9 resultaten.
Finis
poëzie
3.0 met 4 stemmen 618 Wij weten niet wat komen zal.
Het hart gedenkt wat is geweest:
De vrede van een stille geest,
Vervreemding, duister, overal.
Maar smart en onrecht zijn voorbij.
Wij keerden weer tot liefdes wijk.
Als kind'ren van Gods koninkrijk
Zijn wij herboren, sterk en vrij.
God boog de rechte lijn; ‘t begin
Raakt aan het eind, de cirkel sluit.
De…
Finis
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.214 Ik hoor een klagen, klagen immermeer,
zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief,
die troosteloos is en treurt om hare jeugd,
ach, troosteloos.
‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren
en smart ligt, donker bloedend, midden in
de pracht van al mijn arme, jonge leven,
mijn jonge leven.’
Mijn liefste lieveling, weet gij dan niet,
dat ook…
glaslink
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Booischot 1969. Zon hangt in de haag, zijn
spuug druipt en glinstert. Wit linnen kraakt
strak rond de moederdraad. Het maakt het.
Vóór de mensen was er blauw.
Daarna het rood van de tong en meikevers.
Het solfert zonder lucifer, de stank wordt
essence van lucht en Union Match.
Keverpootjes schieten telkens weer uit
het doosje. Snel, doe het…
BLADWACHTER
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 120 schrijf ik je
in schaarse tijd
mijn dodemansbrief
het laatste schrijven
van een bijna dode man
kort weloverwogen
en helder moeten
mijn woorden zijn
bied me
het is bijna zover
bied me een vrije doortocht
verleen me een vrijgeleide
naar Hades’ rijk
laat me zacht
tot stilstand komen
druk als zorgzame custos
FINIS…
over dichters
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 78 in deze volte van vernietiging spreek ik niet hun namen uit.
dichters begraaf ik in mijn koude dagelijks.
hun zwijgen ettert, zweert letters uit mijn mond
en de namen kleven de leegte van de namen
aan de tegels van de leegte die de leegte betegelen
zodat er middenin een leegte kan ontstaan genaamd
verlangen
waarin de woorden witte tranen…
mystery is the finish in touch
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 162 Wie is het die zo naar mij kijkt
Mij bekeken observeert
In mijn huis vol nieuwsgierigheid
Het is niet het donker beschaduwde licht
Over bedekte lagen eenzaamheid
Waar ogen kunnen voelen
Nee, het moet een mysterieus wezen zijn
Vreemd van al het mooie glinsterwerk
Met al zijn kleuren
In de wereld van het overleven
En het is allang geen…
oud jaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 In de kelder zijn er de gevaren:
hier ligt een roestende nagel,
daar de dode hertog in zijn graf.
Daarboven wieken zwermen helicopters,
ratten vreten aangezichten op. Eindspel.
De aarde ploft en spuwt verbrande korst.
Wij duiden alles aan, maar niemand
wil nog mensen lezen. Natte wensen
druipen smekend van de muren af.…
finis adest rerum
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 834 dit is het eind van mijn latijn
alle wijn is dun geworden
er gingen zoveel scheuten bij
dat het tot mijn lippen is gekomen
terwijl men elders toost
verdrink ik bijna in het nat
waarvan ik zoveel heb gehad
dat ik de waterstanden ken…
Het Web (3) ( finis battuere)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 625 Verwarring dat
door het weven
van verhitte zinnen
en emoties
erotiek
gloeiend en
donderend
uiteindelijk
bewogen stil
haar weg vindt
door lichaam
en geest
nakend in hart
en ziel
uniek
ongeveinsd
soms naief
één op het
allerhoogste
door totale
overgave…