4684 resultaten.
Multi-cultureel Tafelgebed
netgedicht
4.4 met 11 stemmen 448 Wij zijn even stil
om onze enigheid
en eindigheid
te ervaren
maar bovenal
onze betrokkenheid
bij elkaar
hier aan tafel
dat willen we delen
dat zullen we helen
dat het zo
mogen zijn en blijven
in respect voor ieders
geestelijk voedsel
eet smakelijk…
Wij zijn onderweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Wij zijn onderweg
door het leven
onwetend waarheen
onze reis gaat
Wij zijn bijzonder, om
in ons weten
dat leven eindig is
tóch het oneindige
te kunnen ervaren
We zijn onwetend
van de onbegaanbare wegen
waarheen die leiden
maar vooral, hoe
onze reis ten einde komt…
Tunnel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 567 Maar eindig
wanneer je
rijp en ervaren
aan het eind
van die tunnel
komt...…
De Onthulling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 als je je weg in
de eigen Melkweg
niet meer weet
als je bent verdwaald
op zoek naar de waarheid
die jou heeft achterhaald
als je het juiste pad vergeet
en niet meer weet
hoe kom ik uit dit dal
waar het toch ooit eindigen zal
nestel je dan tussen de sterren
overzie net als hun alles van verre
en ervaar samen dan de
ware bedoeling…
Eindigheid
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 595 Een ster aan het inktzwarte firmament
laat je beseffen hoe nietig je bent.
Zo'n stip in een eindeloze oceaan
maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…
eindig
netgedicht
4.1 met 17 stemmen 294 binnen
vier muren
kaatsen woorden
koud
schieten blikken
dwars door
en langs
niets hecht meer
het behang
laat los…
Alles is eindig!
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 432 Dus denk bij beslissingen over die seconde,
denk bij dat uur,
het leven is eindig dus houdt het puur!…
eindig
hartenkreet
2.4 met 7 stemmen 1.116 zo ver van
de dag
de eindeloze uren
voel
jij mij
verder
dan meer
zo ver van
hier
herken jij mij
mijn hart
in dat van jou
we dromen
een ster
en vergeten…
Eindig.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 274 Sterren zo ver in het zwart,
her en der.
Wat is de wereld klein en het
Rijk der Hemelen groot, oneindig.
In ieder wezen brandt het vuur,
doch het leven dooft op den duur...…
eindig
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 170 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
Eindig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Druk
alle dagen
net niet bezwijken
doorgaan
verantwoordelijkheden
prestaties
dankbaarheid
trots
mijn naam wordt genoemd
doorgaan
noodzaak
raderen moeten draaien
ze draaien snel
dagen
maanden
jaren
glippen voorbij
doorgaan
tot het moment
dat het stopt
persoonlijke spullen
ingepakt
kamer
make over
borrel
toespraak
geklap…
Eindigheid
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 160 negen maanden duurt het leven
de rest is afscheid
van de wieg
de moederborst
en meer en meer
van onvervulde dromen
en geborgenheid
het vonnis van vergankelijkheid
bij oorsprong al geveld
verjaart niet
zelfs na zoveel tijd
het is alleen maar
uitgesteld
’t is niet de angst
de pijn
die ’t sterven moeilijk maken
nee
’t is ’t scheiden…
ter kimme nijgen
netgedicht
3.4 met 15 stemmen 276 nu mijn krimpende jaren zich doen ontwaren
in een schaduwrijk vooruitzicht
dan wel mijn wegen zich ter kimme nijgen
terwijl ik dubbel waardig op mijn einde ben gericht
ervaar ik de geringheid van mijn schatten
die als het ware mij eerder als bezit zijn toegedicht
waarmee ik mijzelf te vaak deed afmatten
feitelijk tot dwingend overleven afgericht…
najaarsvergezicht
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 329 de koude legt een deken over land
daar waar de boer voorbijging
wijst de donkere grond ons
met zijn lange voren
door dunne lage mist
de weg
er is altijd een gaan
en ook weer komen…
Zo duidelijk zichtbaar
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 99 Waar het leven
Van alledag
Voor mens en
Maatschappij
Maar al te vaak
Ondoorzichtig is,
Onduidelijk, vaag,
De mens gevangen
In wetten en
Systemen, daar
Is de eindigheid
Die iedereen wacht
Overduidelijk
Zichtbaar,
Aanwezig van
De vroege morgen
Tot de late
Avond, met alles
Wat daartussen
In leven wordt
Genoemd…
vergankelijkheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Over de kim
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 161 het wordt stil om me heen
of krimpt het buiten in mijzelf
heeft elke mens dat gemeen
een geringer en dalend gewelf
zal het de rijkdom zijn
die mij verblindt
en goed is gezind
dan wel de som van weerstand
en verlies
die altijd komt
maar ik niet verkies
het kan de telkens
kerende zandloper zijn
die mij vermoeid doet raken
en aan een…
Vast en zeker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 Versvorm: e-Rondeel
Maar één ding dat staat vast, ik weet het zeker:
Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld.
