Alle inzendingen over epilepsie tijden

Epilepsie hoort bij mij Ik ben net zo normaal als anderen Ik heb er alleen één last bij.…

Eenzaam want je lichaam is ongehoorzaam aan je geest Bedroefdheid door een scheldnaam het gescheld kwetst je nog het meest Verdriet door het onbegrip want begrijpen doen ze het niet Boosheid door de pijn van het anders zijn Epilepsie is waar je tegen strijd Onbegrip van anderen is waar je het meest onder lijd…

Het was weer van dat! Gisteren had de grond me weer nodig. Zonder stroom gevallen. Batterij leeggezogen. Wat er gebeurde wist ik achteraf, mijn handen had ik stuk geslagen. De elektriciteit die mijn grijze massa nodig had was in kortsluiting. Overbelast en zekering uitgesprongen. Bedwelmt door het epilepsiegas besefte ik niet waar ik was.…

Vier seizoenen in een jaar... Maar in mijn hoofd niet, daar is het altijd herfst geloof me maar. Te vaak teistert er een zware zuidwester mijn hersencellen in mijn hoofd. Te vaak kortsluiting, machteloosheid, verdriet als weer langzaam mijn lichtje dooft. Steeds weer overvallen worden door bliksem, regen en de inktzwarte tunnel Op zoek naar…

Je kunt er weinig aan doen Als je kind epilepsie heeft Als het daar ligt, ontkom je er niet aan, dat je er van beeft Je voelt je machteloos Inwendig ben je boos En tegelijk kun je huilen Ik zou haar nooit willen ruilen Haar leven is al voor een deel bepaald Hoop toch dat het geluk haar toch achterhaalt Suf van de medicijnen Zie ik hoe ze…

Geen besef van de vervlogen tijd die is voor epilepsie mensen blijven haperen. We zien altijd een andere sterrenhemel Zijn het niet de spots, of het zonlicht ook de gewone vloer kan raar doen. Vele soorten van deze ziekte bestaan, maar wat mij het meeste treft is dat ik me schaam.…

Neem het inwendig bij Epilepsie-aanval. Ook is het goed voor Reumatische huid.…

Gebaren zullen me vertellen zoals de pagina ' s draaien wat ook jouw mond is stil, miskend in herinneringen zwelt ergens oud verdriet. De gebaren zullen me vertellen, wellicht bij het frêle lamplicht over bladeren in de jaargetijden, over gezichten die verdwenen zijn, hoe sterren spontaan zijn gewist. Je gebaren zullen me vertellen over…

Heeft de tijd ook ons gevangen in een web, iets gegoten door mensenhanden of een hemel. Moet ik weer een cirkel gaan trekken, ons veilig stellen en omtoveren in rupsen, cocoonen weven. Je weet toch, af en toe doorboren vogels de stilte.…

V&D vader & dochter het is als dat grote warenhuis vol met veel mogelijke producten heel veel kijken maar niet kopen heel veel kijken en blijven hopen en vooral heel creatief nadenken wat je zelf nog in eigen huis hebt wat je kan gebruiken ter verbetering van de ernstige ziekte van je kind!…

marsepeinen deken die de ingewanden van een bruidstaart bedekt Depressie is zonovergoten en door de goden gebracht Zij versieren alles met gouden sluiers zelfs het stiefzoontje dat wordt verkracht Ik meng het morgenrood met mijn koffie terwijl een wilde mannetjeseend onhandig over de vijver scheert Zijn groene kop gekust door de epilepsie…

gebrandschilderd glas dat dagelijks licht en suiker kleuren filtert in mijn donker zicht wentelt stof en glinstert schuin omlaag naar de stenen vloer sintert zwart naast wit waar mijn bewustzijn daalt door het flapperen van lange gewaden met hun wervel en rokken ruisen mijn tijd vervliegt in het stofspel dat volgt de stilte heerst tot…

Ik zal mijn leven maximaal buiten mijzelf zoeken in mijn enig kind, mijn geliefde dochter Giulia Eleonora Liefje (en haar moeder) Zij die zo gelukkig maakt zij die zo gelukkig als mogelijk gemaakt mag worden zij die voor wonderen staat zij die wonderen zal laten zien! 2015 het jaar van vooral.... "MEER": Meer Eenvoud En Resultaat!…

