Alle inzendingen over even

de wind laat rimpels achter op het water het is dit ogenblik deze stilte waarin ik je vind jij bent zomaar even bij me terug…

Vooruit, ik leg het nog één keertje uit Die bal moet je gewoon in ´t netje schoppen Als dat niet lukt mag je de bal ook koppen En na een goal hoor je een man die fluit De bal gaat dan weer op de middenstip En als het rust is maak ik snel een wip…

Zij staart in de spiegel een puist ontsiert haar gelaat frustraties maken zich meester van het nog jonge puberbrein Onzekerheid krijgt macht zij twijfelt en vraagt zich af 'Ben ik wel goed genoeg?' stilte is het antwoord Een beugel bedekt haar tanden nog een halfjaar te gaan dan kan zij eindelijk eens ontspannen weer lachend in het…

De sparren heten voor even dennenbomen De staande herders gaan weer even liggen bij nachte Als we jubelend van vreugde samenkomen... Héél even is het vrede op aarde... Héél even wordt de rust eens niet verstoord... Maar als straks de laatste vuurpijl is afgeschoten... Wordt er gewoon weer verder geschoten en vermoord...…

Ik móet gewoon even met je haren spelen en je nek een zoen geven en even met je tutten want het is gewoon heerlijk om even kracht uit jouw liefde te putten Kijk het zonnetje schijnt eindelijk weer, wat een zaterdag heerlijk gewoon Kom, dan gaan we buiten zitten We hebben er nu tijd voor de boodschappen zijn gedaan het huis is schoon Die…

Ik voel jou soms even vlak naast me staan soms, als ik nu ook even zit te pennen in mijn gedichten kom jij dan wel eens voor geef je me een duwtje om toch door te gaan helaas, mocht ik je dan niet beter kennen maar in mijn gedichten gaat jouw liefde door.…

ik ben nu even niets helemaal niets een flits toen ik mijn hoofd keerde ik keek om, maar het was verdwenen ja, het kind in mij is weg als het in die droom verscheen zat ook de hemel vol met blauwe plekken en ik? ik ben nu even niets helemaal niets…

Spaar je verdriet als het kan nog even op rek je ellende nog iets langer Laten we samen eerst wat eten huilen kunnen we altijd nog later na het eten als de honger even is gestild Verdriet smaakt dan weer anders een volle maag huilt minder erg…

Stap voor stap Kom je dichterbij Even lijk je te aarzelen Maar dat moment is snel voorbij Sprong voor sprong Beland je in mijn armen Om voor korte duur Mijn hartje te verwarmen Want na een snelle vlucht Verdween je uit mijn leven Onze liefde, ons geluk Het was maar voor heel even…

Ik heb mijn tanden in je gezet Even doorbijten zeiden ze Maar je was helemaal niet zuur! Pittig van binnen Stevig van buiten Je treurige resten liggen intussen Bruin te verteren Pittig ben je Nog steeds Ik heb even gezocht naar de klepel maar vond hem niet Een schrale troost: Je bent verplaatst Dat is alles…

duurde het maar voor even!! Donder en bliksem als woordenschat van jou. Tranen druppelen als regen omdat ik zoveel van je hou. Zo onwispelturig als de wolken... zo wisselvallig is mijn leven, duude het maar even!!…

Met mijn handen laat ik je voelen met mijn kus laat ik je zweven met jouw ogen gevangen in de mijne ben ik de jouwe voor heel even Met je woorden heb je me lief Met je mond laat je me weten met mijn adem voel je mijn passie en kunnen we alles om ons heen heel even vergeten Ik heb je zo lief......…

langzaam drink ik de fles leeg om even mijn pijn te verzachten om even nare gedachtes te kunnen verzachten vragen zul ik blijven houden waarom aan de drank?…

Vanuit mijn stoel zie ik je snuit, o lief, stap er nu toch even uit. Stap bevallig uit dat kader en laat mij zijn de lieve dader, die uit jou een nieuwe prent ontwikkelt, heel intiem niet ingewikkeld. Groots dit te beleven, fotomeisje toe, wil even met mij leven.…

mag ik in jouw vleugel tussen zacht beroerde toetsen voor even onzichtbaar luisteren naar oranje rode ronde fluisterklanken waarin ik mij verliezen kan en schuilen even maar voor hard gespeerde spitse vondigheden in jouw muziek van nu hoor ik geen valse tonen…

