O, etherbleke vlam
Die ongezien der mensen zijn verteert:
Ik heb mij niet meer van u af gekeerd
Nadat de laatste feestnacht me overkwam.
O, eenzaamheid, ik heb mij niet geweerd,
Wanneer uw gulzigheid mij alles nam.
Wanneer het beste en liefste u niet ontkwam
Totdat in leegte 't al was weggeteerd.…
bij elkaar
rond de feesttafel met wit linnen gedekt
brandende kaarsen, bloemen en groen
om aan het oog van iedereen te voldoen
komt ’t kreeftmenu ten volle tot zijn recht
als de klok de laatste minuten gaat tellen
vloeit de champagne rijkelijk over…
het vuurwerk wenkt met feeërieke tover
doet de genodigden naar buiten snellen
de feestnacht…