Alle inzendingen over fundamenten

Poëzie is het huis waar ik wil wonen Waar mooie gedichten zorgen voor 't dak eraf Aangename poëzie zorgt voor de fundamenten Nadenkpoëzie vormen dan de muren De humorpoëzie isoleert Elk gedicht over KUNST is vereerd Deze week vol fantasie, lees, lees, koop en lees ik Poëzie Schrijf ik vaak als amateur, soms als poëet Denk ik: 'Is dit…

jij bent mijn fundament ik bouw alles wat ik wil op jou zelfs mijn vele luchtkastelen...…

Het verleden haalt mijn leven geruisloos in doordat mijn gevoel door de regen wordt vermeden zielen zullen nog altijd gekwetst worden mijn leven werd beheerd door die angsten te bevechten toen vond ik jou die al mijn zwakke plekken kent liefde is persoonlijk het doorbreekt alle barrières en staat als een fundament tot…

slaap maar door in mijn gerijpte vrucht, droom je los uit de tentakels van het mos, anker je gevoelens waarin je zeker staat laat je kristallen zaad nippen van het licht, kiemend in het fundament van een eeuwenoud gedicht.…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

Om het verdriet dat er niet is, om de liefde die we niet missen, om de vergeten tijden, om het verraden bloed, om herkenning, om verwijdering, om sluitende redenen, om orerende oraties, om vallende bloesems, om voor vanaf nu, om voor vanaf toen, om het geletterde, om het gefluisterde, om de cimbalen, om de letter, om de…

De dagen sierde voor fundament. Zwaarder dan nu is de laatste groet. Is dit de betekenis! Van liefde voorgoed?…

het oude huis kraakt fundamenten verzakken instortingsgevaar…

Ik ben mijn steunpilaar Ik ben mijn bodem Ik ben mijn fundament Ik ben de stokken van mijn tent Ik ben mijn beits en mijn talent Ik ben mijn dividend…

zag je huis op eeuwenoude fundamenten voelde jij je thuis generaties daar geboren getogen in een strak regiem en toch verander jij de ornamenten en wat togen zachter zijn de kleuren de ruimtes herverdeeld een nieuwe tuin waarin de zon weer met de lichten speelt op dat fundament kon ik jou vinden wij deelden samen dat beginnen…

verwacht nog niet het grote ik ben pas op de ongeboren grond net omgeploegd en verlost van vergeten ouderdom o ja, omgeven door ringen van jaren in bomen en gestapelde bladeren al rottend verbindingen leggend tussen houten torens zij nemen wind uit zeilen en scheppen rust voor bevruchting door zaden een teder fundament…

ik ken al de scheuren bij naam, het jaartal van geboorte de mail op datum het gesprek wat niet loont, beloftes in loze ruimtes dragen mijn spouw op het laatste fundament ergens sijpelt wat vocht over het behang, het voedt de bloemen op het gele perkament, de nacht kent zijn slaap niet meer en beeft onder het zeilen tegen de wind het…

hongerige Klauwen van de pijn Die jou het leven Benam, en mij de Liefde van mijn Leven afnam, Wilde ik je ten Diepste achterna - Nu ik gehuild heb, En elke traan die Ik langs mijn wangen Voelde gaan zich onze Oneindige liefde Herinnerde, besef Ik dat ik verder Moet, verder mag, Mijn resterend leven Ga ik bouwen Op de fundamenten…

De stenen op het eens gehuurde fundament dan voortleven zonder terugbetaling van iedere 'eigen' cent.…

Ik moet en mag in mijn eigen kunnen en geloof geloven, ik kan me niet iets anders voorstellen: het is namelijk het fundament van mijn dagelijks voelen, denken en handelen; een andere weg kan ik niet bewandelen... .…

toch de tijd van grote oorlogen en revolutie ze zijn verankerd in het salland van de ijssel en zijn overstromingen de houten palen van hun fundament kennen hen als koning met een huwelijk als bekroning…

Inslagen scheuren het veilig gewaande fort en leggen een oude inhoud bloot van dieper dan diepe lagen, wat met beton gewapend was wankelt op het zwakke fundament…

Om wat voor redenen ik je spijtig ook laat gaan in vrijmoedige armoe daar je het leed verblinden kan; alleen op grond van ons fundament in de Edisonlaan, jouw zaklamp dan uitschijnt over een gebroken dakpan.…

Hopen maar, dat in de fundamenten, wel alles is gemeten en gepast. Kunnen wij dit jaar nog wel van de zon, genieten op ons zwevende balkon?…

Wind als fundament - vlagen uit een tijdstroom neergehaald, de grond in gevouwen, vast veen geworden onder vederlicht beton. Heel soms, 's nachts, veert krachtig dat hoekige terug, maakt plooien in slopen, krast dwars boven door de wangen van een mens die slaapt. ------------------------- Uit: 'Ikonen bij daglicht', 1982.…

Grauwerig glijdende schaduwen, Over geconstrueerde cementen fundamenten, In prille stilte. Temidden deze benevelde velden, Vol gevallen kilte: Glinsteren gewassen kiezels. Ze roepen toe als edelstenen....…

ik steel van je, niet veel van je, of zal ik zeggen dat ik leen. je mist het niet. jij plukt de dag daar waar jij ligt. je wijst de weg met kruim. je maakt het huis blij bij de deur, omhelst haast het adres. je veegt de aarde uit ons bed, zoekt mij onder het laken, ziet wie ik ben. voorspelt geluk baadt mij in rust. zo heel jij mij…

Als mensen, gelovigen, gaan schermen met hun God, hun Allah, hun Boedha 'enz enz enz' dan pak ik de degens niet meer op! Ik zou met zekerheid en preciesie hun overtuigende volle hart raken maar het zou mij ook dege(n)lijk raken niet het respect te hebben opgebracht wat ik zo graag zou willen verwachten van andersdenkenden, andersvoelenden…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

vingers, open, wijzen naar stenen fundamenten, waar, stil , duiven in spelonken leven. ik vergeet het water tergend langzaam.…

Wordt het een groene, een witte of een gele kerst? ik zie het al voor me niet alleen het kerstkoor, ook alle kerstkerkgangers dragen gele hesjes snel omgedoopt tot de gele 'kerstjes' de overvolle kerken verkondigen een geel protest van dat wat al 2018 jaar geleden beloofd was maar de armen van nu nog niet weet te 'berijken' stil,…

De schone schijn van de façade waarachter onzekerheid de fundamenten langzaam ondermijnt van het twijfelachtig gebouw van gemorste letters gespleten woorden zinnen zonder zin tot zwijgens toe ontroerend maar toch schijn…

In schaduw en donkerte gaan we onze weg, zoeken naar het licht de hoop Dood en verrijzenis Blijvend fundament We kijken naar de toekomst Telkens opnieuw Een levensgeluk dat het hart raakt…

Het Binnenhof laat veel te wensen over, De vloer is rot, geen stevig fundament, De staat van muren, dak, plafond, cement, Van dit complex is uitermate pover. Maar dit is niet het enige probleem, Hetzelfde geldt helaas voor het systeem.…

raap de paniek in je ogen de scherven van schrik in je blik nee niets meer gedogen in gaan is het nog altijd zoeken naar stukjes van ik maar ons fundament geeft vertrouwen in van elkaar houden totdat jij jezelf weer kent…