Alle inzendingen over fillis

Zo dikwerf onze lippen Zich kussende verenen, Dan denk ik: Liefste Fillis, Gelijk ik met mijn lippen Thans aan uw mondje kleve, Zo, Liefste, is ook mijn leven Verbonden aan het uwe. Zo vaak ik u dan kusse, Gevoel ik, meer dan immer, De banden onzer liefde. Dit alles, schone Fillis, Dit alles zegt een kusje!…

'k Heb twee bronnen, die de voedsters van mijn jeugdig leven zijn: 'k Leef bij Fillis door de Liefde - op mijn kamer door de Wijn. ------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

Ai, zwijg toch stugge Wijsgeer, Of - 'k zweer 't bij Fillis ogen -! Of 'k zal der grote Liefde Van uwe trotsheid klagen, En dan - dan moogt gij beven!…

Ik zei:"Mijn lieve Fillis, wij zullen het nooit ontdekken!' 'Wel,' zeide toen mijn meisje, 'laat gij de hoop reeds varen? Wie weet, zo wij de proeven te meermaal weer hervatten, of wij het niet ontdekken!.…

In 't einde zeide ik schielijk: Ik zou het liefste sterven In Fillis scheutige armen, Op Fillis zachte boezem... Hoe kan men schoner sterven?? - De Wijsgeer sloeg zijn ogen Op Cleon en op Cato, En op zijn grote boeken, En — zuchtte — ja! hij zuchtte!…

Mijn vriend zit aan de zij Van zijne Elize stil en vrij, En kust en streelt haar zonder vrezen; En ik mag naauw mijn Fillis zien! Haar slechts ter sluik een kusje biên! Kan dit mijn smart genezen? Ben ik dus niet met recht verstoord? Heb ik geen reden om te klagen? De min heeft slechts mijn beê verhoord, Om mij nog meer te plagen!…

Schone Fillis, altijd schrander Als ze een goede ruil kon doen. Eiste van haar lief Silvander Dertig schapen voor één zoen. 's Daags daaraan – 't zijn vreemde dingen – Schonk zij aan de herdersknaap Zonder loven, zonder dingen Dertig zoenen voor één schaap.…

Zeg Fillis, is mijn droefheid dan, Voor u, zo groot een vreugd? - Vergeten...! zo ik u vergeet, Vergeet mijn hart zich zelf! Neen! zo ge u mij ontrukken wilt, Ontruk mij dan het hart! 'k Ging eenzaam in het olmenbos, Daar zong de Nachtegaal. Hij zong. — Maar! welk een droevig lied! Gewis een treurgezang.…

verwacht, Het blijde daglicht ziet, maar gene rust kan vinden: Wanneer in zulk een vlaag van nare angstvalligheid Mijn treurig oog een vloed van zilte tranen schreit, En ik mij van rondom met droefheid zie omgeven: Wanneer in zulke een stond van kwelling en verdriet Mijn ziel geen scheemring zelfs van troost of blijdschap ziet, Dan doet ge o Fillis…

eindlijk werd mijn beê verhoord: 'k Zag mijn Fillis! en! — hoe schielijk was ik door haar schoon bekoord! - 'k Sprak niet, maar mijn ogen zeiden: ach! dat gij mijn meisje waart!... 't Meisje zei, met kwijnende ogen: ach! dat gij mijn minnaar waart!... 'k Greep haar, bevende, in mijn armen. ô! hoe joeg mijn boezem nu!…