Alle inzendingen over eten taal gewoonte

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

Je kunt 't nooit te druk hebben om medemenselijkheid te tonen, een kaart, een brief, een mailtje, of gewoon een telefoontje, moet tot "gewoonte" gaan behoren. voor je 't weet hoeft 't niet meer. Je komt altijd te laat tot de ontdekking, ik wilde nog een keer...…

gebied vingers spreken niet over streken je weet wel van die persoonlijke dingen riemen spraken wel boekdelen daar mee was het gezegd over die dingen die plaats vinden tussen anderen is dat een ander verhaal dat snapt een kind dat hoort hier niet zelf spreken we ook nooit over persoonlijke dingen we brallen en we laten het staan gewoonte…

jij liep niet het hele huis rond te roken de pijpen liepen rond altijd verloren op de vreemdste plaatsen terug te vinden, pijp in de koelkast werd gewoonte maar soms steeg de heerlijke tabaksgeur op na het kraken van de puntzak alsof de Semois naast de deur lag het strijken van de lucifer was een moment suprême toen jij vertelde tussen…

De tranen zullen paden kerven In het gezicht van de liefde In mijn huid, het brandende gevoel De hel schroeit mijn zondes op aarde Gezondigd zijt gij Die lieft maar niet trouwt Een doods gevoel bekruipt mij En maakt zich meester De pijn wordt een gewoonte En de tranen een gezicht Ik zie mijn tranen terug Op mijn linker onderarm…

slapen, in hun ondergrondse gang Je hoeft ze niet te prijzen of te laken Te vermaken, met gitaarmuziek of zang Ze willen niets dan de oude liedjes horen Zo vertrouwd, zo zeker en zo zoet Je gave zou het ritme slechts verstoren Alleen het ritme, het ritme dat is goed Maak niet los, wat vast heeft kunnen groeien In die jaren van gewoonte…

Al vlug wordt het stof in de vaste tapijten in de vaste gewoonten in de vaste woorden. De ouderen zitten in hun leren fauteuils tableaux vivants tussen rekwisieten.…

Liefde uit het verloren land, zeg je en ik zie een bloemenveld in mijn gedachten: Van vroeger toen de bloemen vrienden waren omdat de man met de panfluit langs kwam met een grote pan soep bij ons op de stoep en we dachten niet dat het stoffelijke onderdanig was aan het geestelijke we deden de dingen in gewoonte van doen en daden zonder denken…

Liefde Apart Tezamen, ieder eigen muziek, eigen gewoonten, de mijne wil ik best veranderen voor iets fijners, maar niet zomaar voor jou, niet zomaar voor anker gaan in het kabbelende water van een haven, geen golven meer breken met het schip aan mijn voeten mijn borsten onaanraakbaar begeerd, niet meer de boeg zijn die de handen van…

dacht zij ze was een deel van hem zijn podium en coulissen zij souffleerde zijn verliezen de tekst was haar bekend hij was haar wettelijke vent ze zag gebaren achter glas en kon uit zijn mimiek begrijpen hoe tragisch alles was hoe mensen hem ontkleedden zijn diepste roerselen ontleedden maar thuis was hij acteur speelde minnaar uit gewoonte…

Kijk daar ligt wat eten iets goeds zeker weten zij eten hun buik rond als niemand hen stoort. In zwart pak van veren niets kan hen deren kauwen zijn koning Ka! Ka! wat je hoort.…

met zijn lyrische verhalen er blijft een grijze wereldtaal aan de afgrond van ons geheugen we eten er boterhammen met zwart zaad en zwemmen gezamenlijk verder.…

Een nachtblinde man in Heeten Moest daag'lijks wortels gaan eten Maar als je 't hebt Over dit doktersrecept Dan begint ie peentjes te zweten…

"Weer geen eten??", dacht de kat. Dan vertrek ik, ik ben het zat. Morgen kom ik niet meer thuis. Hier zit toch geen enk'le muis. Wel een veel te grote rat.…

Wij eten veel te veel en veel te vet, Vandaar mijn eis: “Verbied de oliebol!” En in mijn strijd tegen de alcohol Ben ik voor een antichampagnewet. En ook vrees ik voor schade aan mijn oren, Dus wil ik geen twaalf klokslagen meer horen.…

Regen gooide roet in het eten daar de reis nu twee keer zolang zou duren niet dat de soep zo heet gegeten zou worden al was daar 't laatste woord nog niet over gezegd…

Bij de man op de foto Staat zijn buik op springen, Omdat hij bij leven Het eten niet kon bedwingen.…

Eten en gewicht Gaan altijd samen Twee slechte vrienden Die je overkwamen.…

Wie kent niet die momenten dat je jezelf verwent met veel eten, teveel met veel snoepen, teveel met veel luieren, teveel met veel spanning, teveel wie kent niet die momenten dat je jezelf verziekt!!…

Als ogen waken spreekt de taal en veegt tranen uit het zicht jouw gevecht verlaat de tweebaansweg finaal verloren wanneer stappen niet verder lopen en ook jij de muur niet meer ontwijkt zal ik steen voor steen onze taal opbouwen welke ooit geschreven is…

als het niet Nederland is dan een land zonder woorden als het niet België is dan een strijd omheen de taal als het geen streek is dan een pen van witte oorden de bewoner van het rijk ligt manloos aan de kust onder wolken zonder regen en hitte zonder lust gewoon de muze op de rug genootschap van mijn taal geef mij mijn streken terug…

Hij was een KEI in taal, hij was een ROTS in vertalen, hij was een cabaretier die zalen stil kreeg, hij was een STEENGOED mens, te lief, te zacht en nu, dood! Hij verlegde de steen in de taal deed dat kei goed en nog voor ie goed en wel afgekoeld is, wordt hij al zo gemist! Rust zacht en vermaak ze daarboven!…

Dit opnieuw te spellen uit te spreken, dit uit krampachtigheid vandaan naar vingers grijpen, taal- springen, klankstoten, letterlallen, dit likkende liplezende, hortende dit allereerste onverstaanbaar hulpeloze, dit stameldichtende dat opgekropt stampt in het gedicht: een hunkering naar de zeggingskracht van goesting in gezoogde taal…

kruidjes-roer-me-niet bitter zilt zoet zuur en zout smaken van de taal de wind wiegt de taal gedragen door het water helder als een droom de woordkarigen buigen als waterwilgen zacht maar immer taai de naakte waarheid met vrijwel niets om het lijf klopt ongenood aan…

Jouw laatste woorden ademen nog rustig door in een lucht van taal…

Lippen fluisteren teder de taal der liefde zij dichten woorden ...…

Strelende klanken stuk voor stuk meesterwerken taal van een dichter.…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

Opa is knokig, zijn mond spreekt duidelijke taal -- ook al zegt hij niets.…

Hij zoekt zijn grenzen bakert taal in met waanzin verstikt het gedicht…