Nachtwaker en die vallende ziekte
netgedicht
Hoe wordt de nacht soms plots een schrik
zonder de ragfijne levensdraad te vernielen,
in een minutenlang durend angstig ogenblik
door de jaren heen eelt op je beide knieƫn.
Zwelt even je hart erg heftig vol ongeduld,
is het voorspoed die je leidt, je voorbereidt,
blijft je sterk en vol moed met hoop vervuld
compleet doorspekt met aangeleerd…