Alle inzendingen over familie

Haar oude lichaam overgegeven aan de tijd ogen vol van herkenning lichten op alsof ze wordt bevrijd uit een innerlijke strijd Ik plant me naast haar neer en we luisteren naar elkaar als de ander vertelt luisteren heeft ze altijd al gedaan maar woorden gaan voor haar nu te snel Zij is voor mij de goedheid zelve liefde draagt ze bij…

drukte buiten de deur je gaat het liefst aan die dag voorbij en na zoveel jaren wordt het toch een sleur met mij gaat het goed zo zijn eigen gangetje soms nog bij de kinderen wat stoeien met een behangetje en het roken wil ik nog altijd minderen nou broer, nog een fijne avond het was weer goed van je te horen immers we blijven familie…

Ik wil je even zeggen hoe bijzonder jij niet bent jij die vanaf het begin mij het allerbeste kent Ik wil je even zeggen dat ik je nooit zou willen missen Je in mijn hart bewaar nooit uit zal wissen Ik wil je even zeggen dat ik je enorm bewonder Mijn grote zus ik kan niet zonder Ik wil je even zeggen dat ik heel trots ben op jou Ontzettend…

ik kan niet zonder haar want zij gelooft in mij wij horen bij elkaar want als ze al naar mij kijkt ze staat altijd naast me tot het uiterste einde want ik ben haar jongen ik zie de toekomst van ons allebei ik hoop dat je trots bent op je eigen vent ik ben wel op jou trots dat je later op straat loopt en mensen zeggen jij bent bekend wij…

ik zie hem zitten hij mij niet ik vraag hem dingen hij hoort mij niet ik loop naar hem toe ik raak hem aan hij voelt het niet hij blijft staan ik loop weg ik kijk niet om hij bestaat niet voor mij en ik niet voor hem…

Lieve broer van mij, je bent een enorme kei. Waar zou ik zijn zonder jou, wil je even zeggen dat ik van je hou. Altijd sta jij weer voor me klaar, jouw oneindige liefde is altijd daar. Ik ben blij dat jij mijn broer bent en mij van iedereen het beste kent. Samen lachen en samen huilen, even heel dicht bij elkaar schuilen. Vaak hele serieuze…

in de luwte van de lindeboom schrijf ik liefdevolle gedachten draag een stukje in mijn hart van de ontmoeting de herkennende ogenschittering en vreugdevolle monden in momentjes van beleven samen zittend rond tafeltjes soms als span apart in een stil verstaan wist ieder onbetwist van de tere plekjes, de traan onder houten binten…

(Naomi) dans maar kind van de zon met je vleugelvoetjes licht op de muziek van je hart laat je stemmetje klinken als de zingende tuinfluiter tussen het kleurige wingerdblad dartel maar als het veulen dat haar blijdschap in een wei met kleine madeliefjes vindt vergeet de tijd, meisje lief glans maar als de zilverberk ritmisch wuivend…

Ik zie de stilte in je ogen Ik voel de vragen in je hart Ik zie een leven Van een zomer Naar de herfst Ik zie een kind Van lang geleden Krullen dansend in de wind Ik zie een leven En een mooie vrouw Krijgt zij meer vertrouwen In haar stilte's en de vragen Van de ander en zichzelf…

Mijn neef, dat is een rare vent iedereen kan dit duidelijk zien Hij doet raar op ieder moment Is hij dan stapelgek misschien Nee hij schijnt normaal te zijn op één gedragsgebied, althans Doch die indruk is maar schijn dat is simpel zijn schijnbalans Altijd vriendelijk is mijn neef en naar je lachen, doet hij ook Dat is wat ik ruiterlijk…

Er is nog tijd zat We hebben nog tijd genoeg We wachten af en leven verder We drinken wat, we trouwen eens en scheiden weer, kinderen komen en leiden hun eigen leven We lachen soms en huilen vaak. We drinken wat en het inzicht, dat je denkt te hebben, dat wisselt met het aantal glazen Tijd speelt geen rol Gisteren, vandaag, morgen,…

zo nu en dan kwam er op zondag een auto voorgereden verrassing of niet daar stapten ze uit de tantes en de ooms het jongste neefje was ook mee er zal getafeld zijn soep geurt lang na de ooms hadden het dan wel gehad legden zich gemakkelijk neer op het balatum de tantes deden hun plicht neef danste op de wagen wij lagen in…

Ik zie je zijden sjaal nog wapperen in de wind om een gezicht dat ik herken maar door jou niet meer gezien wil worden.…

als ooit familie samenkomt dan hoop ik, dat er niets echt niets van pijn verwringen blijft slechts liefde en de band van bloed met alle goede dingen altijd dichter bij mijn hart blijven de herinneringen aan die mooie warme dagen mag ik vragen dat voor mij slechts terug te doen? een dikke zoen!…

We hebben samen een vroeger al achter de rug en toch vraag ik je: zusje, wie ben je Wat heeft jou doen besluiten om jezelf te verliezen Was het de dood die z'n intree nam Of waren het de lasten die je dragen moest te groot voor kinderschouders…

