Alle inzendingen over eigen hart volgen

Voor jouw ogen heb Ik mij geopenbaard, opdat je hart Mij kan zien Ik zal je leiden en jij zal vrij zijn.…

Mensen met een blijmoedig hart. Zij zoeken de hemel te bestormen. Een gedreven hartstocht voor een innig vuur dat nimmer tot aardse meester bad. Gevleugelde initiatieven vliegen hun koers op eigen wijs. Zij bouwen met gouden kelen hun eigen hemelpaleis.…

Mijn hoofd in de wolken wolken die reiken tot aan de hemel hemelhoog en niet te bereiken bereiken wat ik niet kan verwoorden Woorden van verlangen verlangen naar jouw lijf lijf dat me laat gloeien gloeien van intens genot Genot stralend uit jouw ogen ogen die me volgen volgen over mijn lijf lijf dat naar jouw lijf hunkert hunkert om…

m’ n gedachten gaan steeds vaker aan de wandel ik kan ze bijna niet meer volgen zeker niet als ze de benen nemen richting jou…

sterntjes volgen de oude kustlijn dwarrelig ik oog geleewiekt ze na naar het zuiden foto: Howard King http://bit.ly/eEYW06…

Gepensioneerd, alleen en bejaard op weg naar familie, met een taart volg je trouw het spoor en kijk je aldoor weemoedig naar de kont van het paard ...…

De rups kent de weg ik volg vandaag trek ik mijn lichthuid aan.…

Met pijn in mijn hart hoorde ik dit aan Zo hoort het leven toch niet te gaan. Een logeerpartij werd snel geregeld Waar onze liefde in vrijheid werd bezegeld. Jij kwam thuis voor jezelf op En gaf je “verloofde” een schop. Vele harde woorden zijn bij jou thuis gevallen Jij gaf aan jouw leven niet te laten vergallen.…

Ganzenvlucht die over Kwam juist op het Moment dat het leven Mij bijna het leven Benam, wiekend naar Verte, naar horizon, Naar verse, vrije lucht - Al gakkend bracht Ze mij zonder Het te weten Mijn leven bij Me terug…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

Hij was naar Overijssel toe gekomen Dankzij heur fijnbesnaarde lieflijkheid Hij was een eloquente, stadse rakker En zij een welgevormde boerenmeid Hij trof haar aan op zeek’re vrijdagavond In een hoofdstedelijke disco-bar Maar tussen al die Amsterdamse deernes Leek zij verdwaald en ietwat in de war Fluks had hij haar vrijmoedig aangesproken…

Gezinsleden en vrienden uit tal van landen volgen ingetogen jouw positieve manier van benaderen en handelen Jan met de pet en ook de ministers komen tot besef over een gezonde rijke blije manier van wandelen Uiteraard mag je rekenen op afgunst ook chagrijn maar dat mag echt je succes en pret niet bederven Hoog tijd jou eventjes in de schijnwerpers…

Diep in mijn hart opgeslagen, ze zijn ons, ze zijn mijn. Tien seconden later in mijn hand alleen nog water. Echter mijn hart gevuld met vrede, want in het leven heeft elke herinnering een rede.…

en ziel ik kan al helemaal niet meer volgen nu jij me weer echt vrouw laat voelen hoe ik me kan verliezen onder jouw liefkozingen in een overgave die ik nooit eerder kende maar ik kan je wel met zekerherid vertellen nooit voelde ik me ergens beter thuis dan bij jou…

te blijven staan, dus, S., alsjeblieft, volg hun na, en maak wat van dit platte bestaan…

Mijn hart roept de lente zo luid, En klopt ongeduldig haar tegen... Hoor! was dat geen merelgefluit? Wat klonk daar langs de eenzame wegen?…

smeren gelaten struikelend over hiaten heb ik het allang niet meer in de gaten dat mijn hart niet meer kan praten ontdooien het roer omgooien kooien breek ik open, om elders te ontluiken en te ontplooien de wereld verwacht mij…

kom bij me zitten vraag je onverwacht je blik is open en je ogen zacht je lippen nemen mij apart en kussen liefde uit mijn hart je handen woelen door mijn haar.…

