Alle inzendingen over eentonigheid

Breek uit jezelf, zong een zanger, maar je hoort het niet … eentonigheid.…

hij speelt marimba eentonig want hij bespeelt het slechts op z’n spechts…

ik tingeltangel dagelijks met stok op mijn triangel in eentonigheid geen klank die bij ons blijft de maat geeft al voortijdig eeuwigheid…

Door het inslikken van menig blaasinstrument ontstaan keelklanken fluit Charles Bronson, eentonig schurkengeluid, blikt toegeknepen.…

De eentonige klok van de zee. De eentonige klok van de zee. Zijn gedachten worden hard, en duidelijk. De man met de blauwe voeten ligt in de ruimte van zijn kamer. En lijkt voor het eerst op zichzelf. ------------------------------------ uit: 'Gesloten gedichten', 1964.…

zich wil laat lezen dwars door het doffe kaft is mijn vlucht langs dode vogels iets wat ik nooit had bedacht het hart, de pionier van mijn reis de ingezetene van het verdorven vlees blijkt te zijn gerooid door toedoen van mijn eigen zeis wie ben ik nu de waker als dwaler telkens nieuwe wouden vindt en de slaper de rust ontwijkt in het eentonig…

Hun kleuren bijna eentonig op dat moment na. Zo'n schim van mijn hart is een verlangen Een verlangen dat komt, verandert en weer komt Zoals deze bladeren in de herfst, zo zijn de schimmen van mijn hart. Bijna eentonig op dat moment na Zo zijn de schimmen van mijn hart.…

Hoe somber zijn die korte januaridagen met een hemel van eentonig grijs geef ons liever sneeuwvelden en ijs dan al die rukwinden en regenvlagen die ons brengen griep en winterplagen terwijl wij dromen van ’n zonneparadijs - hoe somber zijn die korte januaridagen met een hemel van eentonig grijs Ons humeur krijgt ‘t zwaar te dragen daarvan…

soms, als ik in de dood verblijf en het schimmenspel zie om mij heen gonzen eentonige geluiden zij hebben het sterven gemeen geen woord of gebaar kan mij dan raken ik ben, zonder iemand te zijn voel, zonder kreten te slaken…

zal ik of zal ik niet het wordt zo eentonig kom, jaag haar op stang voor de broodnodige afwisseling als het hoogtepunt bijna bereikt is het uitloopt op ruzie kun je het weer goed maken voor de broodnodige afwisseling…

." En hij vond dat zoiets niet hoorde. ...uit een belevingsonderzoek blijkt dat gedetineerden het leven in de gevangenis saai en eentonig vinden...…

Vraag mij hoe het ervoor staat met het leven En ik zal zeggen: Mij gaat alles goed Ik heb over niks te klagen Er is niks wat mij verdriet Toch is er iets niet in de haak Ik kan de vinger niet op leggen Maar het lege gevoel in me dat groeit Gevoel te leven zonder reden Gevoel te leven zonder hart Te leven als een robot, die puur zijn taken doet…

Toen welde in ’t hart een diep verlangen: Een jong gelaat, dat minnend vleit, Wenste ik, een hand vol tederheid, Die mild de mijne hield omvangen, Een fluist’rend woord, dat troost zou langen En breken deze eentonigheid. -…

zingen en afvragen waarom ik dat doe zonder reden door kille tempo's van lange haakse maar ook afgeronde lange gangen oftewel juist daarom saaiheid te willen doorbreken van en door eentonige tempo’s op eigen onbewust ritme waar ik later pas achter kom mijn gezang is juist niet eentonig omdat ik de hele notenbalk gebruik eerst de gang…

Levend in het grijze vlak Is noch links noch rechts Toekomst te bespeuren Een gang, een sleur, En buiten dat Zal niets gebeuren Geen wit, geen zwart, Geen zon of regenboog Geen nuances in kleuren Slechts regen uit grauwe wolk enkel treuren.…

verstilde pijn van het zijn zomerlente winterherfst winterlente zomerherfst donkere dag heldere nacht de wacht bijna volbracht…