’t Gezicht vervaagt tot een wat wazig veld
met horen is het ook al droef gesteld
de huid verschilfert en wordt steeds iets bleker
‘t geheugen raakt zo nu en dan bekneld
en maagzuur komt op afroep als een wreker
na ’t nuttigen van…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…
zolang het duurt
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 128 lagen deze kleren
hier al?
achtergelaten in
naakte ademhaast
we kunnen ten
halve keren
een kam door het
verwarde haar halen
dat maakt ons
bed niet onbeslapen
maakt het betredene
niet maagdelijk
zelfs de vroegste
ochtend gaat slapen
eindigt met slangen
en snoeren
gevangen is de tijd
van het moment
voorbijgaand als…
terminale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan
bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald
aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af
is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en
is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel
blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos…
onbestendig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zonder dat het boekdelen schreef
een korte paragraaf misschien
wel dicht aan het hart
het lichaam nabij, koesterend
gedurende de tijd die er lag
tussen momenten en voortzetting
herschikkend
om uiteindelijk weer afstand te nemen…
krampend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 in de blauwe koelte
op de heuvel zal ik blijven
als het hart zijn slagen mist
en het duister groeit in mij
bij het doven van het hart
zal ik de pracht van de
linden noch de weemoed
van de wolken voelen
in de diepe donkere nacht
zal ik blijven in de blauwe
koelte van de heuvel
in het dal leven dromen voort…
Die Naam!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 247 Wetende van eindigheid
trekken we onze grenzen.
Zinnig praten over God
is vanuit je ervaring.
En als je die Naam noemt
moet je weten
dat jouw betekenis
van die Naam
afwijkt altijd.
Spreken over die Naam
kan alleen als je God
jouw God noemt.
En wanneer je vraagt
bestaat God?
Vraag dan ook
waarom noem ik
in Gods Naam dan
Die Naam?…
Die Naam
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 God is van een andere orde
ver voorbij aan
wat bij ons is en zal bestaan
wetende van eindigheid
trekken we onze grenzen
zinnig praten over God
is vanuit je ervaring
en als je die Naam noemt
moet je weten
dat jouw betekenis…
Ervaring
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 1.620 Ik had iets speciaals
het was gevoel, onbegrensd
een woord, onverstoord
Ik wilde weten
En liet het zegel breken
Om slechts te vinden
dat er een kind werd vermoord…
Ervaring.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 Elke dag sterker.
Door alles wat je ervaart
krijg je dat geklaard.…
ervaring
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 217 Wij roeien met het licht
van het goddelijke
Het hart en ziel verheven
van liefde
Samensmeltend
in oneindige dankbaarheid.
De overdracht van vreugde
naar onze medemens
De kringen van ons leven
bereiken ongekende hoogten
Leren aanvaarden en leren geven
De aarde voelen onder onze voeten,
waar we aan toebehoren!
Het teken dat wij allen…
Het Ervarene
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 99 En al struikelend over de oneffenheden mijn verleden
Onderga ik de resterende weg van mijn ijle toekomst
Schuifelend beweeg ik mij in het duister voorwaarts
Mijn geleden tijd terecht wijzend
Weet ik er is geen herstel
Angstig met een glimlach en het eind in zicht
Hoed ik mij niet te struikelen…
Ervaring
netgedicht
3.9 met 15 stemmen 364 `s Nachts besluiten herinneringen
Te gaan leven
Lijkt tijd een loos begrip
Tijdloos
Zo ben je kind
Twintiger puber opa
De nacht opent ankerplaatsen
Ongevraagd
In willekeur
Plots ben je verliefd
Krijgt de eerste kus
Staat naast het bed
Van jouw stervende vader
En
Zijn vader
Opa
Spreekt je troostend toe.…