Alle inzendingen over eindbestemming

Ooit koloniseerde 'n blindeman de werkelijkheid even met zilverwitte tapis-plain braille van deze bol 's Ochtends vlak na de avond kijk ik uit het raam naar zijn jaarlijkse opmars Naast m'n trein rijdt puffend het bedekte landschap voorbij Ondertussen blaast goddeloze inspiratie witte letters weg naar de metropolen m'n eindbestemming…

laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw valies met niet gelabelde dromen retour-adres onbekend als ik die verlies het perspectief in de cadans van spoorrails in de verste verten opgaan in elkaar, tot aan de moegestreden horizon waar deze onbewuste reis z’n verhaal verzon, haar eindbestemming…

soms, onderbroken door een opspringende beekforel, die in dit rotsige, oeroude dal, als het ware, door zichzelf zwemt Doorzichtige, turkooizen libellen zweven, als stille getuigen, van puur natuur, langs lang vervallen watermolens, waarvan er een paar idyllisch gerenoveerd, als romantisch eethuisje Voor ons beiden, de eindbestemming…

De eindbestemming zal geweldig zijn Wanneer onze levensreis is volbracht En God de Heer dan op ons wacht Om ons te verlossen van verdriet en pijn. De hemelpoort staat dan wijd open Om alle reizigers vol verlangen En grote blijdschap te ontvangen Dat is het einddoel waarop wij hopen.…

staan er als mannen De uitgelopen schmink van hun baarden Ik ben er voor hem Hij staat tussen zijn vrienden Het eerste loslaten Lijkt vanavond voor mij Nog maar zo kort geleden Ik beleef het opnieuw Het gezang van de klas Komt heel diep bij me binnen Dat deze puurheid Hen maar niet zal ontglippen De conductrices fluiten hard De eindbestemming…

mij met beide klauwen beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi weer open deed, werd het een vogel, nooit bestaan vrij van naam, ik duid dat ik hem begrepen heb en verstaan, nu kom ik onder mijn stolp vandaan, getest op eigenschappen, gecorrigeerd door tijd en gedragen op de vleugels van de wind, een nieuwe eindbestemming…

Het eerste teken dat mijn lichaam gaf van eindbestemming kist en graf heeft reeds wat metgezellen. Ik weet niet wat me straks te wachten staat, maar merk het vast wel vroeg of laat. Dan zal ik even bellen.…

jouw leven leiden met andere variabelen in parallelle uren en dagen zij weten precies bij welke halte uit te stappen het midden van nergens is voor hen vertrouwde grond en de trein dendert maar voort het verschil van spanning tussen hemel en de aarde zet zich om in kracht, beweging (nu de richting nog) wanneer naderen wij onze eindbestemming…

zie hoe langs de oever van de donkerbruine gracht Een zwerver naar verloren schoenen hengelt De klodders mayonaise bij de frietkraam van je zus Die dit groots geluk allang had zien aankomen Ze heeft zelfs al een arsenaal aan bijnamen bedacht Die als rozenblaadjes uit haar mondhoek stromen En de zon wijst met een pijl van licht De eindbestemming…

Ondertussen werd je alleen van je korte reistijd beroofd Dit oponthoud kwam voor velen zeker niet gelegen Wachten in de kou bij de bushalte viel echt ontzettend tegen Iedereen begon zich langzamerhand toch wel af te vragen Of die pendelbus überhaupt nog zou opdagen Uiteindelijk maar een andere bus genomen Om via een omweg toch bij de eindbestemming…

Een identificatie die mij zonder eindbestemming thuis brengt naar de kern die mijn reflectie beneveld voor mijn viriliteit terwijl het vliegtuigraam mijn bezinning weerspiegelt gaat mijn dagdromen stilletjes naar jouw gastvrijheid.…

De 123 ramen van het cruiseschip trekken voorbij Roodgrijs roestvrijstalen tramlijnen wijzen naar De eindbestemming van mijn trots; Desillusie, verdomde onzekerheid Alle hoop overboord: Reddingssloepen van de Costa Deliziosa Worden ingezet met TomTom Naar wijzer worden in 5 dagen.…

De Veenhoop spreken op fluistertoon innig tot elkaar baren gezamenlijk een jonge maar sterke zucht die wijdte en verte zoekt over bloeiende velden waait in het dorp Oudega geeft hij de kerk -reeds vele eeuwen oud met een ietwat scheve toch stevige toren- een opbeurende zoen vol jeugdige levensmoed de wind belandt tevreden op zijn eindbestemming…

Je mag naar Huis het is je eindbestemming, je bent al zo dichtbij, vlak bij je duivenhok je rust nog even uit in onze afscheidskring dag broer van me, ga nu, Hij wacht je op. Geschreven op 7 augustus 2012, de dag waarop mijn broer is overleden. De titel is ontleend aan de naam van de postduivenvereniging waar hij lid van was.…

Met vallen en opstaan kom ik eraan Mijn trots en eigenwaarde heb ik allang laten gaan Angstig kijk ik een keer om me heen Het is hier zo verlaten, ik ben helemaal alleen …En de nacht is koud en zwart Deze reis is moeilijker dan ik dacht Moedeloze tranen stromen over mijn wangen En net als ik denk dat ik ga vallen Zie ik in de verte mijn eindbestemming…

Mijn eindbestemming, dat ben jij. Jij. Ik. Wij.…

Eindbestemming: het slachthuis, wetende dat ze daar op gruwlijke wijze aan hun einde zullen komen. Dat alles alleen maar om de prijs van vlees laag te houden om zo goedkoop mogelijk in de schappen van de supermarkt te belanden. Denk goed na als je dit stukje vlees eet. Weet wat hieraan vooraf is gegaan. Heel veel dierenleed!…

We hebben al een luchthaven van faam Een vliegveld dat met S C H begint Iemand die iets beters nog verzint? Ja! Een airport met twee steden in een naam! De fusie eindigt in een total loss En wordt dan weer gered door Wouter Bos…

als je me leest als een kasteel-roman, kun je een deel van m'n hart vinden, maar zie je dat ik ook vluchtig kan zijn, als je me leest als een detective, is de uitkomst niet voor de hand liggend, maar blijft de spanning wel aanhouden, als je me leest als een stratenboek, sla je niet altijd de juiste weg in, maar houd je wel zicht op de eindbestemming…

Hoe melancholie en weemoed van een afgelopen herfst hun gevoelens inruilen voor een winterse verstilling die steeds meer diep onder de huid begint te kruipen, het hart en ziel als eindbestemming waar ook sporen van een geloof, hoop en liefde kleven, eeuwige vrede ergens hier ver vandaan.…

Ik zal mijn leven maximaal buiten mijzelf zoeken in mijn enig kind, mijn geliefde dochter Giulia Eleonora Liefje (en haar moeder) Zij die zo gelukkig maakt zij die zo gelukkig als mogelijk gemaakt mag worden zij die voor wonderen staat zij die wonderen zal laten zien! 2015 het jaar van vooral.... "MEER": Meer Eenvoud En Resultaat!…

Via ULTRAVOX' Vienna Vervolgens Podgorica Met eindbestemming Cetinje Aankomst weliswaar na middernacht Dus inmiddels reuzeblij Reizen voelt als vrij 3. Na te hebben uitgepakt Verzorgd, zeker geslapen Uitgebreid gebruncht, aangenaam Een Montenegrijnse cap gekocht Met de letters MNE Reiziger tevree 4.…