Alle inzendingen over een zin die ontroert zonder exact te kunnen zeggen waarom

er lag een rouwkaart in in de gang ik las de schuingedrukte regel bovenaan buiten en binnen raakten elkaar aan alles sprak voor zichzelf ik was thuis…

Het waarom op alle vlakken kon ik niet meer vatten. Ik werd meegesleurd in de diepte waar de bodem zoek was. Ik trachtte mij vast te klampen aan de resterende goedheid, helaas dat was bij benadering nog niet te zien. Laat mij gerust zodat ik berust.…

wat is de zin van het leven waartoe zijn wij hier op aard waarom ondergaan we en beleven wat is het nut wat is het waard ook al filosoferen we ons helemaal krom accepteer dat wat is gegeven voor ons is er geen daarom dus rest ons zoveel mogelijk fatsoenlijk te genieten van het leven zoals wij met het aardse experimenteren zo is er ergens…

mijn hart staat in brand een brand van tranen en falen en het waarom? al zeggen al mijn mensen dat ik niet faalde toch voelt het zo wanneer je man je verlaat met "ik heb geen zin meer" en het je niet zeggen wil: "ik heb een vriendin" waarom voel ik me zo verdrietig? waarom die pijn?…

Nooit opgeven of mistroostig achterom gluren Voor niets of niemand halt houden en zo de boel verzuren. Jezelf verloochenen is geen goed idee Talenten benutten, in het hart komt vree. Het doel wordt bereikt stap per stap Hobbelig bergachtig of erg vermoeiend pad; stap! Met geheven hoofd een trotse blik in de spiegel Alleen jij kent je strijd…

Waarom heb ik 'm niet gezien Die grijns achter jouw lach? Waarom niet genegeerd, woorden Zonder betekenis? Zinnen zonder waarde Het verloren gegaan Verzonken gevoel Waarom heb ik niet geluisterd? Mensen die jou kennen Vertelden mij exact waarom Weinig woorden. Duid'lijk Laat haar gaan. Zeker los Onbetrouwbaar.…

zeg ik terwijl jij nog natrilt want er komt vocht uit mijn ogen o dat geeft niet hoor, zeg jij maar jouw ogen zoeken je schoenen…

Er is iets in dit leven dat ontroert wanneer de regen druppelt, elk blad na blad door haar zwaarte naar beneden buigt en ontdaan van haar vracht weer naar d' hemel nijgt , d'aarde plots stopt met zingen en de stilte de lucht in zwijgt .…

Vreemde Gevoelens Onderdrukken Heeft Geen Zin Ik Blijf Aan Je Denken Ik Krijg Je Niet Meer Uit Mijn Hoofd Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Je Wil Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Van Je Hou Maar Dan Kan Ik Bezig Blijven Dus Blijf Ik Bij; Ik Ben Van Jou Ik Wil Nooit Meer Bij je Weg Voor Altijd Bij Je Blijven Mijn Leven Met Je Delen Ik…

Ik had zomaar zin om te zeggen dat ik van je hou Ik had zomaar zin om te zeggen dat je alles bent wat ik ooit wou Ik had zomaar zin om mijn armen om je heen te slaan en je te zeggen dat ik je nooit meer laat gaan…

Het hoe of het waarom, daar zoek ik naar Oh, ik bén vast niet klaar. Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…

waarom moet ik dat toch tegen je zeggen? Je proeft van mijn gedachtenwiel, omdat de knipoog het zal weerleggen Kijk dan wat je doet moeilijke denker! je wil toch zoete koffie als je suiker pakt? Op reis en geen spoor als Lucifer, ontkennen, exact met dezelfde impact Dirigeer toch's in beide werelden!…

Later als je groot bent begrijp je wel waarom.. Een vreselijke zin om te horen en nog erger om te moeten zeggen Op jongere leeftijd wil je deze woorden niet geloven, hoe vaak iemand het je ook probeert uit te leggen..…

Ik heb geen zin om U te zeggen Uwe heer of uwe vader Want ik vind god niet bijzonder Maar gewoon heel aardig Waarom moeten we moeten doen Wat er in de bijbel staat Nee ook zo weet ik wel Het verschil tussen goed en kwaad En moet je perce bidden Met je handen over elkaar Je kan hem toch ook wat kwijt Zonder handen, probeer het maar…