En ik weet wel dat er woorden zullen vallen die alles open breken of zijn het alleen de oude kalveren te zwaar om geslacht te worden. Misschien steek je er nog een op als de spanning maar dan nog ik zal het zwarte stuk papier in de lucht houden zodat je het te zien krijgt.…

Ik denk ook wel eens wat als ma toen met een aardige man was getrouwd en een goede vader wie waren wij dan zelf geweest, maar het grappige is dat we dat dan niet waren, hoewel ook weer wel, toch denk je aan iemand die leeft ja wat als ma toen waarom heeft ze het niet gedaan ?…

Somebody vroeg aan Anybody of hij de zaken al had geregeld. er viel een diepe stilte. toen brak de hel los, Everybody ging zich ermee bemoeien en Nobody zweeg!…

Op valentijnsdag 14 februari 2011 kwamen oom San en mijn tante Lucy op bezoek. Lucy brengt het Licht in de wereld; in mijn verdrietige wereld. Het is niet alleen de betekenis van haar naam, maar ook alles wat ze al jaren doet, voor me. Keer op keer schenkt zij mij nieuw leven en zal ik, uw nichtje, doorgeven wat u mij hebt geleerd... zal ik…

ik ben op zoek gegaan naar de diepe wortels de vertakkingen aan de stam van een boom het nest in de groene kruin ik zocht een oude droom als een blad dwarrelde ik wat rond de wind nam mij mee liet mij nog niet dalen ik werd gepakt door familieverhalen een prentenboek bracht mij in een hof waar grootvaders rozen kleuren door de hagen…

Opa Jan Goossens werkte vroeger bij textielindustrie Van Spaendonck, te Tilburg. Opa was eigenlijk van boerenafkomst maar in de avonduren ging hij studeren, om verder te komen. Hij bracht het tot dessinateur: híj schiep de kleuren en patronen in wollen stoffen! Als kleinkind kreeg ik, al vroeg natuurlijk zijn creativiteit doorgegeven... via…

Maria Weijters - Goossens heeft het in haar leven niet gemakkelijk gehad. Ze zette negen kinderen op de wereld met daarbij nog twee miskramen... Toen, in het streng katholieke zuiden, kwam regelmatig "mijnheer pastoor langs", om te vragen waar het volgende kindje bleef. Niet dat ze daarom had gevraagd, maar Rome zag graag meer gelovigen...…

Het was altijd, even wennen als hij weer thuis kwam daar was je nooit op bedacht de kracht, de onrust als kind wist ik niet beter zijn agressie veel heter dan lava het enige wat ik werkelijk dacht: was, ga Petra, ga maar mijn gemoed was verdragend, was zacht.…

Ik zag in’t Kröller Muller mijn opa staan, als Monsieur Jacques in brons gegoten, al heette hij gewoon maar Jan. De handen op de rug, de welgevulde buik vooruit, het hoofd welwillend kijkend, de rug fier recht in zelf voldaan’ tevredenheid. Als dat beeld zo afstandelijk, in zijn voldaanheid ontoegankelijk, is hij nooit dicht bij mij gekomen…

een kleindochter op die eerste dag is inderdaad tamelijk klein ze maakt wat geluidjes en ze slaapt en ze zuigt even gaan haar ogen open en dan weer dicht en wij, we zijn van haar en om haar heen…

We stonden op het duin en overzagen zee, waar zeehonden op de platen huizen, de zon nog net niet onder en praatten over man en zoon, wij, beroepsgenoten, in 't zelfde schuitje hadden we gezeten waar we afscheid van hen hadden moeten nemen, hier op die top, aan d' ene kant de ondergaande zon, schuin boven ons de volle maan, we keken…

mijn kleindochter heet Mia en als ze wat huilt roep ik 'Mia, schatje' als ze lacht roep ik ook 'Mia, schatje' als ze slaapt wil ik ook 'Mia, schatje' roepen maar wil haar toch niet wakker maken, gelukkig even rust.…

ze lag wat te spartelen als fulltime baby maar opeens kruipt ze naar alle stopcontacten dan naar stapels papier heeft ze haar mond vol van kijkt ze naar mij met haar mond vol papier en ze lacht en ik lach en haal alles uit haar mond mijn hart stond bijna stil…

Zonder toestemming ruim ik de karkassen op, want ik ben ineens de vleesgeworden leiding. Als een haan die victorie kraait ben ik wakker geworden uit een droom, waarin ik aangemoedigd word door hen die mij liefhebben. Door mijn vader vooral. Hij laat het dienblad vol rijkelijk bier rondgaan over de toegestroomde menigte. Mijn linkerhand…

er hangt een familie om mijn nek de ene verdrietig de andere gek ze schuilen bij mij en ik bied ze hulp bij de een droog ik tranen duw een ander uit zijn schulp voor de een doe ik boodschappen bij de ander maak ik schoon ik draag ze al maanden het lijkt zo gewoon maar er zijn van die dagen dan wil ik niet meer ben ik moe…