1771 resultaten.
Wie speelt zwarte Piet?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.160 Zeg Sint, heb ik het goed verstaan
of is me nu de clou ontgaan,
mag zwarte Piet niet zwart meer zijn?
Is dit een issue, is het gein?
Als clown ga ik steeds wit geschminkt,
geen kind dat me een kleur toezingt.
Misschien moet ík de kade op
als nepknecht van de nepbisschop.…
Samen vloeibaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Rivier, kerk en
Hollandse lucht
mooie contouren
van toren
Decennia terug, leg-
de men hetzelfde
plaatje vast. Hoe-
wel de Dijk niet
was opgehoogd
bomen stukken klei-
ner waren
kribben nog in ontwikke-
ling en jij en ik
samen vloeibaar…
levens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 dit leven voelt
als vijf levens
en is nog
niet voorbij
er komen er nog vier,
misschien wel vijf
nog bij
en samen
met de levens
van vóór dit leven
en de levens
van hier nog na,
wordt dat
een hele brij
ik vertrouw erop
dat mijn ziel
de weg weet
dan kom ik
vanzelf ooit
thuis
bij mij…
Kindvluchteling
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 184 Hoe licht dat na de tijd bereisd
en zwarte gaten doorkruist te hebben,
dooreengeschud, verstikt, geplet
als navrant juweel opkrabbelt
in de ogen van een kindvluchteling.…
Rijnsburg 1661-1663
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 Als wij mensen
God volmaakt maken
almachtig een compleet wezen
zou dit betekenen
dat God geen noden heeft
nog gebreken behoeften
of wensen
dan is ons aanbidden
in angst voor de Eeuwige
ook overbodig
omdat we dan niets
hebben te vrezen…
de paddenstoel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 256 ze zeggen dat je ze zo kan eten
de zachte zwammen uit het bos
ik geef toe, ik zou ’t niet weten
pluk je verkeerd, ben je de klos
wat zijn ze mooi van vorm en kleur
in miljoenen variaties
en dan die toch aparte geur
in ontelbare gradaties
onzichtbaar trekken ze in ’t bos
geruisloos en doordacht hun sporen
slim verscholen onder blad en…
Blootshoofds prijkt ze daar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 Blootshoofds prijkt ze daar als een prachtig bloemgebaar,
voor het eerst vertrouwend op het onzegbare van de wind
meedeinend in wat die er op dat moment van vindt.
Onwezenlijk maar behoeftig zoals iedereen op deze dagen
die aan oorlog herinneren en om de ultieme vrede vragen.
Wie heeft er destijds in die dagen geen eenzaamheid gekend
gehoopt…
Deel je dagelijkse brood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Hier mag jij je stoel aanschuiven,
een welkom met compassie voelen
geven ook wij je hoekstenen om kamers
in je hart en een thuis mee te bouwen.
Hier zeggen wij laat het vuil op de mat
de straat buiten en jouw talenten bloeien.
Wij vragen aan je hoe is het nu echt
vullen geen gedachten voor
of over je in, we vragen: vertel je verhaal
eindeloos…
Boom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 Dank voor de schaduw die je bood
De sterkte van je bemoste schors
Waaromheen onze armen
Steunpilaar
Je blad zuchtte mee met ons
Vogelnesten droeg je
Aan je takken hing onze schommel
Bliksem en ziekte bleven je bespaard
Je viel niet ten prooi aan ontbossing
Bijl en kettingzaag velden wel verwanten
Die dienst deden als haardblok en boot…
Vallen en weer opstaan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 180 Geïnspireerd door, en geschreven op het ritme van de muziek van Catch & Release (Deepend remix) van Matt Simons, zie link.
(Het laatste stuk dat tussen haakjes staat, is een herhaling dat het verhaal compleet maakt, net als in het liedje.)
In ‘t land van niemand
Kent niemand iemand
Ben ‘k niet alleen meer
Kan ik zijn wie ik wil zijn
‘t…
Als die mensen groot en klein gedenken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop
voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere
wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken.
Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt.
Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op
hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top.
