Gelegen, naast je in het bed,
zag ik het uurwerk lopen op je slapen,
bewijs van het kloppen van je bloed,
een oceaan van gloed, waar getijden
tot elkaar komen, om de hemel
op te rapen in een bonte stoet.
Samen vloeien in één adem, in een
moment van tijd die even niet bestaat,
op zachte kousenvoeten verder gaat,
vermomd achter de uitgeworpen…
Hij gaat haar een orgasme schenken
Ze hoort hem aan het likken slaan
ontkent Descartes, wil niet denken
wil drie minuten niet bestaan
Ze lacht haast, denkt: Es Ding an Sich
laat zich geduldig penetreren
nog tien seconden en dan liegt
ze zoals al die and’re keren
Tentamen en ze leest de vragen
en weet dit is haar finest hour
begroet de vrienden…
194
Bezig met laden