Alle inzendingen over frans

Zijn verleden torst hij al met zich mee hij is nog maar negen erg druk adhd en eigenlijk verlegen De storm drijft hem alsmaar voort kan zich niet concentreren Ook al is hij slim genoeg uit die boekjes kan hij niet leren Hij wil best graag het maakt niet uit alles wel proberen liefst met zijn handen stap voor stap kunnen…

Het varken moet de krul maar uit de staart da's enkel voor de sier ze bijten er steeds maar in commercieel gezien is dat ding ook niet van belang dus fokken we een krulstaarloos varkensdier. Stieren hoeven trouwens ook geen kloten een keertje klonen da's wel genoeg commercieel gezien zijn die dingen overbodig want wees eerlijk…

hij dacht al een beetje koud deze zomer, wie wil er een klein beetje stoken ligt hij op zijn wenken bediend gaar te staren naar het narrige van groot en klein en middelmatig vingers zomaar door de snor een Antwerpse met resten van de Laatste Maaltijd verstopt hij zwijgt uiteraard omdat hij zwijgen moet anders zou er te veel te…

'Liefde, als ge op uw weg ontmoet Die mij lief is, Liefde, zeg hem Dat ik lang naar hem op weg ben, Dat mijn ziel hem groet — Trek hem strelend tot u dan, Zeg hem, dat ik hem wil geven Alles wat men in dit leven Aan een ander geven k a n . . . Dat er niet een deel zo klein is, Dat hij niet bezitten zal; Al wat mijn is, dat het zijn is Eeuwig…

Of hij alleen op de wereld was banjerde hij daar langs het strand geen last van kou en wind op zijn laarzen door het schuim dat kleine blonde noordzeekind Hij tekende zijn fantasie in lijnen klein en groot met een vinger van zijn hand of een schelp die hij vond in het gladde natte zand Soms zochten zijn ogen blauw tussen de mensen op…

Kille regen ruizelt stille Over 't blekend zomer-lover, Morgen drijft de zomer over, Daar het najaar nader toog. Ik zou wel, berustend, willen Lichteloze dag verduren Als uw hoofd maar enkele uren Zich tot mijn schouder boog. Maar ik zag de nachtgetijen Veler jaren gaan en komen Zonder dat gij van mijn dromen Maakte uw leven deelgenoot…

Als halmen buigend in de wind van zover gekomen dromen zo diffuus in maagdelijk ochtendlicht door mijn omfloerste ogen dageraad breekt mijn absurde zinnen open waarheid te vroeg zal wreed mijn ziel met voeten treden op weg naar sterren gekomen uit niets gebeden woest gesproken aan goden van weleer aan jouw brein ontsproten laven…

er stonden een Rolls, een Bentley en een Porsche een echtpaar stapte uit een Saab Turbo ik stapte uit mijn strippenkaart voor het eerst zat ik aan aan een diner dat viel verdraaid niet mee een colonne obers bracht schalen binnen waarop saumon fumé daarna kreeg ik een bord met iets roze-roods erop dat leek op een jonge uit het nest gevallen…

Het oog ziet soms te veel: een mond loopt weg, een hand raakt niet gevuld. Zo breed de angst die opspringt in het lijf, dat wat doet en weg- haalt. Men schiet nabij, draagt woorden toe als om te stelpen de vloed die kronkelt in het stille hoofd. Horen dat er wolken zoemen, een zucht omhoog klimt, het raam nog open want zomerdag - weten…

Zieke geesten dwalen rond op een stukje dorre grond Roepend het is ons beloofd maar geen mens die dat gelooft Rovend, moordend wet verkrachtend ieder ander mens verachtend Trekken zij hun droeve spoor bidden zij nog steeds in koor Aan een strijdgod uit het verleden Heer verhoor onze gebeden.…

Meer dan woorden spreken daden die de ware geest verraden.…

Geen vrolijkheid slaat botter op dit uur dan het gekletter van de koperslager dat mij benoemt tot onbezoldigd klager, een blaasbalg blazend zonder gloed of vuur. De warme smid, de onverdachte drager van licht en warmte in mijn winterschuur, versmoort de kilte van dit rillend uur en maakt de armoe voelbaar minder mager. Ik dwaal ontdaan door…

ze zijn er klaar voor the home of the free the land of hope and glory waar dromen wonen in de harten van zij die nog vooruit durven na jaren van opgelegd juk vermanende vingertjes in de lucht die stofje per stofje ongezond de wereldburger zieker maakt mensen op elkaar doet schieten vanwege te grootschalig voorbeeld nu, eindelijk het woord…

Ik wist wel, dat éénmaal mijn leven, Dat naast Uw leven zich ontspon, Zich tot één leven saam zou weven, Dat niemand ooit weer scheiden kon. Maar dat het zo volmaakt zou wezen Ineengevloeid als thans geschiedt, Twee wezens in één zelfde Wezen, Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…

Als ik je nu de oceaan liet zien, verdwaald en buiten adem, één groot geratel. Sommigen erlangs in dunne kleren, geliefden, glimmend, argeloos in de ijle lucht een weg op die zij kennen. En keren terug naar het ogenblik, de vrouwen boven de sturen - alles wat zich afspeelt, het hele leven door, have en goed één richting uit, godvergeten oorden…

