Verbannen door het fluisterende volk
schrijft hij zijn stille liedjes
in de nacht als de maan
het licht van de rust verzorgt
zingt hij zachtjes over
vrijheid en weemoed
zijn stem klinkt helder
de nacht is lang
onder de donkere hemellucht
wanneer de fluisterende mensen slapen
zingt hij zijn fluisterzang in de nacht.…
Als een vlieger laat ik het eiland op
ik draaf de grote leegte binnen
een zilveren draad verbindt mij
met opstijgend strand
de dorpen zijn in zee gegleden
het vee is door de horizon verzwolgen
alleen galopperende paardenhoeven
achtervolgen mij
het wad toont de sporen van dode golven
de wind baart stuifzand en fluisterzang
slechts één…
81
Bezig met laden