Tranen welden vaak op deze dagen stom…
zomerdagavond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 elke zomerdag weer
voor in het maanlicht
net de zon verdwijnt
om in sterren te vervagen
raap ik hem liefst op
om in mijn hart te bergen
elke zomerdag weer
weerhoudt mij het liedje
van spelende kinderen
dat in mijn oren deunt
als in hun kleine handen
ouders een ijsje stoppen
elke zomerdag weer
herinnert mij het plezier
van klein jong…
Insomnia Haiku
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 205 De slaap komt maar niet
Vier uur al - bijna morgen
Vogel fluit haar lied
Vijf uur - het is licht
Je kunt nog steeds niet slapen
Schrijft een klein gedicht
Zeven uur - opstaan
De slaap komt nu toch niet meer
Moeheid laten gaan
Koffie en een douche
De dag is weer begonnen
Geef jezelf een push
Je komt er weer door
Avond…
Verdun
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 64 De zwarte schaduw
van de soldatenkruisen,
verdubbelt de smart.…
Xamax
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Anna, Hannah en Reinier
Die zusjes van Ireentje Wüst
En 't neefje van Hans Achterhuus
Die waren gisteren nog hier
Met Natan (zonder h) en Suus
Die kletst de oren van je kop
Ze zei niet eens ik ben de Bob
Maar ging goddank op tijd naar huus
Ik krijg van haar altijd een tic
Maar Ada geeft mij echt een kick
Met zuster Anna heb ik schik…
Tot later
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 4.213 en dat zonder foto en dat je zegt:
't Is werkelijk: het lijken
want nu blijkt, terwijl je in mijn ogen kijkt
je bent het echt…
Bede boven Wierum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 (foto: H. van Kampen)…
ooit
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 903 Ooit ben ik een oud wijf
Eentje met een geit
Een overwoekerd boomgaard
Maar geen zuchtje spijt
Ergens in een huisje
Met onkruid metershoog
Een waslijn voor mijn jurken
Een ieder doorziend oog
Kijk je door mijn raam
Ik zit daar bij het vuur
Zwart poezebeest op schoot
Jouw foto aan de muur
Ooit ben ik een oud wijf
Eentje met een geit…
Terugval
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.474 Vol en leeg
Zwaar en licht
Groot en klein
Ik voel wel,
Maar ik weet niet meer
Foto's, mooie plaatjes
niet meer dan dat
Ik zie wel,
Maar herken niet meer
Loshangende flarden,
gedachten die mij verwarden
Ik besta wel,
Maar ik leef niet meer
Uiterlijk volmaakt,
de ziel zoekgeraakt
Ik denk wel,
Maar begrijp niet meer
Mijn lichaam…
~~~'VNC'~~~*
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 450 Via zijn lens werd de wereld
Geïnformeerd
Vietnam, Yom Kippoer en Cambodja
Kwamen voorbij
Philip Jones Griffiths
Gaf met zijn hart aan de
Fotojournalistiek een ziel
Door middel van zíjn camera
Zou de wereld moeten hebben
Geleerd
*Vietnamese burger, gelabeld (1967), n.a.v. een foto van Philip Jones Griffiths die deze week…
Gefixeerd
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.913 om negen uur dertig
tussen haarlem en leiden ter hoogte van
bennebroek een sneltrein onder het viaduct
doorraast is er in die omgeving niemand
die daar nog maar een moment bij stilstaat
terwijl in de dorpsstraat van hilvarenbeek
op huisnummer twaalf al dertig jaar lang
precies op dat tijdstip aan tafel een
vrouw zit met in haar handen een foto…
jij en de zee
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 656 je schateren drijft verder weg
in kleine bootjes
uitgestald
op het vernis van zomeraccenten
de lijn van oost naar west
kom je morgen terug, roep ik
om zo de zee te vergroten
en mijn armen in
omhelzing
tot waar zal je gaan, fluister ik
met nevelbloemen
in mijn stem
ik zag je ondergaan
in rode viltjes
foto…
Haar foto's
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 494 op het ritme van je voeten
springend in het tiende jaar
linten in je glanzend haar
die vrolijk dansen
zwevend op roze spitzen
vloeien vormen in elkaar
linten in je golvend haar
die vrolijk dansen
in de spiegel van zijn ogen
vandaag wordt je een paar
linten in je grijzend haar
zou jij die willen strikken
vraag je, wijzend naar een foto…
Herinnering aan een kolonie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 De souvenirs;
Een stuk bewerkt hout,
Een foto die hij niet zien kan
En pijn.…
cowboys in de stad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 268 ach ja de vijftiger jaren
het grote grijs en tóch ook
het zwart/wit van de foto waarvan
ik het bestaan al bijna was vergeten…
Toen waren wij daar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 schaduw
van de bomen
waren wij in het hoge gras
bij de waterplas
toen de tijd stil stond
toen waren wij
half slapend
wakend dromend
een zomermiddag
lagen wij daar
hand in hand
toen de tijd stil stond
zo lang geleden
weggesneden uit de tijd
een herinnering
van het hoge gras
van de schaduwen van bomen
van de waterplas
een foto…
gedachten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 Gedachten
ik neem mijn pen
inkt vulde mijn vel papier
gedachten leg ik vast
de mooie wereld met zijn pracht en praal
de zuivere natuur , schoonheid van de zee
zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld
de wind de regen stormen van de natuur
vast gelegd in een gedicht
zo als een foto die herinneringen opslaat
zijn het nu woorden…
Tedere fee
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 125 Ik kijk naar een foto van jou en ik zie
hoe je liefdevolle schoonheid door de
smakeloze wreedheid is overmeesterd.
Wat had ik graag je valnet willen zijn.…
Er was
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 51 Er was een man
met wie ik in Frankrijk
hij nam foto's
één ervan schilderde hij na
van zo'n nauw straatje
gevels verweerd,
balkon en de was
aan het eind van die straat
loopt een man,
weg uit beeld
'ja, maar naar 't licht' zei hij,
Jaa, vond ik mooi!…
Voor Catherine
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 159 Je bent een foto
op vergeeld papier
ik hou hem vaak in mijn handen
hier
het clair obscur
van een jonge vrouw
jij was er al niet meer
ik was nog niet geboren
maar wie weet
spreek ik toch vaak met jouw woorden
ik had zelfs graag
dat krulhaar willen erven
en die mooie lach
want onze levens
zijn hoe dan ook
sterk met elkaar verweven
later…