Twaalf keer koekoek eentonige sfeer zij leest haar boek. Terwijl het gewicht traag beweegt naar omlaag gericht. Zwarte Woud nostalgie zwaartekracht rond middernacht.…

na dagen van aanwaaiende regens slingert er een oeverloze stilte door de velden droomt zich volop aan traagheid wennend een weg naar zee om zich in het eentonig rumoer van golven als gewezen bewogenheid uit te ademen…

Het kerkvolk zat koortsachtig in de bank En met opvallend rode, bolle wangen Bracht het daar in eentonige gezangen Voor al hun vele zegeningen dank. En bovenal zong het de hoogste lof Over de jongste uitbraak van de bof.…

Toornige vredestijd polarisatie en nijd pruttelt op het gasstel in de soep Samen gedenken en samen sluiten we buiten eenzaam en op afstand Langdurig en eentonig klinkt ‘t gemaal der molenstenen…

Er blaast eentonige muziek uit de annalen der erotiek dwars door de waarheid heen. ------------------------------- uit: Tirade, nr. 300, 1985.…

Tot een enkelings verdriet Kwam het koningslied er niet Zonder stamppot, zonder franje Veilig houden we van oranje Trots zijn we op ons kikkerlandje Lezen we wakker in ons krantje Met zijn allen tegelijk eentonig: Lang leve onze koning !…

Als de jaren zich aaneen gaan rijgen tot een schier oneindige reeks dan verliezen de dagen hun eigen kleur en vergrijzen tot eentonigheid. Als ook het wereldgebeuren vervaagt in de schimmigheid der dagen, dan sterft de tijd in eenzaamheid, komen herinneringen steeds meer tot leven.…

de kerkklok luidde zijn enkele slag ik wist dat zwart gewonnen had ooit spreidde wit zijn vleugels voor een nieuw begin vulde leven haar warme kleuren teder in tot de schaduw langer werd het licht vertraagde de kerkklok in eentonigheid aanwezigzijn vervaagde…

Eentonige monologen, om middernacht. Een gaan en komen, van melancholie. Eenzaam en gelaten, draaglijk de klap. Leven is niet van deze tijd, sterven des te meer. Verpulver de bergen, drijf ze in zee.…

Wanneer ik sterven zal dan wil ik een eentonig hart omdat god wit is. Wanneer ik sterf eis ik volkomen rechte lijnen en strakke eenvoud van muziek: een blues of Phillip Glass omdat god strak staat in zijn schepping en in mij Maar lees mijn twijfel: een woonboot onder water bladder van verf op hout…

zij weet geluid prachtig te moduleren eentonigheid weg te nemen waar saaiheid verstart juist akkoorden ondersteunen tonen die melodisch wegdromen in het volgen van de compositie herken je haar genie zij speelt zonder grenzen de hemel die wij wensen wil melker 06/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Bij het hek wachten ze op bezoek de oude mannen hun witte haren in een krans verre sterren in hun ogen langzaam schuifelen ze `s avonds terug naar het paviljoen hun hoop op morgen gevestigd zo herhaalt zich hun eentonig leven zonder het te begrijpen aanvaarden ze de zinloze voorstelling eens zal ze thuiskomen ze weten het…

Geur prikt in mijn ogen Geluid drijft op de wind De kleuren zijn onzichtbaar Ik voel me een klein kind Zwart- witte levensstijl Eentonig in de nacht Ik proef de herfst op mijn tong Ik had hem niet zo vroeg verwacht Een blad valt op mijn haren Gevangen in een droom Maar als ik morgen wakker word Is alles weer gewoon…

in het landschap dralen schapen tussen bloemen in de wasem van weiden alsof ze zich neerleggen bij de éénvoud van onze poëzie, en men kan zich zelfs vergissen van eeuwigheid in woorden van ééntonige lettergrepen terwijl we onder de bomen onze overwegingen schrijven leg ik je vast ,plaatsen we de dingen als deze woorden in de vorm van…