Vraag aan uw eigen hart, waarom u best vaak lief bent, maar ook haatdragend doet. Het zal u antwoord geven. Wanneer we ons ganse hart geven, dienen we al wat leven leven geeft. Geven we liefde aan elkaar. Leven we, onsterfelijk, in alle harten voort. Ons hart is méér dan een symbool. Méér dan gewone romantiek.…

urgentie hen vol op de huid het kan niet of is ondenkbaar steeds weer vluchten zij vooruit nooit komen zij dichter bij elkaar achter elke deur die de een opent slaat weer een ander er een dicht zo worden enkel rafelende randjes in plaats van opgaven aangepakt die onze jeugd van betekenis zijn wanneer geven zij zich eens bloot laten zij hun eigen…

ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart over reeds gebaande wegen omdat je toch wil weten wie je uiteindelijk bent ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart neem steeds vaker de sluipwegen die ik nog niet heb verkend daar word je nog verrast kom je weer die ooit weggestopte ontboezeming tegen weggemoffeld…

Maar nimmer zal die vrede 't leven schoren Dat schuw voor 't eigen hart in luidheid leeft, Slechts wie de moed van eigen lijden heeft Wordt tot de zaligheid dier vreê verkoren. En als gij eens uw stil gelaat zult heffen Naar dat nieuw licht boven verleden's graf, Roep dan mijn naam. - Ik zal uw roepen beiden.…

Je eigen geest gaat ze dan vormen, soms goed en soms verkeerd. Toch is er iemand, die jouw hart onderzoeken zal. Hij zoekt naar goedheid en hoopt dat hij die vinden zal. Zo onderzoekt hij alle harten. Vervullen we zijn wens? Laat hem maar goedheid vinden, ja... stel je hart maar open. Je wordt een beter mens.…

Als ik bij je ben vult m'n hart zich met een warmte die ik niet meer voor mogelijk hield. Als ik een glimp opvang van de blik in mijn eígen ogen, ben ik verbaasd over de liefde die daarin te lezen is voor jou. Dan weet ik weer héél zeker wat ons toen heeft bezield en waarom ik zo oneindig veel van je hou.…

wat stilletjes een ietwat verlegen kijkt ze voor zich uit zal ze zeggen wat haar hart beroerd dan als besluit te zwijgen want ogen spreken immers de eigen taal met een aarzelende glimlach legt ze haar hand in de zijne hij vangt haar fluister luisterend naar de wind kussend met zijn ogen…

Zoek de stilte, luister dan naar je eigen ik. Geef een zacht klopje op het deurtje van je hart, waar je dan naar binnen mag gaan. In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

het is een levenskunst om bij het ouder worden in je hart kind te blijven waar werelden elkaar raken verbeelding schaduw tekent in onderlinge samenhang tot ze je uiteindelijk naar de zilte oevers brengen van eigen spiegelbeeld hunkerend naakt en onbedorven in de ziel van een stilleven…

zingen voor mij een liedje van jouw eenzaamheid zingen voor mij een liedje van jouw verlangen al ben je ook de noten kwijt al kruipt de melodie nauwelijks door de regen van de liefd-lies leg uw wenen hart naar mijn eigen compositie het neurien hetzelfde beklagen deun…

soms dwarrelt een blad in eigen ritme kleurt zich wat apart daar waar veelheid onze blik niet meer kan richten steelt zij toch mijn hart in het herfsttapijt vlijt zij zich neer in een merkwaardig onderscheid domineert patroon met haar wil ik verschoond van kou tot aan de lente rusten…

Liefde is het hart van vriendschap. Is niets anders dan in elkaars ogen, onze eigen spiegelbeelden zien.…