Ik ben de kleine frontsoldaat
en wou de bres op voor mijn volk.
Van winstbejag werd ik de tolk.
Nu prijzen ze mijn heldendaad.
Ik ben de kleine frontsoldaat
en dood m'n broer aan d'overkant,
verloor vol nijd gezond verstand,
ten strijd voor een gelogen staat.
Ik ben de kleine frontsoldaat,
beween m'n dood in zelfbeklag.…
Bericht van Bush aan alle frontsoldaten:
De oorlog gaat nu echt ontzettend vlug
De Irakezen trekken zich terug
Dus weg met al die bommen en granaten
Vandaag begint de vrede, en wie wil
Die mag naar huis vertrekken. Eén april!…
Een witte roos bloeide op het vale veld,
roos van de dood te midden der gewonden
een jong gezicht had in zijn laatste nood
de vage schaduw van een lach gevonden.
"Ik heb het koud" klaagden zijn blauwe lippen
zijn weke hand zocht tastend naar een maat
ik zag zijn leven met zijn bloed ontglippen
en steeds maar liever scheen mij zijn gelaat.…
I’ve got you under my skin
Opwaaiende zomerjurken
In een hete stad
Mannen tekort
In 1943
Dancing cheek to cheek
Met invalide frontsoldaten
Een langzame saxsolo
Geeft de Indian summer
Een erotische lading
Ze lacht naar mij
Ik hou haar stevig vast
Zomerzotheid
In de grote stad
Opwaaiende zomerjurken
Die de dode helden vergeten
I’ve got…
het dorp der dorpen sluimert in de zon
de wijken zijn als late honingraten
door koningin en bijenvolk verlaten
een enkeling vindt schaduw op balkon
het leven is terug naar waar ’t begon
daar ligt een garnizoen van frontsoldaten
dat vluchtte uit de broeierige straten
de zee zorgt voor een generaal pardon
nabij een donker middeleeuws kasteel…
de veldpredikant
heeft ook een dienstwapen en
doet een schietgebed
de kanonnier brengt
een stuk in pasitie en
maakt een kindsoldaat
de groene soldaat
wil biologische melk
en oorlogvoering
bij degradatie
wordt de luit soldaat gemaakt
door een kannibaal
luchtsteun wordt verzocht
want de strijdgassen blijken
adembenemend
de frontsoldaten…
over kinderkopjes en dwars door
warhoofden en langs hen die eerder vielen
regerend in een niet verkozen stilte
ontdooit gestaag haar onbegrepen kilte
Van al haar prinsen weet zij kwaad
van vader, moeder, echtgenoot
kent zij het lachen en het zuchten
de hele waarheid, ook de geruchten
de warme band en de koele dood
de eenzaamheid van een frontsoldaat…
in bossen bouwmarkten waar mensen
die geen oorlog kennen en omdat muren
hen belagen daar maar rijendik belanden
die bommen die gebouwen sparen
weten daar de mensheid te kraken
het zijn altijd weer dezelfde stommen
die zich niet weten te gedragen
maar ook nu zijn ze er de artsen
broeders zusters die over ons waken
de huidige onmisbare frontsoldaten…
onhaalt
rijp likt van mijn bevroren armen
verwarm mij, zegt zij, jij bloedarme gendarme
zij die door poollicht wordt warm gestraald
hoe zij kijkt naar wolkenluchten
de wonden heelt in vogelvlucht
zij mijn sjamaan met geheime codes
in arendsvlucht met parfumlucht
hoe zij mij recidivist
loodst langs onbekende straten
en ik, kapseizend frontsoldaat…