inloggen

Alle inzendingen over fototoestel

8 resultaten.

Sorteren op:

mijn fototoestel

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 305
Ik kan hem niet meer missen. Ik heb hem nodig, om mijn geheugen, weer wat op te frissen. Al jaren is hij mijn vriend, dat heeft hij zeker verdiend. Bloemen, landschappen, watervallen, alles kan hij in zich onthouden, zijn allesziend oog laat niets ontvallen. Mooie groene valleien, hoge bergtoppen, gaat hij in zijn geheugen verstoppen…

fotograferen

hartenkreet
2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 6.405
Je pakt je fototoestel bekijkt het beeld door de zoeker zie je. Je drukt op de ontspanknop en je ontdekt iets de camera was fout ingesteld.…

Verwerend hout

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 138
Je kijkt me aan In een duister woud Blijf even staan Het voelt niet vertrouwd Schichtig is je blik Het fototoestel zegt klik Heb je nogmaals bekeken Het was al bezweken Sterk verweerd en liggend op de grond Alsof er een monster in bevond Je bent aan het vergaan Je leven was aangenaam De tijd van verwering is gekomen Vertering heeft…

Verbaasd

gedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 5.038
Dat uit het fototoestel dat de vader achterliet, hoe hard de grimas ook een lach betracht, geen vogeltje vliegt. Dat het verwijderen van een tegel, jaren geleden in de tuin gelegd, toont hoeveel leven zich aan het oog onttrekt. Wetende en toch steeds weer verbaasd dat zelfs wie dagelijks de dood voorspelt nooit aan het eigen graf staat.…

Lommerrijk vertoeven

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 63
bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia’s eindeloos hoog Knobbelzwanen in vijvers pronken Als lustoord van dromen In een speelzaal van gemoedelijkheid Tussen renaissance en barok Het fototoestel…

Zó mooi

hartenkreet
4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 592
Een vurig schouwspel dat verdriet geen millimeter ruimte biedt, mijn onrust blust, dankzij dit plaatje dat mijn fototoestel schiet. Ik rende naar “bené” op ’t strand en was al dichtbij zee beland om deze schoonheid zonder ’n mens vlak vóór mijn lens te vangen.…
Zeni17 maart 2012Lees meer…

zandloper

netgedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 867
jasmijn in een rieten korf Ashamir, met zijn kreupele been, schreeuwt wat schorre bevelen, hij zwaait met een kleine zweep terwijl hij zijn grote onmacht voelt, want jij kunt nog lopen, rennen, mijn kind, Ashamir komt niet ver, strompelend misschien tot de eerste of tweede rij van jouw zoetgeurende struiken het onfeilbaar digitaal fototoestel…
Tjoke2 september 2007Lees meer…