Alle inzendingen over eeuwig leven

Een liefdeloze blik In haar roodgekleurde ogen De trilling in haar stem Haar hoofd verslagen gebogen Het leven heeft zijn nut verloren Nooit meer in haar leven Zal zij iemand bekoren De liefde in haar is eeuwig verdreven Een stenen muur om haar gebroken hart Door geen mens te doorbreken Geen wezen op deze aarde Zal haar hart nog doen…

als een lach in jouw ogen mijn tranen beroert het zachte van jouw stem stilte brengt jouw omhelzing in de nacht mijn verlangen wekt jij in al jouw pracht mij de sterren schenkt beloof ik jou elke morgen dat vlinders nooit verdwijnen sterren eeuwig schijnen dromen in het leven een bloem die niet verwelkt licht door het duister…

Gewoon een gegeven Waarmee ik mag leven Het doet geen pijn, dat nietbegin Dit nietbegin geeft mijn leven zin…

aan een veranderende aarde leven wij als uniciteit of zijn wij de soort en delen met velen de lange weg naar eeuwige waarden…

de zon is zich bewust van haar onmisbaarheid ze bepaalt tijd en seizoenen de zon is leven en eeuwigheid…

tot Lieve Heer, ben ik nu degene die ik ben De warmte, de lach, die jij hebt gegeven zitten voor eeuwig in mijn lijf en leven…

Het waren zijn woorden destijds bij leven Geuit, dat zijn geest onder de mensen zou herrijzen bij hoger besluit. Gelijk de geest van Jezus herrees in de levens voor wie in geloven, kan men nu ook het licht en de spiritualiteit van Oscar Romero niet meer doven. Zijn geest verheven tot de zaligheid geeft Hem leven tot in de eeuwigheid.…

In stilte leven, is wegkwijnen muziek doet veel hartenpijn verdwijnen. Ik heb hier enkele instrumenten vereeuwigd op mijn doek. De harmonie zal voor eeuwig een plaatsje in mijn hart nemen.…

en meer nog dat wij na de dood voor eeuwig verder mogen leven…

, soms op tijd reven ons levensschip besturen en laten varen samen naar de einder staren de toekomst dient zich aan samen door het leven laveren en gaan in de ouderdom niet meer op eigen benen staan ik kan jou, jij mij niet laten gaan hand in hand starend naar de maan verlangend naar het eeuwig zonnelicht zijn wij toch voor doorleven…

Een trouwboekje in de binnenzak Een receptie van hordes mensen Toespraken van veel en meer En allemaal het beste wensen Eeuwige trouw tot de dood en later Gelukzalige beloften tot in de eeuwigheid Verliefdheid gaat over in houden van Tenzij de vlam slaat in de pan.…

zelf voor altijd en voor eeuwig die ene dag die voor jou de laatste was maar jij had geen keuze slechts verlangen, einde van de pijn voorbij is je verdriet voorbij, alles is voorbij…

Gelukkig, die geen licht of lied Of leven meer verbeidt, Die luistert naar de Eeuwigheid En in de hemel ziet!…

Houd me alleen maar vast en vertel me van je leven. Laat me je adem horen fluisterend in mijn haar. Ik laat me meevoeren op het ritme van je stem. Er spint zich een zachte waas om ons beiden heen. Onbereikbaar voor de wereld. Wij tweeën, samen alleen ademen we onze liefde in. Voor altijd, voor eeuwig zweef je in mijn diepste ik.…

in mijn natte cirkel hang ik verblind de dove uit gevoelloos voor tekens van leven en van liefde zwemmend in een oceaan terwijl continenten langzaam eiland worden en eilanden verdwijnen in een zoute mist blijft verdriet van gisteren ook vandaag weer huilen zilte fontein die niet opdroogt eeuwig druppels achterlatend…

het vergezicht was niet slechts voor mijn ogen een regen boog zich vloeiend voor de zon de spreeuwen lintten sluiers langs de hemel en zweefden zoals ik geen leven kon de wolken dreven weg in paarse tinten en achter hen azuurde firmament de hemelwind verlichtte avonduren en stilden dichters eeuwig dit moment…

Ik heb geen leven. Ik ben een lege huls Voed het Houd van het Laat het slapen Tot in de eeuwigheid Doe ermee wat je wilt Geen stem, geen benul, wordt gevormd jouw hand Voor jou Een pop Laat haar slapen Mondje open Oogjes dicht Geen pijn Geen pijn Alleen in het duister Doelloos. Een lege huls…

Ik weet jij gaat de weg alleen, dan is het tijd om duidelijk te spreken: de dokter die er is voor kleine dieren brengt je de rust die voor eeuwig is beloofd - ik open de gordijnen, laat bonte vogels vliegen voor het raam en wanneer ik straks moet graven in de aarde, draag ik een eenvoudig hemd uit eerbied voor je leven.…

Hij glijdt onweerstaanbaar en moeiteloos weg uit dit leven. Wat blijft nog enige tijd? Een schamel lichaam dat ik groet hopend voor hem voor mij dat zijn geest voortleeft -ach, de poverheid van taal- in eeuwigheid.…

zuiver mij van haat van angst en van verlangen verwijder onzekerheid valse bescheidenheid en agressie ontvoer mij in eeuwige vriendschap corrigeer mijn waanbeeld van bestaan doceer mij omtrent harmonie in verloren liefde promoveer mij tot spil in eigen leven geef mij mijn plek…

De start van leven in hogere genieting, einde van de strijd. Reïncarnatie van eeuwige genieting en evolutie. Eindeloos samen met de geliefde ander en de miljoenen. Eind van de doodsangst, vijanden en gevechten, nieuw geluksbegin. Het werkelijk beleven van de reële liefde.…

eeuwig geluk beloven…

De bek vernietigend, om te leven en overleven. De partner: een uitdaging! Maar ik, altijd en alleen zorgde met genadeloze klauwen voor een breder perspectief, dan enkel blindelings te gaan vertrouwen. Op mijn vleugels houd ik, kan ik altijd tot in eeuwigheid bouwen.…

eeuwig in mijn geheugen gegrift…

ik vraag om regen en sleep de goden uit een groter leven weg de wereld huilt een rivier wacht op ogen 't zwellen voorbij de stroom van het kwade wie vergiet het vergeven op lippen 't gorgelen van gebeden aangetast door verzet ik sleep de goden uit de eeuwigheid weg uit vuur en wapens…

Hoe gelukkig kan je zijn Ondanks heel veel pijn Ik vind dit geluk een zegen Die ik in mijn leven heb gekregen En dat is een geweldig gezin Niets is hun te min Ik vind dat ik faal als moeder en vrouw Maar zij blijven mij eeuwig trouw En zelfs mijn kleinkinderen weten als het even niet gaat Dat is toch een dankbaar resultaat En dat…

Intensief in beeld leven herinneringen in één gedachte op een zwarte bladzijde dat sterrenhemel omringd. Schitterend gekleed belicht op het podium in de eeuwigheid blijf jij mijn inspiratie die mijn nachtrust beïnvloedt.…

‘k Ben eeuwig vast aan uwe wil gebonden; Gij ziet mij, die ik niet en zie, maar kenne en weet: waar zal ik, honderd jaar na deze, zijn gevonden, o eeuwig wezen, dat mij, sterfling, leven deed?…

het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is. weg van mij en weg van mijn eeuwige val.…

avondrood Leven in utopie, van jouw ideaal de droom van eeuwigheid, zomaar op mijn schoot verlicht paradijs, met de nacht in het zicht geboren nachtegaal, in het avond, in het avondrood…