I Ik schrijf U thans Waar nog de avondglans Nog nalicht; en van verre Klokkentoon klinkt: waar langzaam aan De koeien door de avond gaan En opblinkt ster na sterre O weten zoet Dat gij nu doet Naar mij, als ik, verlangen… En de ogen heft, op eender uur Naar ‘t eender vuur, om, gloed in gloed, Te geven en te ontvangen. En, onbewust…

onbeschreven bekijk jij gevoelloos stuk geruit papier de aanslag van mijn pen of ik nog iets schrijven wil de aarzeling is korter dan de pijnscheut door mijn hart bij het denken aan even terug de woorden bleven stromen het krast niet meer zo diep het verhalen van het wedervaren de sterkte is wat minder vandaag zoals met dat lijf van…

de hemel loenst naar mij in het grauwe groen van midden juli half de avond bedrukt ze mijn gemoed met een amalgaam aan beloften zwoele nachten, frisse regens donderende onweders of de valsheid van de vlucht naar nog een dagje later in mijn houten stoel zit een man hij rookt en kijkt om zich heen of er wat te zien zou zijn terwijl binnen…

Mijn buurvrouw, Yvonnetje lag daar op haar balkonnetje te soezen in het zonnetje in haar,... zag ik dat wel goed, doorkijknachtjaponnetje. Ik dacht net, wat 'n heerlijke dag, dat de zomer maar lang duren mag, maar plots... een flits, een donderslag. Ik keek nog 's vlug naar buiten en geloofde haast niet wat ik zag. Weg eensklaps het…

Wee mij, nu de poorten sluiten, genadeloos als een mokerslag, nu de tijd in lange slierten langs mijn levensloop zal kruipen, nu de tralies mij omsingelen als een stalen spinnenrag, nu dat wanhoop en illusie als demonen binnensluipen. Wee mij, nu 't besef van boete mij omstrengelt als een knel, nu 'k het morgenrood niet zien wil om de werkelijkheid…

Ik haal de pluizen uit m'n navel en de luizen uit m'n haar. Ik haal de pieren uit m'n neus die 'k er al een week bewaar. Ik spuug, ik krijs, heb geen manieren, mijn arrogantie kent geen grens. En toch lijk ik, van alle dieren het allermeest op de mens.…

Hij ziet. Zij kijkt. Hij komt. Zij wacht. Hij vraagt. Zij lacht. Hij ziet haar staan. Zij kijkt ontdaan. Hij komt naar haar. Zij wacht op hem. Hij vraagt haar wat. Zij lacht ad rem. Hij ziet haar staan, het hoofd gebukt. Zij kijkt ontdaan ietwat bedrukt. Hij komt naar haar toe op een draf. Zij wacht op hem, hij's niet veraf. Hij…

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden. Geef haar terug haar soorten dieren, nu met uitsterven bedreigd, geef haar terug haar regenwouden en haar ongerepte…

Kom Eva, wij moeten gaan want God gaf ons te verstaan dat wij weg moeten uit Eden, niet pas morgen, maar nog heden. Trek uw vijgenblad maar aan, ons mooie leven hier, is gedaan. 'k Wil u nu echt niks verwijten maar moest gij in die appel bijten? Adam jongen, luister hier, er was geen andere manier om mijn honger te bestrijden, 'k liet…

De dag dat ik terug zal blikken aan het einde van 'de lijn', al mijn daden zal rangschikken en mijn levensfilm kan bekijken, zal ik dan tevreden zijn? Zal ik zelfgenoegzaam stellen: ''k Heb van weinig dingen spijt'. Zal ik zonder schroom vertellen: 'Voor natuur en simpele dingen, daarvoor had ik echt geen tijd'. Heb ik nooit kunnen beslissen…

Mijn tante heeft een dikke poes, een kanjer van een kater. 't Is echt geen gewone kat, zij springt zomaar pardoes, omdat zij houdt van water, bij tante in het bad. Mijn tante lust ook heel graag wijn, zij drinkt zichzelf ladderzat. Een fles en enkele glazen later zitten ze alle drie heel fijn gezellig samen in het bad, mijn tante, haar…

Whisky Jim uit het wilde westen wou z'n nieuw geweer eens testen, nam van z'n whisky een flinke slok en plaatste de fles op het kippenhok want Whisky Jim uit de Far West was 's morgensvroeg steeds op z'n best. Schoonmama die bleef logeren was ook heel vroeg uit de veren, boterhammen met gelei en daar een vers eitje bij dat was wat zij zou…

Wat staat daar zo schuchter te doen, half verdoken in 't plantsoen tussen klaproos en margrietje, tussen climatis en pioen. groei hoger, toe, want niemand ziet je, klein, bescheiden vergeet-me-nietje. Andere kleuren lijken grauw naast jouw wondermooie blauw. Van zo'n hemelsblauw verschiet je en een naam als die van jou klinkt haast als een…

Michael Jackson klopte aan bij Sint Pieter aan de poort, maar die liet terstond verstaan dat hij van die blanke man met wipneus en rode lippen nooit ofte nimmer had gehoord. Hij zocht vlug in de archieven, want Sint Pieter - steeds integer - gelooft niet zomaar iedereen en zei tot Michael Jackson: 'Neen, volgens je geboortebrieven ben…

In Parijs, onder een brug werd een jongeman gevonden, 't hoofd bebloed van diepe wonden en een messteek in z'n rug... Dag papa, zegde hij fier, ik ga heel veel geld verdienen en er jullie mee bedienen als ik weer terug ben hier. Dag klein zusje, lieve meid, wat zal ik je erg missen, ik moest dit zo snel beslissen maar 'k zal terug…