men roept nacht
maar ik weet dat het dag is
men zegt dat de wilde dieren
het park nooit zullen verlaten
ik kijk naar buiten
en zie de fabeltjes verdwijnen
men fluistert dat je te laat bent
maar ook tijd zal ons niet scheiden…
elke rimpel heeft een verhaal
je had veel verdriet en dan
is het logisch dat men dat in
je gezicht vooral ziet.
rimpels en groeven
ik ben wel zo iemand die dat
slikt als was het zoete koek
tot mijn huisarts me vertelde
dat het een fabeltje is
omdat het zoveel mooier klinkt
de waarheid is dat men het gewoon
krijgt met het verstrijken…
Hij is weer in het land
De Fabeltjeskrant
Wat is er aan de hand
Moet je horen……….
Het verhaal van mijn goede kant
Met welke oren
Oogjes dicht
Is geen gezicht
Snaveltjes toe
Wat een gedoe
Nou, nee moe
We gaan na één knipoog
En het lezen van poëzie in de regenboog
Van het geheim
En de gein
Wil je het weten……
Frappant
Krant aan de kant…
de spanning is eruit
het is een 'slechts' geworden
tussen deze dag
en op een liggen sterven
blaadje na zuchtje
na boompje en een kermen
is het krampen
in een pulseren overgegaan
mijn pink trilt nog wat na
ik begin te geloven in fabeltjes
het inzetten van de aftakeling
haalt mijn niet willen geloven in
mijn hart loopt leeg
en de aarde…