Alle inzendingen over er verandert nooit i

in de sloppenwijk wordt een kind vermist een ingetogen kind van zeven jaar ijle klaagzang noch bezwerende drums kunnen het onheil weren niets brengt het gemiste thuis in nachtelijke angstdromen verliest de moeder haar armen ze kan het kind niet dragen naar het licht van de dag dat onaanraakbaar hoog achter de bergen schemert…

Ik tikte hem aan: “Heb je dan nooit genoeg? Mijn man , mijn zoon, zovele vrienden. Je rukt ze uit mijn leven.” Hij hief zijn vinger dreigend: “En jou haal ik ook wel op, maar dat duurt nog even.”…

door dingen die gebeuren Maar nooit "gewoon" Nee juist heel bewust Niets is dan meer hetzelfde Ik denk dat ik daar nooit in berust…

Wat zijn dagen Wat zijn uren Wat is iets breekbaars Dat ik vast blijf houden Wat zijn tranen van verdriet En wat vertel je me niet? Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden…

I. Morgen Ik lag in 't oeverriet aan de overkant En tuurde naar haar raam in de buitenste paleismuur; Ik kon niet zien dat zij verscheen, Want de nevel dreef over de rivier. Maar de hemel achter mij bloosde van kim tot kim, Zodat ik wist dat zij naakt voor haar raam moest staan.…

rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

Leidseplein Amsterdam omgedoopt Tot LIJDSEPLEIN En daar is geen woord Aan gelogen En de werkelijkheid Is nog afschuwelijker "Oh my Gosh Yes I was there Screams the American Hotel Tourist On the SUFFERCEPLACE In Emsterdem! Oh my Gosh!!"…

Daarna gingen de lichten uit en wist ik weer dat zij die dromen nooit zijn vertrokken en nooit zijn aangekomen. II Veel later kwam dit landschap mij begroeten. Steeds vaker als ik wakker werd droeg ik de wolken mee wanneer ik ging. Om wat verdween wilde ik wel verder zoeken.…

Neem de kleuren die ik draag vermenigvuldig ze in felheid met een cijfer als bijvoorbeeld negen. Laat ze gillend door elkaar bewegen, maak ze zwart om de drie dagen en ziedaar: mijn binnenkant. Ik kan wat niemand anders kan. Alle twijfel die je zaait daar brouw ik in mijn kop behoorlijk linke soep van goede vriend. Ik wist net nog waar…

Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

De toon, de klank van je stem Verandert met het uur Ik ben weg, zegt de toon Het is over, zegt de klank Al luisterend voel ik de afstand die uur na uur ontstaat Zoekend tussen de woorden Hoor ik jou niet meer De lijn is verbroken.…

Schilderijen hangen daar van een hoge hemel neer keer op keer verandert beeldend zacht het oog breed en rustig mijn wil stranden blauw ingebed de branding van het leven sereen toch verzandt de vloed op onnoemlijk veel waarheden.…

Zo je best doen dat er iets verandert en toch tevergeefs. Zo je best doen dat de glimlach terugkomt, niet tevergeefs.…

Als er niets gebeurt buiten Sleur en vanzelfsprekendheid We onbewust overleven dan Raakt de tijd verlamd want Hij heeft geen functie meer We zijn 3D, gelijk een ding Als niets bewust verandert Zijn we op sterven na dood En vloeien terug in de aarde…

Elke krater door één reuzenstap gemaakt maakt stinkende wonden en verandert geluk in haat, verterend het voelen het verlangend bedoelen vernietigend elk teder woord er is niets dat dan nog baat... Oorlog is slechts zelfverraad!…

Regen op mijn raam Water en glas Vervloeien geruisloos tot een kus Traag samenrollend in hun omarming Versterken ze onbewust elkaars schittering Een doorzichtige samensmelting Nauwelijks merkbaar alleen als je er doorheen kijkt Verandert de breking…

Ik kam je lange zachte haren aanschouw gestaag het verlies van jouw schoonheid die jou jij maakt zoveel jaren sierden ze jouw gezicht zo vertrouwd het zijn wie je was niet dat dit jouw zijn verandert wel mijn kijk op het leven…

" Haar enthousiasme verandert in sarcasme. Zo roept ze alle dagen: "In plaats van een orgasme, bezorg je me een pleonasme ..."…

de hete adem van de zon drukt op de kale aarde in deze desolate vlakte waar het bijna altijd waait sta je stil bij de bomen kromgetrokken door de wind hoe lang duurt het vraag je voordat de rups verandert in een vlinder…

De kraai is onzichtbaar zwart in de dunne lucht die ijl vervloeit en werelden verbindt, boodschappen openbaart die ik niet begrijp tot ze in me doordringen scherp, diep en onuitwisbaar overweldigend, alles verandert en ik weet niet meer wie ik was voor het zwart werd en de kraalogen met hun snavel op mij inhakten…

gematigdheid van Wilders is slechts schijn met woorden wordt heel slim slechts gemeanderd vandaar dat er in wezen niets verandert zijn knechten blijven zitten waar ze zijn de windbuil wappert met een hele hoop verwacht hij echt dat ik voor leugens warmloop!?…

Ik vrees dat ik vandaag geen versje maak Want mijn verstandskies is zojuist getrokken Verdoofd en suf zit ik nu met de brokken En met een dikke zwelling rond mijn kaak Ik wil best lijden voor de poëzie, hoor Maar daar heb ik nu echt geen energie voor…

Waarschijnlijk kent u het wel dat u zegt nóóóóóit "zoiets" te doen Het heeft niet altijd te maken met normen, waarden of fatsoen Soms geloof je gewoonweg niet tot "zoiets" in staat te zijn En is je denkvermogen op dat vlak door de omstandigheden klein Maar als je dan zélf "zoiets" meemaakt en jouw omstandigheden veranderen Pas dán…

Zeg nooit, nooit want je weet maar nooit of nooit, ooit kan worden want dat weet je niet dat ligt in het verschiet in de je, de toekomst verborgen…

Hij zei met z'n gladste poker-face well, i sure came to the right place en legde prompt het kaartspel stil. De dame zei, i don't like poker ik wil geen koning rijk en stoer en geen pochende schoppenboer. Ik hou van humor in het leven en wie kan mij dat beter geven... than the funny dancing joker.…

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

Zorg dat het niet steeds door je vingers heen glijdt, Maar neem voor jezelf af en toe even t i j d !…

I miss you like the deserts miss the rain hoor ik op de radio Ik ben eens in woestijnen geweest en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen alsof je een woestijn bent die de regens mist. Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer. Daar miste ik haar op een verzengende manier.…

'T is laat al in de nacht. Doodstil is 't huis. Niets hoor 'k dan klokgetik en gasgesuis. Met dwaze drukte zie 'k de slinger gaan, Opglanzend, doffer glimlicht, af en aan. 'T is, of me in 't kleine, domme ding verscheen De wijze tijd, en ernstig knikte: Neen. De tafel ligt vol opgeslagen boeken: Mijn leven heb 'k vermorst…

In 't zwartomfloersd vertrek, in zilvren nacht, Op 't kleed van rouw het losgebonden haar, Alleen met hem, voor hem, met schoon gebaar, De weduw zong haar edele dodeklacht. Kon zang hem wekken met zijn tovermacht? Haar hand lag blank, een lelie, op de baar, Waar sliep wie nóg behoorde alleen aan haar - Voor 't huis drong volk, een meisje…