Vader hangt er nog: een mooie jongeman in opzichtige kleren die van zich liet horen op hoge hakken net getrouwd, niet streng de man van plichten die ik heb gekend, in werkkleren bezig met belangrijke zaken toegeeflijk kijkend naar mama die zich tooit in ongemak, 's ochtends op hun koperen bruiloft beiden de wissels voorbij en verder…

die we allemaal kennen als onze eigen tijd…

Wat doet het ertoe hoe oud ik ben, of ik zussen heb en kinderen, waar en met wie? Dat zijn geen wetenswaardigheden In wat voor kleren dan ook ben ik met benen, romp en een gezicht mijn hart, begeerd of niet ik wil jouw fantasie om de wereld te toveren waarin we kunnen leven vrijmoedig veilig zijn en zonder opsmuk knielen voor de…

Kijk niet naar het verleden met statistieken die dienen te stijgen, de afgrond verdiepen waarin we niet durven te vallen Draai je liever om, stap terug leef zoals de oudste mensen eenvoudig, zonder illusies over wat je nodig hebt Zet zoveel stappen terug dat je weer tijd hebt om niets te doen en meer kunt betalen aan anderen Word lid…

Voorbij de Poortloze Poort gaf ik mijn spullen weg – thuisloos zwierf ik onder de Vissen aan de hemel, hun tijd is een lange tijd op de klok van de aarde De steden waren snel gesticht in het korte uur van de Ram – maar Waterman, jouw eeuwen liggen nog ver in de toekomst na de sterke mannen Jij en ik wachten niet meer we lopen voor, in…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

De robots laten zich bedienen door mij, ik heb geen keus Ze piepen afgrijselijk als ik het niet goed doe Dan hoor ik de mensen die tekort komen Ze hebben recht op hun dosis elektronische alcohol en op een mooie ontplooiing van hun planten, groei en bloei met kunstige geuren geregeld in de kamer hiernaast Na de dranksensatie is er keuze…

Een flashbericht van overzeese zijde Komt tussen alle bezigheden door De zware eiken voordeurspleet in glijden Een vederlicht gewicht, een tele gram Meldt dat soldaten binnen kwamen rijden Kromme jappenbenen op pedalen Een groene draak gleed langzaam door de straat Naar richels van het wapentuigdepot Dreigend dreunen palmen en waringins…

peper Arabische gom En hars met bestemming de Oost Melanges arabicum olibanum In huisaltaren en tempels gebrand Mirre en manna mastiek en mom In VOC's koopvaardijboeken Een waaier van gouden handel In India talloze variëteiten Lendenen- en omslagdoeken Hingo, een wee smakende specerij Duivelsdreck, asa foetida Weermiddel tegen epilepsie…

Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest Al ben je al jaren geleden overleden Die verjaardag doet me denken aan ons verleden De dagen uit lang vervlogen tijden Vol geluk en liefde tussen ons beiden Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk Was die tijd toch een godsgeschenk Jouw geboorte…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

Pils, koud en rauw. Een wit gezicht en een lijf van goud. Mijn vrouw weet dat ik van jou hou. Maar schat schenk mij nog een pils koud en rauw. Ik drink niet snel maar ik zuip al gauw. Het houdt mij jong dus ik word nooit oud. Maar schat schenk mij nog een pils koud en rauw. En na een hele dag door zuipen ‘s avonds alles weer uit kots. Nou…

Groepen mensen trekken leiders aan geven hen macht, en die macht trekt mensen aan In nieuwe tijden smelt de macht Aanhangers haken af Het peil daalt weer Zo stuwen en duwen de massa's de wateren der welvaart op en neer alsof het hen overkomt Ver weg beweegt de zee mee brengt daar droogte of vloed en kwelt de mensen tot ze zich verenigen…

Ik houd van mezelf. Ik heb altijd aan mijn ziel, zonder roepnaam of lichaam de trouw beleden. Het was, is en zal zijn: een loflied op mijn expressie, totaal. Totalitair zal men alleen nog praten en napraten. Het zijn de hiaten der mens. Ik bezit nu, momenteel een heel scherpe ooglens!…

---------------------------------------- Toelichting: Amsterdam, 4 en 5 mei 2007 Op donderdag 3 mei om half zes, na een dag met intensieve onderzoeken, welke onze dochter Giulia, bijna 5 maanden oud, had ondergaan in het Slotervaartziekenhuis, kregen wij als ouders van de artsen de epilepsie-diagnose: syndroom van west.…

THEMA THUIS, Week van de Poezie 2024 WAAR IS MIJN THUIS? Mijn thuis is in mijn zijn In mijn binnenste midden Daar staat een bed Een stoel en tafel Een kachel en een kaars Liggen lucifers om aan te steken Maar vooral ligt er een pen Om het onbegrijpelijke te beschrijven Om dat te laten rijpen op papier Veelal onder ‘t genot van…

Is leven inderdaad die rode oranje of een groenere dag elk uur meteen ons verleden, tijd vermengd nu dit heden. © Annemieke Steenbergen…