Zie de sterren aan de hemel, probeer ze eens te tellen. Je bemerkt dat je erin verdrinkt. Net als de hemel druppelt van de regen, duizend, duizenden druppels. Nooit genoeg, nee, nooit genoeg. Als de zandkorrels aan de zeeoever. Zo oneindig, oneindig veel. Zou je ze proberen te tellen, vallen ze van tussen je vingers als een niet te keren…

Ze heeft de achterdeur op slot gedaan en duikt vervolgens met een boek in bed. Het spreekt vanzelf dat ze de wekker zet, om ’s morgens vroeg weer naar haar werk te gaan. Deze vrouwen talen niet naar seks en rekenen op centen van hun ex.…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…

Men zegt dat ambtenaren beter werken Als er op tijd een uiltje wordt geknapt. Maar wakker of in slaap, zo wordt gegrapt, Er is toch nauwelijks verschil te merken. Dus men bevestigt weer een vooroordeel: Een ambtenaar die werkt die doet niet veel.…

waarom huil ik nu ik je zin herhaal en niet toen je hem uitsprak? (koan)…

de lezer maakt er wat van op woord zin gevoel en beeld werpt de lezer zijn duidend licht de lezer en ik samen een kik ik de promotie wij de emotie samen een boeiende tic…

Ik voelde je weet niet waarom Koos kleren vroeg de spiegel of ik er zo uit wou zien Weet niet waarom En daar belde je En meldde je Dat je langs en wat tijd En wat onderhuids Je stond in mijn kamer en ik voelde meteen en zocht het onderhuidse waarvan je niet wist waardoor Het mobiel als tussenpersoon Maar je liet het los, nam…

Word jij ambassadeur van ons bedrijf? Ben jij zo iemand die zich graag laat sturen, bereid tot onverwachte overuren, al wordt het negen uur in plaats van vijf? Je krijgt, dat garanderen we gewoon, nooit minder dan het minimale loon.…

Het wijde moeras heft veel ruige eilandjes, waarop eenden stil en ongestoord hun kuikens opvoeden en beschermen. De reine poelen, vol vrij leven van dieren, hebben onder zich een zeer lange buis, waardoor fel bijtende vloeistof stroomt. Ongehinderd, zonder iets te bederven, gaat het venijn voort door de dichte pijpleiding naar de stad…

Zelfs nou nu ik terugschouw ben je weer die liefelijke toverfee, die alles exact heeft afgewogen, iedere snarenklank harpadoratie. Je oosterse schoonheid past totaal bij de gratie van je instrument, de sierlijke beweging van je vingers maken me week van binnen.…

iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht elke bloem en plant krijgt zijn eigen dracht ook de bomen staan bol met groene pruiken zon en regen doen het gras frisser ruiken waarin madelief en paardenbloem glimlacht iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht…

zeggen hoe het niet meer moet met je grote mooie hoed dansen in het hoge riet meneer de vuile hypocriet want je woorden snijden laten mensen lijden je mes staat weer op scherp in dit gevoelig onderwerp je laat je eigen wereld draaien door roddels rond te zaaien maar je oogst kan wel mislukken en dan kan je rotte appels plukken gelukkig…

Maar de symfonie die daarmee gepaard gaat, verbaast en ontroert me. De breekbare geluidjes als de belletjes knappen, vormen samen een fluisterende ode aan de regen. Waarom heb ik dat nooit eerder gehoord? Ben ik nooit eerder in de hozende regen aan de kant van een sloot neergehurkt om te luisteren, echt te luisteren?…

ik kan het zo vaak uitleggen waarom ? maar het heeft geen zin meer..het hoort nu bij mij.. als je het niet mee eens bent ga dan maar weer terug naar zij!…

Ze zeggen dat het slijt Maar zeggen niet wanneer!…

ik zou zeggen.. voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn.. voel je gevoelens.. om je wonden te stelpen.. ik zou zeggen.. droom in je dromen.. om te dromen, dat je dromerig in de zon ligt te dromen..…