mijn doelloze handen stopten met spelen, het gevoel was er niet de rilling van binnen verdwenen…

nog eenmaal dwarrelen geletterde vlokken gelijk uitgepluisde witte watten langs schouders en dunne vaalbleke lokken bedekken mede als een hemelse manteling de lange zwarte jas met opgestikte zakken ik draag een harnas; een omhulling over stilzwijgen getrokken in gedachten, ontdaan van dynamiek en gevoelens aan ijspegels…

Door het stopgat van mijn woordenbad blazen resten schuim een laatste adem uit, eisen hun tol op als de dag de nacht doormidden breekt, als het duister zich verslaapt in greppels, beroering van ruimte in de morgen,zich te bruskeren met beelden,die ik reeds al zo lang verzon, me te voegen naar de dynamiek van vrije forellen, voorwaartse…

Het is niet jouw fluweel jouw verlangende orgaan je reikhalzende nachtkus je zelfgemaakte portret wat je continu blootgeeft Ik heb geen heimwee naar jouw dynamiek jouw extroverte attitude je onverstaanbare gedrag dat aan je karakter kleeft.…

Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen dat het leven zinloos lijkt omdat alles maar doorgaat zonder zicht op algemeen geluk maar we ook zonder de roes van een illusie kunnen meegaan in de stroom en zijn dynamiek…

beroer ik je ranke lijf Van jouw ronde vormen, vol en glad Schiet mijn extase omhoog en hard Als ik over je harde lichaam wrijf Jouw hals en nek als gepolijst ivoor Een achterwerk om van te dromen Gewelfde heupen, om van klaar te komen Een stem, klankultimatum voor het oor Je raakt mij vol op m’n gevoelige snaar Zo warm, zo vet en zo vol dynamiek…