Ze zegt, mag ik even, Ze zegt, je moet even Ze zegt doe dit nou Ze zegt, laat het nou Ze zegt: Ze zegt eigenlijk niks meer Ze zegt niks inhoudelijks meer Ze zegt niks meer zonder boos te worden Ze zegt niks zonder je een schuldgevoel aan te praten Maar: Zei ze nou maar wat!…

Ik koester mijn dromen Laat ze maar komen In helderheid en duisternis Bij tevredenheid en ergernis Zinderingen Tintelingen Vanuit een liggend niets De realiteit stroomt weg Vervaagt en vervliegt Ik wil de tijd nu niet aankijken En doe mijn best ze te ontwijken Even niets meer weten Even expres alles vergeten…

Ik herinner me niets en zelfs dat niet, zelfs niet de wereld en zoals ik de wereld niets meer te zeggen heb heeft de wereld mij op zijn beurt niets meer te zeggen en toch blijven woorden uit mij stromen even nutteloos en even belachelijk. Vergeet die woorden nu onmiddellijk. Ik wil door niemand herinnerd worden.…

’t Is even scannen. Hup, even laten zien, je bent zo klaar, Die andersdenkenden vind ik maar raar, Maar dat soort mensen wil ik toch niet kennen. Denk jij nou écht dat onze overheid, Hiermee nog méér controle voorbereidt?”…

(verfris je huis) zet de ramen flink open het is daar niet pluis pak een sopdoek ga ermee door het huis een virusje hier, een virusje daar nog even een hoekje en een verborgen gaatje dan ben je weer voor even klaar Magda Haan…

Ik wil je voelen heel dichtbij Je even aanraken De tastbare aanwezigheid Van je warmte en liefde Heel eventjes maar Ik wil je voelen meer dan ooit Warme zachtheid die je straalt Omringd door passie en vuur Ik wil je voelen heel even maar Die gedachte kleurt mijn diepe wens Om jou nog even aan te raken Die zachte onuitgesproken wens...…

Lieverd, wil jij mijn lieverd weer heel even zijn? Geen telefoon geen schone lakens en geen liefdespijn.…

Soms dan moet ik huilen Vocht hoopt zich op over mijn ogen Niets kan ik dan meer zien Alleen een wereld van wazige weerzin Een klein meisje Houdt zichzelf voor de gek Ontneemt zich haar eigen zicht Geeft haar naasten een andere plek Even wachten op troost Even wachten op het onmogelijke Even wachten, want wie kan komen?…

Wil jij mijn gedachten overnemen zodat ik even slapen kan zou je dat voor mij willen doen dan neem ik er even het mijne van. Wil jij voor mij een droom creëren over liefde, geluk en vrolijkheid dan leg ik mijn hoofd op het kussen en neem voor slapen heel veel tijd.…

Iedereen wordt ergens naartoe gejaagd om niet in het verleden te blijven steken; je gelooft je eigen ogen niet, wanneer je het heden even uit het oog verliest, als je er even bij stilstaat, omdat je even niets beters te doen hebt, blijken de anderen al lang van de aarde verdwenen: de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen, toevlucht…

Vakantie, even wat anders Even er lekker op uit gaan Even aan de zij lijn staan Zoals veel andere Nederlanders Vakantie, hele mooie tijden Gaan en staan waar je wilt Een tijd boven alles uitgetild Lopen door bossen en weiden.…

jij Met een tik van de klok Uit ons leven gehaald De laatste traan Liet ik even op de dag De dag waarop de wolken Even mee huilden Met de regendruppels Die zo hier en daar vielen…

Ik wilde je even doen vergeten je angsten en je pijn even praten over andere dingen even lachen, samen zijn... Ik vond het fijn met je te praten over de loop van het proces over het leven dat je achter liet dat je zag als een les...…

Even helemaal alleen.…

Hoe zij vaart over zeeën van willekeur De gespannenheid smoort haar in de kiem Ik wou dat ik haar vertellen kon dat ze soms even stil moet staan Dat ze het krampachtig vasthouden van dingen die belangrijk lijken maar uiteindelijk niet zijn even los laat Door het doorrazen en te veel gedachten in haar hoofd mist zij details die van schoonheid…