Alle inzendingen over euforie van mei

Verende passen en gedachten op een slingerweg in jonge zomerwind blaffen honden verte maar deren niet ik huppel dus groet het groen en lila met vurige harten blaas geel paardebloemmeel een epifanie van pluis langs Pinksteren in de late zon zal ik dansen…

Waarom uw blik mijn blik niet boeit? Waarom uw lach mijn lach niet wekt? Waarom niet heel mijn hart ontgloeit bij 't schittren van de reinste schatten dat elk gemoed naar 't uwe trekt? Eens zwom mijn ziel, als uwe ziel, in wondre wonne en zonneschijn; maar 't leven kwam, de sluier viel, die 't al met toverwaas omschemert, en naakt bleef…

Ik mors je over al mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij…

de woorden gezonden over golven van zand verwaaien zeewaarts in stormen van nachtelijk geweld zinken zij weg de dageraad met wazige vingers schrijft zinnen van opgediepte letters uitgeademd in liefdevol gezang vleugeldragend de hartenklop grasduinend in gevoel raakt me verblijd overspoeld in euforie zwemmend in oceaan van geluk…

zijn opgewektheid heerst in het huis van plezier na de opstanding…

Zoals koorts ook goudkoorts kan heten van wanhoop tot euforie is dat wat het oplevert.…

Door niets belemmerd En toch geremd - Mijn eigen ik - De euforie beteugeld En mijn verdriet getemd…

Ik kijk ernaar met enige reserve maar wil de euforie ook niet bederven. Toch heb ik het idee dat de champagne vanavond rood is, niet oranje.…

Een intense lach bloeit tijdens de dageraad zonder mascara op een fluweel zachte huid gevangen in euforie.…

Als dwarrelend blad fladderend zoals vlinders deelt zij euforie als gekleurde dahlia in een bosrijk omgeving.…

in de ochtend van haar glorie gaapte ze de euforie in wolkjes weg het had bijna iets werelds dat goddelijke happen van een boterham met pindakaas…

Ten bate van hun economie maant de minster van tresorie : "Rook als een tempeest en zuip als een beest, zo breng je Moscou in euforie !"…

Ieder jaar overvalt me weer die euforie als de lente haar loper uitrolt En ze schittert met het mooiste kleurenpalet in perfecte harmonie…

Hij is in 't midden van de mei Geboren en een dichter zei: Dit is een kind dat zingen zal, Dat de mensen 't horen óveral; 0, wat een zeldzaam mei-geval: Hij is in 't midden van de mei Geboren.…

Land van belofte Lieflijke utopie Vol schoonheid en euforie Het “eigen land van God” Doorkruist door de plannen Van het lot…

Ik zing en dans op de puinhopen Hef het glas Zet het aan mijn mond Ik zuip Me klem Wijn stroomt als bloed Morgen Wast de regen alles schoon En ik begin opnieuw Ik, Urs Graf…

Alles wordt donker rondom jouw aanwezigheid -- Blijf in mijn ogen!…

Mijn leven bestaat uit zwijgen Euforie van zwijgen Avonturen vol waanzin Een kooi vol leugens en oneerlijkheid Mijn leven is maar een zwijgplicht!…

een nieuw kind op aard verwekt in volle glorie en zeer vlot gebaard Mina zingt haar melodie ouders blij… in euforie!…

Het is de laatste dag in mei 2011. Zegt de een: ’Er waren niet veel zonnige dagen in mei’. Zegt de ander: ‘Tot nu toe nog niet!’…

We gaan de finale halen We gaan stunten Bij verlies: balen Bij winst de euforie Brazilië 2 doelpunten Maar wij hebben er 3.…

de mooiste maand voor mij blijft altijd mei en ‘Mei’ van Gorter immer hét gedicht want lang voorheen mijn ‘mij’ voorgoed gezwicht om dichter’s kunst die verder reikt dan ‘mij’ dus ondanks alles maakt de mei mij blij want Oekraïne, heus!, wordt ooit weer vrij…

Mei, Mei, Mei wat is dat toch met Mei ?…

't Is meie, 't is meie er jagen kikkers in de vijver kijk… ze vrije, ja ze vrije? bolle wangen: grote ijver.…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

En de aarde deint in weelde en kracht en breidt haar golvend groene sprei voor d'eedle Minnaar, trouw verwacht, de blonde Mei, de fiere Mei. Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellend orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang.…

en midden op de glooiing lag in 't licht een vierkant veld met bloemen, opgericht, Van bekervorm. Ze maakten met elkaar Een tafel, klaar voor 't drinkgelag, en waar De gasten nog niet aanzitten. Vol wijn Staan al de kelken, dungesteeld en fijn Geslepen. Tulpen waren 't rood en geel. Rondom, de hyacinten fors van steel, De sombre bloemen donkerblauw…

ik denk alles goed straks in Mei.…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…